Παρατείνεται έως 15 Φεβρουαρίου (Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 21.30) ο Γλάρος του Τσέχωφ που παρουσιάζεται στο Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες σε σκηνοθεσία του Κώστα Φιλίππογλου (Φιλοκτήτης, Τίρζα, Μένγκελε) με τους Ναταλία Τσαλίκη, Αλέξανδρο Λογοθέτη, Γιάννη Στεφόπουλο, Σοφία Γεωργοβασίλη, Ίριδα Μάρα, Γιάννη Καραούλη να ζωντανεύουν την κωμικοτραγική ιστορία του Τσέχωφ και τα πάθη δέκα χαρακτήρων.

Και εμείς βλέποντας να αναπτύσσεται το δράμα τους, μπορούμε να αναφωνήσουμε: «Μα πόσο αστείοι που είναι οι άνθρωποι! Πόσο αστείοι και πόσο μπερδεμένοι! Νοσηρά μπερδεμένοι!» Και θα είμαστε σίγουροι πως η σπαραξικάρδια αυτή κωμωδία δεν είναι δυνατόν να έχει καμία σχέση με τη δική μας υγιή πραγματικότητα…  

Μια παραγωγή της Λυκόφως του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου.

Η ταυτότητα της παράστασης

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Μετάφραση: Χαρά Σύρου
Aπόδοση – Σκηνοθεσία: Κώστας Φιλίππογλου
Κίνηση – καλλιτεχνική συνεργασία: Φρόσω Κορρού
Σκηνικά – κοστούμια: Κέννυ Μακλέλλαν
Μουσική: Lost Βodies
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βίντεο – Φωτογραφίες – βοηθός σκηνογράφου: Όλγα Μπρούμα
Creative manager: Ελένη Καψαμπέλη
Βοηθός σκηνοθέτη: Εριφύλη Στεφανίδου
Παραγωγή: Λυκόφως

Ερμηνεύουν: Ναταλία Τσαλίκη, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Γιάννης Στεφόπουλος, Σοφία Γεωργοβασίλη, Ίριδα Μάρα, Γιάννης Καραούλης

Φωτογραφίες: Όλγα Μπρούμα

Διάρκεια: 100 λεπτά

Λίγα λόγια για το έργο

Ανθρωποι που περνούν τον χρόνο τους λέγοντας ιστορίες και σκέψεις. Άνθρωποι που μιλούν για τις ζωές τους και τα όνειρά τους. Αδύναμοι άνθρωποι που οικτίρουν τις ζωές τους και ψάχνουν από κάπου να πιαστούν. Ματαιόδοξοι άνθρωποι που επιζητούν απεγνωσμένα την αναγνώριση. Ανθρωποι που βαριούνται, άνθρωποι που εξασκούνται στην αυτολύπηση, άνθρωποι που πενθούν τη ζωή τους, άνθρωποι που πασχίζουν να ερωτευθούν, να βιώσουν την ευτυχία. Αυτοί είναι οι ήρωες στον Γλάρο (1895), το έργο του Τσέχωφ που εγκαινίασε ένα νέο είδος δραματουργίας, όπου αντί για έναν κεντρικό ήρωα, πρωταγωνιστούν πολλοί, μια μικρή κοινωνία. Ο Τσέχωφ χαρακτήρισε το έργο του ως «κωμωδία σε τέσσερις πράξεις». Μια κωμωδία… που δεν συμβαίνει σχεδόν τίποτα και όμως οι ήρωες είναι σπουδαίοι, αν και βουλιάζουν μέσα στην ανούσια καθημερινότητά τους.

Για τον σκηνοθέτη

Ο Κώστας Φιλίππογλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Ηθοποιός, σκηνοθέτης του θεάτρου και καθηγητής υποκριτικής, ξεκίνησε τις θεατρικές του σπουδές στην Αθήνα και συνέχισε την εκπαίδευσή του με ηθοποιούς-δασκάλους από την Ευρώπη ερευνώντας το σωματικό – δημιουργικό θέατρο. Από το 1985 εργάζεται στην Ελλάδα ως ηθοποιός έχοντας συμμετάσχει σε αρκετές παραγωγές. Έχει δουλέψει στο θέατρο Τεχνοχώρος, με την ομάδα Θέαμα του Γιάννη Κακλέα, στο θέατρο Αμόρε με το Θέατρο του Νότου, στο θέατρο Πόρτα, για το φεστιβάλ Αθηνών και σε πολλά άλλα. Από το 1999 δουλεύει κυρίως στο εξωτερικό ξεκινώντας τη συνεργασία του με τη θεατρική ομάδα Complicité και παίρνει μέρος στις παραστάσεις και τα εργαστήρια που δίνει η ομάδα στην Αγγλία, την Ευρώπη και τις Η.Π.Α.

Παράλληλα με τη δουλειά του στο θέατρο ως ηθοποιός και σκηνοθέτης, από το 1997 εργάζεται και ως δάσκαλος θεάτρου. Με αυτήν την ιδιότητα στην Ελλάδα έχει διδάξει: ως επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών, στη δραματική σχολή «Αρχή» της Ν. Καρά, στα σεμινάρια του Υπουργείου Παιδείας εκπαιδεύοντας εμψυχωτές για το θέατρο στα σχολεία, καθώς και σε πάρα πολλά οργανωμένα εργαστήρια με συμμετέχοντες ηθοποιούς ή σπουδαστές.

Στο εξωτερικό έχει διδάξει θέατρο στο Λονδίνο (σε σχολεία, δραματικές σχολές και στα εργαστήρια που διοργανώνει η Complicité), στο Ισραήλ (στο ΜΑΤΑΝ, ειδική Σχολή Καλών Τεχνών), στη Νέα Υόρκη (ως καλεσμένος καθηγητής στο Lee Strasberg Institute, στο Actor’s Studio και στο Actor’s Center, καθώς και στο ανοιχτό εργαστήρι που διοργάνωσε η Complicité την άνοιξη του 2001). Από το 2010 έχει ιδρύσει στην Αθήνα, μαζί με τη συνεργάτιδά του Φρόσω Κορρού, το δικό του στούντιο υποκριτικής, όπου διδάσκονται οι τεχνικές του σωματικού δημιουργικού θεάτρου σε ηθοποιούς και σπουδαστές με προϋπάρχουσα θεατρική εμπειρία.

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ: Το  2003 σκηνοθέτησε για το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων του Λιούις Κάρολ σε δική του διασκευή και το 2006 τον Οδυσσεβάχ της Ξένιας Καλογεροπούλου για το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης. Το 2011-2012 συνέλαβε και σκηνοθέτησε τις παραστάσεις Πολιτική ανυπακοή (συνδημιουργία) και Ορέστης – Ηλέκτρα 0-1 που παίχτηκαν σε Αθήνα και Λευκωσία.

Τη σεζόν 2012-2013 σκηνοθέτησε το έργο του Egon Wolf Χάρτινα λουλούδια (Θέατρο Ιλίσια) και το έργο του Θανάση Τριαρίδη, Historia de un amor ή τα μυρμήγκια, με συν-σκηνοθέτη και συμπρωταγωνίστρια την Πέμη Ζούνη (Θέατρο Olvio), τη σεζόν 2013-2014 σκηνοθέτησε την Τιρζα του Άρνον Γκρούνμπεργκ (Θέατρο Ιλίσια), το Μένγκελε του Θανάση Τριαρίδη (Θέατρο Faust) και τον Φιλοκτήτη του Σοφοκλή στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.