Γκαλά Τζοακίνο Ροσσίνι από την Εθνική Λυρική Σκηνή στο ΚΠΙΣΝ

Οι σπουδαίοι λυρικοί καλλιτέχνες Βασιλική Καραγιάννη, Τσέλια Κοστέα, Μαίρη-Έλεν Νέζη, Βασίλης Καβάγιας, Διονύσης Σούρμπης, Πάολο Μπορντόνια, ερμηνεύουν γνωστά αποσπάσματα από όπερες του συνθέτη, όπως, μεταξύ άλλων: Ο Τούρκος στην Ιταλία, Η Σταχτοπούτα, Η κλέφτρα κίσσα, Η κυρά της λίμνης, Η πολιορκία της Κορίνθου, Ο κόμης Ορύ, Γουλιέλμος Τέλλος, Οθέλλος, Ο κουρέας της Σεβίλλης.

O Ροσσίνι έγινε παγκοσμίως διάσημος κυρίως για τις εξαιρετικά δημοφιλείς όπερές του και τις κοσμαγάπητες μελωδίες του. Παράλληλα συνέθεσε έργα θρησκευτικής μουσικής, τραγούδια, μουσική δωματίου και έργα για πιάνο και μικρά μουσικά σύνολα. Επηρέασε πλήθος άλλων συνθετών, οι οποίοι του χάρισαν το προσωνύμιο «ο Ιταλός Μότσαρτ». Στα 38 του χρόνια εγκατέλειψε τη σύνθεση όπερας, έχοντας ήδη γράψει δεκάδες έργα, και αφοσιώθηκε στην γαστρονομία.

Βιογραφικό

Ο Αντόνιο Τζοακίνο Ροσσίνι γεννήθηκε στο Πέζαρο το 1792. Το 1806, ως μαθητής συνέθεσε το πρώτο του λυρικό έργο. Το 1812 η όπερά του Η Λυδία Λίθος δόθηκε στην Σκάλα του Μιλάνου ενώ το 1813 με τον σοβαρό Ταγκρέδο και την κωμική Ιταλίδα στο Αλγέρικαθιερώθηκε επίσης εκτός ιταλικών πόλεων. Το 1814 ανέλαβε την διεύθυνση και των δύο θεάτρων της Νάπολης, για τα οποία συνέθεσε μερικά από τα σημαντικότερα έργα του. Πολλά από αυτά γράφηκαν για το ταλέντο της τραγουδίστριας Ιζαμπέλλας Κολμπράν, την οποία νυμφεύτηκε το 1822.

Ξεχωρίζουν ο Οθέλλος (1816), η Αρμίντα (1817), o Μωυσής στην Αίγυπτο (1818), η Ερμιόνη (1819), Η κυρά της λίμνης (1819), ο Μωάμεθ Β’ (1820) και η Τσελμίρα (1822). Ταυτόχρονα, συνέθετε για άλλες πόλεις της Ιταλίας αριστουργήματα όπως Ο Κουρέας της Σεβίλλης (Ρώμη 1816), Η Σταχτοπούτα (Ρώμη 1817), Η κλέφτρα κίσσα (Μιλάνο 1817) και Σεμίραμις (Βενετία, 1823).

Το 1822 επισκέφθηκε τη Βιέννη, όπου συνάντησε τον Μπετόβεν. Ακολούθησε το Λονδίνο και τελικά το Παρίσι, όπου εγκαταστάθηκε το 1824. Το 1829 παρουσίασε το Γουλιέλμο Τέλλο, την τελευταία του όπερα. Κατά τα υπόλοιπα 39 χρόνια της ζωής του συνέθετε μονάχα τραγούδια και έργα εκκλησιαστικής μουσικής. Από το 1855 ήταν μόνιμα εγκατεστημένος στο Παρίσι, όπου πέθανε το 1868. Το 1887 η σορός του μεταφέρθηκε στην Φλωρεντία.

Συντελεστές

Μουσική διεύθυνση: Σεμπαστιάνο Ρόλλι

Σολίστ: Βασιλική Καραγιάννη, Τσέλια Κοστέα, Μαίρη-Έλεν Νέζη, Βασίλης Καβάγιας, Διονύσης Σούρμπης, Πάολο Μπορντόνια

Με την Ορχήστρα της ΕΛΣ

Συνδιοργάνωση: Rossini Opera Festival – Εθνική Λυρική Σκηνή

Στο πλαίσιο του προγράμματος Tempo Forte που οργανώνει η Πρεσβεία της Ιταλίας στην Ελλάδα με την συνεργασία των Υπουργείων Πολιτισμού Ελλάδας και  Ιταλίας.