Γιούλα Μπούνταλη: Μια ιστορία αφιερωμένη σε κάθε τι ανυπότακτο και βαθιά ελεύθερο

Την Αργοπορημένη: το τραγούδι ενός καουμπόυ (Late: a cowboy song) την πρωτοδιάβασα πέρσι το καλοκαίρι. Παρακολουθούσα ένα σεμινάριο υποκριτικής στο Atlantic theater στην Ν. Υόρκη και τρεις συνάδελφοι είχαν διαλέξει να μας παρουσιάσουν μια σκηνή από ένα άλλο έργο της Σάρα Ρουλ το Cleanhouse. Η γραφή και οι χαρακτήρες της Ρουλ άγγιξαν αμέσως μέσα μου αυτή την αίσθηση ότι η ζωή μας είναι τόσο απίστευτα επαναλαμβανόμενη και κοινότυπη, αλλά με μια μικρή μετατόπιση στην καρδιά μας μπορεί να λουστεί από ένα φως υπερβατικό.

Την Αργοπορημένη: το τραγούδι ενός καουμπόυ (Late: a cowboy song) την πρωτοδιάβασα πέρσι το καλοκαίρι. Παρακολουθούσα ένα σεμινάριο υποκριτικής στο Atlantic theater στην Ν. Υόρκη και τρεις συνάδελφοι είχαν διαλέξει να μας παρουσιάσουν μια σκηνή από ένα άλλο έργο της Σάρα Ρουλ το Cleanhouse. Η γραφή και οι χαρακτήρες της Ρουλ άγγιξαν αμέσως μέσα μου αυτή την αίσθηση ότι η ζωή μας είναι τόσο απίστευτα επαναλαμβανόμενη και κοινότυπη, αλλά με μια μικρή μετατόπιση στην καρδιά μας μπορεί να λουστεί από ένα φως υπερβατικό. Αμέσως μετά βρήκα τον τόμο με όλο της το έργο και άρχισα να το διαβάζω με μανία. Την ίδια ακριβώς περίοδο μετά από πρόσκληση ενός φίλου ηθοποιού ήμουν καλεσμένη και πήρα μέρος σε ένα διήμερο σεμινάριο για επαγγελματία ηθοποιούς στο LGBT centre της Ν. Υόρκης όπου ώς επι το πλείστον το παρακολουθούσαν άνθρωποι που ενδιαφέρονταν να προσεγγίσουν ήδη υπάρχοντες αλλά και να δημιουργήσουν νέους ρόλους για trans. Ήταν δύο συγκλονιστικές μέρες γεμάτες έμπνευση, απίστευτη δύναμη και ελπίδα για αυτό που θα λέγαμε το μέλλον της ανθρωπότητας.

Κάπως έτσι όταν διάβασα την Αργοπορημένη αναγνώρισα στο ταξίδι της Μαίρης, της βασικής ηρωΐδας του έργο, την ανάγκη που είχα και γω για μια ζωή με μεγαλύτερη διαφάνεια και αγάπη προς το άγνωστο όπου και αν αυτό μας πάει. Και έτσι αποφασίσαμε να αφηγηθούμε αυτή την ιστορία ρήξης που προκαλεί η αναζήτηση του φύλου μας, της σεξουαλικής μας ταυτότητας, της καρδιάς μας, σε ένα περιβάλλον όπως η Αθήνα τώρα. Η Μαίρη (Μαρία Φιλίνη) είναι μια ηρωΐδα που μπορεί να παρηγορήσει το σήμερα γιατί πάνω από όλα μαθαίνει να ζει από την αρχή, χωρίς να φοβάται.

Info: Η Γιούλα Μπούνταλη σπούδασε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (B.A) και το Πανεπιστήμιο Κρήτης (Μ.Α.), και κινηματογράφο στο Instituut Media en Re-presentatie του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης. Εργάζεται σαν σκηνοθέτης και ηθοποιός στο θέατρο με δικές της ανεξάρτητες παραγωγές, Καυκασιανός Φοίνικας, Ντιμπέιτ, The Oh Fuck Moment, Χορός Ξανά, κ.α., και με το Εθνικό Θέατρο στη Γκόλφω σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου και τον Ηρακλή Μαινόμενο σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού. Δημιούργησε και διαχειρίζεται το θέατρο Προσωρινός.  Έχει σκηνοθετήσει το μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ Communal Kitchen. Έχει συνυπογράψει με τον Σύλλα Τζουμέρκα τα σενάρια των ταινιών μεγάλου μήκους Χώρα Προέλευσης, όπου κρατά και έναν από τους βασικούς ρόλους (International Critics’ Week – Venice ΙFF 2010) και A Blast (International Competition –  Locarno IFF 2014).

 

Φωτογραφία: © Giannis Karabatsos



Το έργo της Αμερικανίδας Σάρα Ρουλ «Αργοπορημένη: το τραγούδι ενός καουμπόυ» παρουσιάζεται στο Θέατρο Skrow κάθε Πέμπτη με Κυριακή, έως τις 29 Ιουνίου 2016

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ