«Η Άρπα της Βιρμανίας» – BIRUMA NO TATEGOTO, το ελεγειακό, αντιπολεμικό αριστούργημα του κορυφαίου Ιάπωνα σκηνοθέτη Κον Ιτσικάουα όπου η ομορφιά συμβιώνει με τον θάνατο θα προβάλλεται από τη New Star σε επανέκδοση.
Βραβευμένη στο Φεστιβάλ Βενετίας και υποψήφια για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Με τον εκπληκτικό Ρεντάρο Μικούνι, στον καλύτερο ρόλο της καριέρας του
«Μία από τις πιο συγκλονιστικές ταινίες που μας έδωσε ο Ιαπωνικός κινηματογράφος»
Μια ταινία για τη φρίκη του πολέμου και το λυρισμό της φύσης, την ανθρώπινη αυταπάρνηση και το ρόλο της μουσικής, που ξεπερνά τους γλωσσικούς κώδικες και ενώνει τ’ αντίπαλα στρατόπεδα
Ο Ιτσικάουα ακροβατεί μ’ έναν τρόπο θαυμαστό ανάμεσα στη φρίκη του πολέμου και την ελπίδα της ανάστασης
Μια στοιχειωμένη, οδυνηρή και παράλληλα γαλήνια εξέταση των συνεπειών του πολέμου
Μια άλλη, συγκλονιστική ματιά στη φρικαλεότητα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μια ματιά εντελώς διαφορετική από τη συνήθη -παιδική και μυωπική- θριαμβολογία του Χόλυγουντ
Ιαπωνία – 1956 – Ασπρόμαυρη (116΄)
Σκηνοθεσία – παραγωγή: Κον Ιτσικάουα
Σενάριο: Νάτο Βάντα
Φωτογραφία: Μινόρου Γιοκογιάμα
Μουσική: Ακίρα Ιφουκούμπε
Μοντάζ: Μασανόρι Τσούγι
Καλ. διευθυντής: Τακάσι Ματσουγιάμα
Πρωταγωνιστούν: Ρεντάρο Μικούνι, Σόι Γιασούι, Γιουν Χαμαμούρα, Τακετόσι Ναΐτο, Κο Νισιμούρα, Σούνζι Κασούγκα, Τόμιο Αόκι, Κουνιτάρο Σαβαμούρα, Τάνιε Κιτμπαμπαγιάσι, Τατσούγια Μιχάσι, Γιουνοσούκε Ίτο
Σύνοψη
Η ταινία καταγράφει τις τελευταίες μέρες μιας στρατιωτικής μονάδας του ιαπωνικού στρατού στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στα σύνορα Βιρμανίας και Ταϊλάνδης. Αυτή η μονάδα διαφέρει από τις άλλες στο ότι τραγουδάει συνέχεια για να διατηρεί το ηθικό ψηλά και έχει ένα στρατιώτη, τον ταλαντούχο Μιζουσίμα, που παίζει άρπα αντί να χρησιμοποιεί σινιάλο. Όταν φτάνουν σε ένα χωριό, αντιλαμβάνονται ότι τους παρακολουθούν οι Εγγλέζοι.
Οι Ιάπωνες θα χρησιμοποιήσουν το τραγούδι και τον χορό για να παραπλανήσουν τους αντιπάλους. Όμως οι Ινδοί του βρετανικού στρατού θα ανταποκριθούν με το ίδιο τραγούδι. Τότε θα μάθουν ότι η Ιαπωνία συνθηκολόγησε τρεις μέρες νωρίτερα. Ο ταγματάρχης θα βγάλει ένα λόγο που αντιπροσωπεύει τον πόλεμο από την πλευρά των ηττημένων.
«Έχουμε παραδοθεί. Όχι μόνο εμείς, αλλά και η πατρίδα μας. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με αυτό. Δεν ξέρουμε που θα μας πάνε,
τι θα μας βάλουνε να κάνουμε ή αν θα μας επιτρέψουν να ζήσουμε. Όλη η Ιαπωνία έχει βομβαρδιστεί. Πολλοί είναι νεκροί. Πολλοί είναι άστεγοι και πεινάνε. Η χώρα μας βρίσκεται σε ερείπια, ενώ εμείς είμαστε φυλακισμένοι χιλιάδες μίλια μακριά. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρακολουθούμε και να περιμένουμε. Προτιμότερο να περιμένουμε σαν άνδρες και να περιμένουμε για την στιγμή που θα αναγερθούμε σαν έθνος». Συνεχίζει με ένα ύμνο στην στρατιωτική συντροφικότητα.
Όμως μία ομάδα Ιαπώνων δεν έχει μάθει για την παράδοση και συνεχίζει τον πόλεμο. Πριν ισοπεδωθεί από την συντριπτική δύναμη των Εγγλέζων, ο ταγματάρχης ζητά από τον Βρετανό διοικητή να προσπαθήσει να μεταπείσει τους στρατιώτες γιατί δεν θέλει να χαθεί κανείς χωρίς λόγο.
Στέλνει τον Μιζουσίμα, σε αποστολή όμως οι στρατιώτες αρνιούνται να υποταχθούν. Μετά την αποτυχία του και το μακελειό που ακολουθεί, ο Μιζουσίμα μεταμφιέζεται αρχικά σε βουδιστή μοναχό για να θάψει τους νεκρούς και στη συνέχεια αποφασίζει να ζήσει μία ζωή προσευχής. Οι συναγωνιστές θα τον ανακαλύψουν και θα προσπαθήσουν μάταια να τον πείσουν να γυρίσει μαζί τους στην Ιαπωνία…
Από 11 Ιουλίου στους κινηματογράφους