Ο Γιάννης Σκουλάς επί 24 χρόνια φωτογράφιζε χορευτικές παραστάσεις και τώρα παρουσιάζει τις καλύτερες από τις φωτογραφίες του σε μία …
έκθεση στη γκαλερί του Black Duck, έως τις 27 Φεβρουαρίου.
Με το φακό του έχουν αποτυπωθεί όλα τα μεγάλα ονόματα της διεθνούς σκηνής του χορού – μπαλέτα, χοροθέατρα και κάθε είδους χορευτικά σχήματα.
Στις έγχρωμες μεγάλες και μικρότερες, σχεδόν εγκιβωτισμένες, αλλά ελεύθερες τω πνεύμα, φωτογραφίες που εκτίθενται, παρελαύνουν ονόματα όπως Pina Bausch, Maurice Béjart, Momix, Alvin Ailey, Tango por Dos, αλλά και τα μπαλλέτα της Αγίας Πετρούπολης, της Λυόν και του Μόντε Κάρλο, καθώς και ελληνικές ομάδες.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σχήματα που μοιράζονται διαφορετικές αντιλήψεις για το χορό, συνδέονται όμως με την ιδιαίτερη άποψη που έχει ο Γιάννης Σκουλάς για τη φωτογράφιση του χορού, αυτήν που προσθέτει και άλλες διαστάσεις στην επίπεδη υπόσταση μιας εικόνας.
Και καθώς ο φωτογράφος επιχειρεί να αποδώσει τη “στιγμή πριν τη στιγμή” – όπως αναφέρει ο ίδιος– η βαρύτητα παύει να υφίσταται, ο άνθρωπος εξαϋλώνεται, η πραγματικότητα αμφισβητείται, ένα παράλληλο παρόν διαγκωνίζεται, ένα άλλο νόημα υποθάλπεται.
Συγκεκριμένα, ο Γιάννης Σκουλάς σημειώνει:
“…Πώς συλλαμβάνονται οι στιγμές πριν τη στιγμή; Πώς μεταφέρεται το πάθος όσο αυτό φουντώνει; Πώς αναδεικνύεται η μαγεία πριν τελειώσει το μαγικό; Πώς γίνεται μια φωτογραφία χορευτική;
…Ως θεατής συνηθίζω να μισοκλείνω τα βλέφαρα και να αφήνομαι να αποθαυμάζω ό,τι καταφέρνει να τρυπώσει. Μ\’ αρέσει να κοιτώ αλλού, και να εγκαταλείπομαι σε ό,τι η περιφερειακή όραση χαρίζει.
…Στα χρόνια που φωτογράφιζα μπαλέτα, χοροθέατρα και χορευτικές ομάδες, ήμουν και εγώ στη σκηνή, αν και κάτω απ’ αυτήν.
…Κι\’ έτσι είδα, πως είναι παντού μέσα στην τέχνη του χορού μια αποφασιστική στιγμή. Κι ίσως να είναι κι αυτός ο τρόπος που μια φωτογραφία γίνεται χορευτική, γίνεται κινούμενη χωρίς να\’ ναι κουνημένη”.
ο ιστορικός – κριτικός χορού Ανδρέας Ρικάκης γράφει:
“…Ο Γιάννης Σκουλάς φωτογραφίζει την αύρα που αναδύεται από όλη τη σωματική, πνευματική και ψυχική (ακριβώς) προσπάθεια του χορευτή για την έκφραση του χορευτικού αιτουμένου. Φωτογραφίζει την ψυχή του.
…Ψυχή που απαθανατίζει ψυχές, των χορευτών. Ψυχές στη μεταφορά τους από το υλικό στο άυλο –που αυτό δεν αποτυπώνεται με τίποτα. Όχι; Η παρούσα έκθεση υπερβατικά συλλαμβάνει ψυχές μέσα από την αύρα της χορευτικής τους ύπαρξης τη στιγμή που από τα μύχιά της αναδύεται μια ακόμη χρυσαλλίδα, μια νέα πεταλούδα, μια άλλη ψυχή.
…\’Εχουμε μπροστά μας μια παρέλαση αποδείξεων ότι η Φωτογράφηση του Χορού, πέρα από μια προσωπικά βασανιστική –μέχρι και σαδιστική– για το δημιουργό/Φωτογράφο υπόθεση, μπορεί να είναι μια πολύ συγκεκριμένη μορφή ολοκληρωμένης Τέχνης. Η οποία περνά στον θεατή, ως απόλαυση και αποκάλυψη. Περί Τέχνης, περί Χορού, περί Ψυχής.”
*Την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου, στις 7.30 μ.μ., ο γνωστός ιστορικός- κριτικός χορού Ανδρέας Ρικάκης, θα μιλήσει για την τέχνη της φωτογράφησης του χορού, τον Γιάννη Σκουλά και τις φωτογραφίες που παρουσιάζει σε αυτή την έκθεση.
*Τη Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου, στις 10 μ.μ., στο πλαίσιο της έκθεσης, οι Carousel θα παίξουν live τα τραγούδια τους και όχι μόνο…
Το ρεπερτόριό τους έχει σαν άξονα τη Βόρεια Μεσόγειο και τους λαούς της, επεκτείνεται όμως και σε κόσμους όπου η μουσική γλώσσα συγγενεύει με αυτά τα ακούσματα.
Το σχήμα αποτελείται από τους: Μαριαλένα Σπίνουλα (τραγούδι-κρουστά), Φαίνη Νούσια (τραγούδι-κρουστά), Μάκη Παπαγαβριήλ (τραγούδι- κρουστά – κιθάρα- μαντολίνο),Γιάννη Αλυγιζάκη (κιθάρα- μαντολίνο), Γιάννη Γεωργαντέλη (ακορντεόν- κιθάρα), Νίκο Ψαριανό (τραγούδι- κοντραμπάσο).