Ο Αλμπέρ Καμύ συνήθιζε να λέει πως το ποδόσφαιρο σου μαθαίνει, αν μη τι άλλο, πως η μπάλα δεν έρχεται πάντα από εκεί που την περιμένεις, κατι που είναι πολύ χρήσιμο για τη ζωή μας.
Αν η μπάλα συναντά κάπου τη λογοτεχνία, τότε ο Πελέ θα μπορούσε να θεωρηθεί ο Τολστόι του ποδοσφαίρου, ο Μαραντόνα, ποδοσφαιρικός Μάρκες, κι ο Κρόιφ, αυτός ο προικισμένος Ολλανδός, θα ήταν ο Κάφκα της στρογγυλής θεάς. Ύστερα από αυτόν όλοι έπαιζαν αλλιώς το ποδόσφαιρο, όπως ακριβώς ύστερα από τον Κάφκα όλοι έγραφαν αλλιώς τη λογοτεχνία.