Ποζιτάνο, δεκαετία του 1950. Μια δυνατή φιλία γεννιέται με φόντο το πανέμορφο χωριό της Ακτής του Αμάλφι. Σε μια απομονωμένη παραλία, η Γκολιάρντα, νεαρή ηθοποιός του κινηματογράφου, συναντά την Έρικα, μια όμορφη πλούσια χήρα, την «πριγκίπισσα» όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι, σαγηνευμένοι από την αινιγματική της παρουσία. Καθώς οι δύο γυναίκες με τις τόσο διαφορετικές προσωπικότητες έρχονται πιο κοντά, απολαμβάνοντας σε διάστημα είκοσι χρόνων τη θάλασσα και το ιταλικό καλοκαίρι σε μια γωνιά του κόσμου σχεδόν απείραχτη, αποκαλύπτονται σιγά σιγά οι σκέψεις και τα συναισθήματά τους, αλλά και τα φαντάσματα από το παρελθόν που τις στοιχειώνουν. Σ’ αυτό το βαθιά ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα, που αντλεί στοιχεία από τη δική της περιπετειώδη, αντισυμβατική ζωή, η ηθοποιός και συγγραφέας Γκολιάρντα Σαπιέντσα μάς μεταφέρει στο ηλιόλουστο Ποζιτάνο μιας μαγευτικής εποχής. Ξεδιπλώνοντας την ιστορία μιας αναπάντεχης και καθοριστικής φιλίας ανάμεσα σε μια αριστερή ιδεαλίστρια και σε μια ξεπεσμένη αριστοκράτισσα, η συγγραφέας φωτίζει τα παράδοξα και τις αντιθέσεις της ιταλικής κοινωνίας. «Με πρόζα διαυγή, περιγραφική και στοχαστική ταυτόχρονα, με τις λέξεις κεντημένες μία προς μία, το Ραντεβού στο Ποζιτάνο κατέχει εξέχουσα θέση στην ιταλική λογοτεχνία». Asymptote «Αυτή η αίσθηση της χαράς, της ζωντάνιας και της δύναμης διαρκεί για καιρό μετά το τέλος της ανάγνωσης, σαν να κερδίζεις έναν πιστό φίλο». Le Monde «Η ανάγνωση των βιβλίων της Σαπιέντσα είναι μια αξέχαστη εμπειρία. Τοποθετείται επάξια δίπλα στη Βιρτζίνια Γουλφ και την Αναΐς Νιν». Le Figaro Littéraire «Αυτό το βιβλίο είναι, από κάθε άποψη, μοναδικό. Ο χαρακτηρισμός λογοτεχνικό γεγονός δε φτάνει για να το περιγράψει, μας κατακλύζει ως υπαρξιακό γεγονός». Le Nouvel Observateur
Γκολιάρντα Σαπιέντσα – Πληροφορίες για τη συγγραφέα
Η Γκολιάρντα Σαπιέντσα (Goliarda Sapienza) γεννήθηκε στην Κατάνια της Σικελίας σε μια επαναστατική σοσιαλιστική οικογένεια. Είχε εντελώς ξεχωριστή παιδεία, πάντα μέσα στο σπίτι, ως αντίδραση στα καθεστωτικά σχολεία. Στα δεκαέξι της κέρδισε την υποτροφία που προοριζόταν για μαθητές-ηθοποιούς της Ακαδημίας Δραματικής Τέχνης της Ρώμης, κάτι που της επέτρεψε να γνωρίσει σε βάθος τη Ρώμη, να την αγαπήσει και να μείνει για πάντα εκεί. Για χρόνια υπήρξε δημοφιλέστατη ερμηνεύτρια του Λουίτζι Πιραντέλλο και έγινε διάσημη για τον ρόλο της Ερσίλια Ντρέι στο “Να ντύσουμε τους γυμνούς”. Η Σαπιέντσα δημοσίευσε τέσσερα μυθιστορήματα, που αποτελούν κομμάτι ενός αυτοβιογραφικού κύκλου: “Lettera aperta” (Ανοιχτή επιστολή, Μιλάνο, Garzanti, 1967), “Il filo del mezzogiorno” (Το νήμα του μεσημεριού, Μιλάνο, Garzanti, 1969), “LUniversita di Rebibbia” (Το Πανεπιστήμιο της Ρεμπίμπια, Μιλάνο, Rizzoli, 1983), “Le certezze del dubbio” (Οι βεβαιότητες της αμφιβολίας, Κατάνια, Pellicanolibri, 1987).
Άφησε πολλά ανέκδοτα έργα, ανάμεσά τους την “Τέχνη της χαράς”, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1998.
