Μια λαχτάρα, μια σιωπηλή κίνηση, καθώς τα πράγματα αναχωρούν. Το έργο της Γκίλντα Φρούμκιν (Gilda Frumkin) είναι ρεαλιστικό ενώ αγγίζει τις άκρες της μεταφυσικής, αφηγηματικά, ποιητικά. Αντικείμενα, ενεργά στοιχεία, αντανακλάσεις, μορφές και διασταυρώσεις πλαισιωμένες από θάλασσα, ξηρά, φυσικό τοπίο και αστικές υποχωρήσεις. Υποπτευόμαστε τον ρυθμό μιας ψυχής, θέλοντας να εκφράσουμε τα πάντα κάτω από ένα τέλειο σχέδιο και με μια κάποια επιδεξιότητα ζωγραφικής, ενώ παγώνουμε, παραμένουμε σιωπηλοί, παρατηρούμε και ακούμε.
Η Έκθεση Ζωγραφικής «To Ανθρώπινο Πέρασμα» της Γκίλντα, μετά από την επιτυχημένη πορεία της στις Σπέτσες τον περασμένο Ιούλιο, ταξιδεύει στη Σαντορίνη και φιλοξενείται στην Εστία του υπέροχου Πύργου Καλλίστης, το ψηλότερο χωριό της Σαντορίνης που βρίσκεται 10χλμ νοτιοανατολικά των Φηρών και «αγναντεύει» όλο το νησί!
Επιμελήτρια Έκθεσης: Γεωργία Τρούλη
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Χαρά Παλαιολόγου (αφιερωμένη στην μνήμη της μητέρας της Αντωνία)
«Καθώς αρχίζεις να περπατάς στο δρόμο, εμφανίζεται ο τρόπος» – Ρουμί
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το «Ανθρώπινο Πέρασμα» της Γκίλντα: Ένα λυρικό, μπεκετικό τοπίο
«Το «Ανθρώπινο Πέρασμα» είναι ένας μεγάλος ενεργειακός κόμβος για το σώμα της Γκίλντα», σημειώνει η επιμελήτρια της Έκθεσης και εικαστικός Γεωργία Τρούλη. «Εκεί βρίσκουμε την αφήγησή της συμπυκνωμένη, πάντα έτοιμη να μιλήσει, μερικές φορές αντιστέκεται δυνατά σαν πλεγμένη μάζα. Γνωρίζει το πέρασμα των ανθρώπων, υπονοεί τη μελλοντική τους πορεία, τα ίχνη που αφήνει πίσω μια στιγμή στο χρόνο. Στη συνέχεια, φτάνει ως φωτογράφος έτοιμος να συλλέξει και να απομονώσει υπολείμματα και έγγραφα. Τεχνικά, τα συνομολογεί και τα απεικονίζει ευλαβικά. Ο θεατής στέκεται ατενίζοντας και ακούγοντας τη μοναξιά των εικόνων της, υφαίνοντας τις δικές του αφηγήσεις. Στο «Ανθρώπινο Πέρασμα» η ανθρώπινη μορφή παραμένει απούσα. Σε ένα λυρικό και ίσως και “μπεκετικό” τοπίο, κάτι λείπει, υπονοείται ενώ αναμενόταν. Κυρίως, η ανθρώπινη παρουσία.
Παρόλα αυτά, ο ζωγράφος παραμένει εκεί, «κρυμμένος πίσω» ή ατενίζοντας εξαντλητικά. Εξαντλώντας τον εαυτό της μέσα από το άγγιγμα, παρατηρώντας ποιητικά τον χώρο, διαθέτοντας το χρόνο, για όλα όσα θα έρθουν, για όλα όσα μπορεί να πέρασαν ακάλεστα, για όλα όσα εκτιμάται, σαν τρεμόπαιγμα του «Ανθρώπινου Περάσματος», αποτυπωμένο στη μνήμη. Αυτοδίδακτη και τρυφερή, αλλά με θέληση από πέτρα, εργάζεται διαρκώς για να κατακτήσει τα μέσα έκφρασης και το δικό της ιδίωμα. Στην έκθεση «Ανθρώπινο Πέρασμα», η Γκίλντα Φρούμκιν μοιράζεται ένα αντανακλαστικό έργο υψηλής αισθητικής απόλαυσης, επιτρέποντας πολλαπλές και ευέλικτες χρήσεις και εμπειρίες από τον θεατή.»
«Ξέρω ότι είσαι κουρασμένος αλλά έλα, αυτός είναι ο τρόπος» – Ρουμί
Γκίλντα Φρούμκιν
Έπειτα από 18 ατομικές εκθέσεις και τη συμμετοχή της στις Μπιενάλε Φλωρεντίας, Σμύρνης και Λονδίνου καθώς και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, η Γκίλντα Φρούμκιν πιστεύει ότι πρέπει να συνεχίσει να δημιουργεί για να μπορέσει να επικοινωνεί με τους ανθρώπους ακόμη περισσότερο από πριν. Για την καλλιτέχνιδα ζωγραφική είναι τρόπος ζωής, έκφρασης και επικοινωνίας και ζωγραφίζει ό,τι την οδηγεί στην επαφή με τα χρώματα, το φως και τη μυρωδιά της Τέχνης. Πρώτα η σειρά «Ανθρώπινο πέρασμα» και αργότερα η «Μεσόγειος», την συνοδεύουν όλα αυτά τα χρόνια, δίνοντας ψυχή σε ξεχασμένα αντικείμενα και μνήμες που κατά καιρούς έχουν συνδεθεί και αγαπηθεί από τον άνθρωπο.
