“Ο μετασχηματισμός της μουσικής σε θόρυβο είναι μια πλανητική διαδικασία που εισάγει την ανθρωπότητα στην ιστορική φάση της ολικής ασχήμιας” , Milan Kundera, 1983.

Έντεχνο ή άτεχνο? Ποιοτικό ή ευτελές? Υπάρχουν τελικά κανόνες στην τέχνη? Τόσα ακόμα ερωτήματα που μου δίνουν διαρκώς τροφή για σκέψη και προβληματισμό.

Παρ’ όλο που οι διακρίσεις στις μέρες μας φαίνονται υποκριτικές και πεπαλαιωμένες, μία είναι μόνο αυτή που κατά την άποψή μου οφείλουμε να διατηρήσουμε: η μουσική δεν πρέπει να είναι θόρυβος και ο θόρυβος δεν πρέπει να ονομάζεται μουσική. Η μουσική οφείλει να λειτουργήσει αντιστασιακά στους βίαιους ήχους και ρυθμούς της καθημερινότητάς μας.

Διαρκώς βρίσκομαι σε θέση να πρέπει να απολογούμαι στους φίλους μου που αρνούμαι να τους συνοδέψω σε μέρη καταστροφικής έντασης και ασεβούς προσέγγισης στη μουσική. Σαφώς η ειδοποιός διαφορά μεταξύ μουσικής και θορύβου δεν εντοπίζεται μόνο στην ένταση, αλλά στην αισθητική, την παιδεία, και πάνω απ’ όλα στο σεβασμό προς τον ίδιο τον άνθρωπο. Είναι όμως ένας φαύλος κύκλος. Έχουμε συνηθίσει σε πολλές πτυχές της ζωής μας να προσβάλλουν επιβολές άλλων τα αισθητήριά μας, όσο όμως “κουφαινόμαστε” τόσο συνηθίζουμε στην ένταση και την αναζητάμε ακόμα περισσότερο.

Βλέπω τη νεότερη γενιά μουσικών και τραγουδιστών, που παρά τις αντίξοες συνθήκες που πολεμάει στη δισκογραφία και στους χώρους διασκέδασης και θεαμάτων, έχει στραφεί έντονα στη δημιουργία και με τις επιλογές της έρχεται κόντρα στην ελαφρότητα που μας περιβάλλει. Πολύ πρόσφατα ανακάλυψα κι εγώ η ίδια τις δυσμενείς αυτές συνθήκες και συνειδητοποιώ πόσο βαθιά αγάπη χρειάζεται για τη μουσική για να πεισμώσει ένας νέος καλλιτέχνης και να πολεμήσει ό,τι “εξωμουσικό” αναγκάζεται να αντιμετωπίσει. Δυστυχώς εκπλήσσομαι καθημερινά με την ποσότητα αυτών.

Στην προσπάθειά μου να γλυκάνω τη σκέψη μου, θυμάμαι το δάσκαλό μου που έλεγε οτι η κλασική αρμονία της μουσικής είναι σαν τη ζωή και πως την ξεχωριστή ομορφιά και στα δύο τη δίνουν οι “διαφωνίες” και χωρίς αυτές θα υπήρχε μια άχρωμη, ίσως και ανούσια ροή. Ισχύει άραγε??

Info: Η Γιάννα Βασιλείου είναι ερμηνεύτρια, συνθέτης και στιχουργός. Έχει σπουδάσει Μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι αριστούχος διπλωματούχος πιάνο, αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας. Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο πρώτος της δίσκος με τίτλο “Όλα Όσα Αγαπώ”, που από τις πρώτες ώρες κυκλοφορίας του κατέκτησε την πρώτη θέση στο iTunes chart. Οι συνθέσεις στα πέντε πρωτότυπα τραγούδια του δίσκου είναι δικές τις, το ίδιο και οι στίχοι στα τρία από αυτά. Ο δίσκος περιλαμβάνει επίσης δύο διασκευές, το “Κάθε Φορά Που Θα ‘ρθεις Βρέχει” και το “Where Or When”,  και μία ακουστική εκτέλεση του πρώτου της single “Λόγια Αγάπης”. Τη φετινή χρονιά υπογράφει την απόδοση στίχων και τη φωνητική διδασκαλία στο μιούζικαλ “Rocky Horror Show” σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου.

www.yannavasileiou.com