«Η ανθρώπινη φωνή» του Φρανσίς Πουλένκ στο Μέγαρο Μουσικής

«Η ανθρώπινη φωνή» του Φρανσίς Πουλένκ στο Μέγαρο Μουσικής με τη σοπράνο Μυρσίνη Μαργαρίτη και την πιανίστα Μαρία Παπαπετροπούλου σε συναυλιακή μορφή.

Με ελληνικούς υπέρτιτλους σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη

Η Ανθρώπινη φωνή, το μονόπρακτο του Φρανσίς Πουλένκ που βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό έργο του Ζαν Κοκτώ, δανείζει τον τίτλο του στον ομώνυμο νέο κύκλο εκδηλώσεων του Μεγάρου, ο οποίος συνεχίζεται το Σάββατο 19 Νοεμβρίου στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, με την παρουσίαση του σπαρακτικού λυρικού δράματος του γάλλου συνθέτη σε συναυλιακή μορφή για φωνή και πιάνο από τη σοπράνο Μυρσίνη Μαργαρίτη και την πιανίστα Μαρία Παπαπετροπούλου. Το έργο παρουσιάζεται με ελληνικούς υπέρτιτλους, σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη. Πριν την έναρξη της συναυλίας, θα προβληθεί εισαγωγικό βίντεο για το μουσικό έργο και τον Κοκτώ που επιμελήθηκε και παραχώρησε η Κωνσταντίνα Κορμά, κατά τη διάρκεια του οποίου η Μ. Παπαπετροπούλου θα ερμηνεύσει τον Αυτοσχεδιασμό αρ. 15 (αφιερωμένο στην Εντίθ Πιαφ) του Πουλένκ.

Η Μ. Μαργαρίτη και η Μ. Παπαπετροπούλου σας προσκαλούν, «ακόμα και κλείνοντας τα μάτια, να αφεθείτε στο πάντρεμα της μουσικής με τον λόγο και να νιώσετε τη γυναικεία φύση στην ερωτική της έκφραση».

Η ανθρώπινη φωνή

Το 1958, ο Φρανσίς Πουλένκ (1899-1963) έγραψε το «λυρικό δράμα» σε μία πράξη για σοπράνο και ορχήστρα, επάνω στο θεατρικό έργο του Ζαν Κοκτώ (1889-1963). Τη μελοποίηση του μονολόγου του Κοκτώ είχε προτείνει στον Πουλένκ ο εκδότης Ερβέ Ντυζαρντέν, έχοντας κατά νου τη Μαρία Κάλλας για τον κεντρικό ρόλο (Εlle). Αλλά ο γάλλος συνθέτης έγραψε το έργο για τη «μοναδική, από κάθε άποψη, ερμηνεύτρια» των συνθέσεών του, την Ντενίζ Ντυβάλ.

Η ίδια η Ντυβάλ εξομολογείται: «Η ανθρώπινη φωνή υπήρξε μια κατακλυσμιαία εμπειρία για μένα. Είδα τον Πουλένκ να συνθέτει το έργο μέρα με τη μέρα, από μπαρ σε μπαρ, με την ίδια του τη σάρκα και με τη δική μου πληγωμένη καρδιά, γιατί εκείνο το διάστημα βασανιζόμασταν και οι δυο ερωτικά. Κλαίγαμε μαζί. Η ανθρώπινη φωνή έγινε κάτι σαν το χρονικό του πόνου μας».

Μια γυναίκα, προδομένη από τον εραστή της, έχει κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Για τρία τέταρτα της ώρας τού μιλάει στο τηλέφωνο για τελευταία φορά (την επόμενη μέρα εκείνος παντρεύεται). Μιλάει σαν κάποια που αγάπησε και προδόθηκε, ασυνάρτητα: του θυμίζει το παρελθόν, τις ευτυχισμένες τους μέρες, λέει ψέματα, αρνείται την πραγματικότητα, «πιάνεται» από κάθε λέξη που τη γεμίζει ελπίδα. Ξαφνικά, πανικοβάλλεται, τρελαίνεται, υποφέρει, μετά ησυχάζει. Τη βλέπουμε να συνειδητοποιεί τη ρήξη, να κατεβάζει το ακουστικό, να πέφτει στο κρεβάτι, να λιποθυμά.

Η λυρική τραγωδία του Πουλένκ έκανε πρεμιέρα στο Εθνικό Θέατρο της Οπερά Κομίκ στις 6 Φεβρουαρίου 1959 με τον Ζωρζ Πρετρ στο πόντιουμ και τον Ζαν Κοκτώ να υπογράφει τα σκηνικά, τα κοστούμια και τη σκηνοθεσία της παράστασης.