Έζησα από κοντά κορυφαίες στιγμές του τελευταίου μισού αιώνα που σφράγισαν τη χώρα μας. Την έκρηξη των οραμάτων που έφερε η μεταπολίτευση, την ευφορία της αλλαγής του 1981, τις πρώτες οικονομικές κρίσεις στη δεκαετία του ’90, την κορύφωση του 2004 και την απότομη προσγείωση της κρίσης του 2010, που συνεχίζεται έως σήμερα. Στο βιβλίο αυτό καταγράφω κυρίως την ιστορία των μικρών γεγονότων, τη γοητεία των κρυφών πλευρών, τις αδιόρατες συμπεριφορές πολιτικών προσώπων, δημόσιων προσώπων και δημοσιογράφων, τις ρωγμές στην επίσημη, καθωσπρέπει ιστορία.
Μερικές από αυτές είναι επικαιρικές, άλλες συμβολικές και κάποιες παραδειγματικές. Είναι αυτές που πιο πολύ με γοήτευαν στο καθημερινό μου ρεπορτάζ. Τι περιείχε το αμάξι του Μπους, πώς προετοίμασε τον τάφο του ένας μεγάλος ηγέτης, μερικά επικίνδυνα ρουσφέτια, πώς ήταν η πρώτη συνέντευξη με τον πιο απόμακρο ηγέτη των ελληνικών μέσων, παρασκήνιο από κραυγαλέες δημοσιογραφικές γκάφες, εμμονές και κρυφά «χαρίσματα» ανθρώπων της πολιτικής και της δημοσιογραφίας, και άλλα πολλά.
– Ν.Χ.
Σαράντα τρία χρόνια είμαι στο Βήμα. Μπήκα τον Σεπτέμβριο του 1974 και παραμένω μέχρι και σήμερα, με όλα τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν σε αυτό το ιστορικό φύλλο. Προσελήφθην ως ρεπόρτερ και θα αποχωρήσω ως ρεπόρτερ. Τα τελευταία χρόνια, που είχα αναλάβει τη στήλη του «ΒΗΜΑτοδότη», στην τελευταία σελίδα της εφημερίδας, είχα συνεχείς παρενοχλήσεις αλλά και μεγάλες επιτυχίες. Τη θεωρούσαν ως τη δημοφιλέστερη στήλη σε όλο τον αθηναϊκό Τύπο, με βάση τις μετρήσεις. Όλοι, κυρίως οι πολιτικοί, θέλανε μια αναφορά του ονόματός τους, έστω και αρνητική, όπως κάποιοι μου έλεγαν. Δούλεψα είκοσι οκτώ χρόνια στην ΕΡΤ: στην αρχή στην ΥΕΝΕΔ, εν συνεχεία στην ΕΡΤ-2 και τέλος στην ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, χρόνια καλά και κακά.
Σαράντα τρία χρόνια η δημοσιογραφία με έθρεψε και την έθρεψα. Σε αυτό το βιβλίο συγκέντρωσα μερικά αποσπάσματα εμπειριών από αυτά τα χρόνια, μικρά αλλά –πιστεύω– συμβολικά, για μια εποχή που πολλές φορές πίστεψε ότι θα ξεγελάσει τον χρόνο. Μέσα σε αυτά θα βρείτε τις χαρές και τις πίκρες του δημοσιογράφου, αλλά και αγωνίες, πάθη, λάθη. Θα γελάσετε για σοβαρά γεγονότα και θα κλάψετε με τα ευτράπελα. Όλα ήταν δημοσιογραφία. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.