Στα άδυτα του μαγικού κόσμου της πυγμαχίας. Εκεί μας ταξιδεύει ο σκηνοθέτης Γιώργος Παντελεάκης με το νέο του ντοκιμαντέρ “boxer”. Στ’ αλήθεια πόσα ξέρουμε πραγματικά για το άθλημα αυτό; Ύστερα από συζήτηση μαζί του, εύκολα καταλάβαμε ότι στην Ελλάδα ειδικά οι γνώσεις μας για το boxing είναι περιορισμένες και παρεξηγημένες τις περισσότερες φορές. Το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε πρόσφατα στο 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης- Εικόνες του 21ου αιώνα , όπου απέσπασε πολύ καλές κριτικές ενώ στις 20, 21 και 22 Μαρτίου φιλοξενήθηκε και από το ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
Εμείς βρήκαμε τον Γιώργο Παντελεάκη στην Θεσσαλονίκη στην αποστολή μας για το φεστιβάλ, αμέσως μετά την προβολή του “boxer”. Στη συζήτηση που ακολούθησε τότε με το κοινό μια κοπέλα είπε “ Είναι εκπληκτικό και με απίστευτη ενέργεια. Θέλω μόλις φύγω να μπώ στο ρίνγκ και να ξεκινήσω πυγμαχία”. Ελπίζουμε μετά την συνέντευξη που θα διαβάσετε να θέλετε και εσείς το ίδιο. Για πάμε να δούμε τι εστί πυγμαχία…
Συνέντευξη: Ελένη Τσόκα
Culturenow.gr: Πώς σας ήρθε η ιδέα να κάνετε ένα ντοκιμαντέρ για την πυγμαχία;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Γιώργος Παντελεάκης: Η ιδέα για το ντοκιμαντέρ γεννήθηκε πριν από 5 χρόνια περίπου. Τότε έγραφα ένα σενάριο- Dark night of the soul λεγόταν- που είχε να κάνει με έναν παλαίμαχο πυγμάχο, ο οποίος αναγκαστικά είχε περάσει στη δουλειά του πατέρα του. Ο Βασίλης Γούζιος, σαξοφωνίστας και προπονητής πυγμαχίας στον σύλλογο περιστερίου “Αριστοτέλειο” με έφερε τότε σε επαφή με τον πρωταθλητή Παναθηναικού και Ελλάδος Γιώργο Ιωαννίδη, για να μου δείξει τεχνικές, έτσι ώστε να έχω μια πιο λεπτομερή και ενήμερη εικόνα γύρω από το πώς κινείται ένα πυγμάχος. Όταν εξήγησα στον Ιωαννίδη τι θέλω να κάνω άρχισε να γελάει. Έπειτα μου πρότεινε να αρχίσω να κάνω πυγμαχία. Ξεκίνησα και από τότε το άθλημα με συνεπήρε κυριολεκτικά. Στην συνέχεια άρχισα να μελετάω τους χώρους και τα πράγματα που ήθελα να τραβήξω και στη συνέχεια άρχισα να τραβάω τα πλάνα μου. Πήρα συνεντεύξεις και αρχειακό υλικό από την ΕΡΤ, που είχε τους αγώνες του Ιωννίδη από τους Ολυμπιακούς και κάπως έτσι ξεκίνησε το ντοκιμαντέρ.
Cul.N: Τι είναι τελικά το boxing; Τι καταλάβατε για το άθλημα;
Γ.Π: Βασικά είναι βίωμα. Ο Ιωαννίδης μου είπε ότι είναι σαν το μπαλέτο. Είναι δύσκολο αλλά για να το μάθεις πρέπει να το ζήσεις, να γίνει η καθημερινότητα σου. Λανθασμένα, οι περισσότεροι άνθρωποι κυρίως στην Ελλάδα έχουν την εντύπωση ότι η πυγμαχία είναι ένα βίαιο άθλημα. Μόνο αυτό, όμως, δεν είναι.
Στην πραγματικότητα, είναι πολύ εσωστρεφές. Το νομίζουν αυτό επειδή η μόνη τους εμπειρία προέρχεται από την τηλεόραση και τις ταινίες. Από κοντά όμως καταλαβαίνει κανείς ότι τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με το άθλημα μπορεί να έχουν τραχιά χαρακτηριστικά αλλά η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ ευαίσθητα και εσωστρεφή. Είναι αποδεδειγμένα τα πιο φιλήσυχα και ήρεμα άτομα. Επίσης, κάτι άλλο που πρέπει κανείς να γνωρίζει είναι ότι η πυγμαχία είναι το νούμερο ένα φάρμακο κατά της κατάθλιψης, και αυτό από μόνο του τα λέει όλα.
Cul.N: Ποια ήταν η αντίδραση του κόσμου στο ντοκιμαντέρ;
Γ.Π: Ήταν πάρα πολύ θετική. Είμαι ευτυχής που ο κόσμος που έχει δεί το ντοκιμαντέρ έχει μείνει ευχαριστημένος. Και είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που κατάφερα με αυτόν τον τρόπο να ρίξω λίγο φώς στον κόσμο της πυγμαχίας, έναν κόσμο ιδιαίτερα παρεξηγημένο. Είναι ωραίο το ότι οι περισσότεροι μου λένε ότι ενώ βλέπουν το ντοκιμαντέρ νιώθουν ότι βρίσκονται μέσα στον ρίνγκ και μάχονται. Ιδιαίτερα δε στον χώρο της πυγμαχίας έχει κάνει μεγάλη αίσθηση. Το θεωρούν κάτι σαν Βίβλο. Στήσανε μάλιστα προβολή στο Αριστοτέλειο σύλλογο και μείναμε πολύ ικανοποιημένοι.
Cul.N: Πώς ήταν η εμπειρία στο 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης;
Γ.Π: Καταρχάς το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο στην Αθήνα στις Νύχτες Πρεμιέρας, όπου πήγε πολύ καλά και άφησε ωραίες εντυπώσεις. Αργότερα ανέβηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και πριν κάνα 6ημερο παίχτηκε και στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Ήταν πολύ όμορφη η εμπειρία η Θεσσαλονίκη. Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ είναι ένας πάρα πολύ σημαντικός θεσμός που βοηθάει πολύ την διανομή του ελληνικού ντοκιμαντέρ. Οι εποχές είναι δύσκολες για τους έλληνες δημιουργούς ντοκιμαντέρ αλλά ευτυχώς τόσο ο κόσμος όσο και τα φεστιβάλ μας δίνουν ενέργεια να συνεχίσουμε. Το “boxer” θα ταξιδέψει επίσης και στην Αμερική, όπου μας το έχουν ζητήσει ενώ παράλληλα γίνονται συζητήσεις για διανομή και αλλού.