Η έκθεση έχει τίτλο “Gerhard Richter: Painting After All” και απλώνεται σε δύο ορόφους με έργα του κορυφαίου εικαστικού – έργα μοναδικής μαεστρίας που συγχρόνως μοιάζουν να αμφισβητούν την ίδια τους την ύπαρξη.
Η έκθεση εξετάζει ολόκληρη τη διάρκεια της καριέρας του καλλιτέχνη μέσα από περίπου 100 έργα, όπως πίνακες ζωγραφικής, γυάλινα γλυπτά, εκτυπώσεις και φωτογραφίες. Σχεδιασμένη σε στενή συνεργασία με τον δημιουργό, η έκθεση αποκαλύπτει την επί έξι δεκαετίες ενασχόληση του Ρίχτερ με τις διττές έννοιες της αναπαράστασης και της αφαίρεσης, αλλά και τη συνεχή του εξερεύνηση για τις υλικές, εννοιολογικές και ιστορικές επιπτώσεις της ζωγραφικής. Αυτή θα είναι η πρώτη μεγάλη έρευνα των ΗΠΑ για τον καλλιτέχνη σε σχεδόν 20 χρόνια.
Ο Γκέρχαρντ Ρίχτερ γεννήθηκε στη Δρέσδη και ο πατέρας του ήταν δάσκαλος. Σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Δρέσδης. Μαζί με την σύζυγό του διέφυγε στη Δυτική Γερμανία δύο μήνες πριν κατασκευαστεί το τείχος του Βερολίνου. Μαζί εγκαταστάθηκαν στο Ντίσελντορφ, όπου δίδαξε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών από το 1971 έως το 1994.
Η ζωγραφική του είχε ως αφετηρία τον ρεαλισμό αλλά στη συνέχεια επηρεάστηκε από τον μινιμαλισμό, την ποπ – αρτ και την αφηρημένη τέχνη, της οποίας θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους. Το 1963, ίδρυσε το ζωγραφικό κίνημα “Kapitalistischer Realismus” (“καπιταλιστικός ρεαλισμός») με τον Ζίγκμαρ Πόλκε και τον Κόνραντ Φίσερ (ψευδώνυμο Κόνραντ Λούεγκ ως καλλιτέχνης).
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το 1982 δημιούργησε μια σειρά πινάκων βασισμένη στην τέχνη του φωτορεαλισμού με τον τίτλο “Κεριά και νεκροκεφαλές” και το 1989 δημιούργησε μια νέα σειρά πινάκων με φωτογραφίες (όχι όλες τραβηγμένες από τον ίδιο) τις οποίες είχε επιχρωματίσει.
Το 1994 τού απονεμήθηκε το Βραβείο Βολφ και το 1997 τού απονεμήθηκε το βραβείο «Praemium Imperiale» και ο Χρυσός Λέοντας της Μπιενάλε της Βενετίας. Θεωρείται ένας από τους πιο καλοπληρωμένους ζωγράφους με τα έργα του να δημιουργούν ρεκόρ πωλήσεων.
Δείτε την έκθεση “Gerhard Richter: Painting After All” εδώ
Μερικά έργα από την έκθεση:
Κεντρική φωτογραφία θέματος: “Betty,” ένας μικρός πίνακας του 1977, που απεικονίζει την μικρή τότε κόρη του ζωγράφου