Η Αρρώστια της Νιότης του Φέρντιναντ Μπρούκνερ στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης φιλοξενεί από τη Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου έως την Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014 το έργο του Φέρντιναντ Μπρούκνερ, Η Αρρώστια της Νιότης, από τη θεατρική ομάδα Attactoi, σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη.

«Αστικοποιούμεθα ή αυτοκτονούμε. Δεν υπάρχει άλλη λύση»

1928 Γερμανία. Βρισκόμαστε στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στην πανωλεθρία του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου και στην αναμονή του Δεύτερου. Το πολίτευμα της Γερμανίας -η λεγόμενη δημοκρατία της Βαϊμάρης- βρίσκεται μπροστά σε μεγάλα αδιέξοδα. Η μεταπολεμική ταπείνωση έχει πάρει διαστάσεις εθνικής ήττας, η έλλειψη εμπιστοσύνης σε πολιτική και πολιτικούς, η αβεβαιότητα για το μέλλον, η πείνα και η εξαθλίωση, ένα μέλλον μακροπρόθεσμα θαμπό χωρίς “σωτήριες λύσεις”, δημιουργούν σιγά – σιγά ένα νοσηρό, κοινωνικό τέλμα που αρχίζει να τροφοδοτεί τον εφιάλτη του Εθνικοσοσιαλισμού.

Η Αρρώστια της Νιότης του Μπρούκνερ πρωτοπαρουσιάζεται στο Βερολίνο το 1928 με μεγάλη επιτυχία. Όλοι οι χαρακτήρες του έργου ανήκουν στους αντιήρωες. Μεταξύ είκοσι και εικοσιπέντε ετών, ηλικίες που η προσωπικότητα παίρνει την τελική της μορφή, μεγαλωμένοι μέσα στο θάνατο του Α΄ Πόλεμου, περιτριγυρισμένοι απ’ τα οικονομικά κραχ της Δυτικής κοινωνίας, με ερωτικές εμπειρίες και σεξουαλικές παλινδρομήσεις αναποφάσιστες στο να οριοθετήσουν θέσεις και επιλογές, με απορίες και διλλήματα για την απόφαση μιας σταδιοδρομίας, οι χαρακτήρες του έργου δέχονται αδιαμαρτύρητα τη σαθρή εποχή τους, ηδονίζονται με την κοινωνική παρακμή και την έλλειψη οραμάτων, δεν επαναστατούν, βολεύουν και βολεύονται με τις ενοχές τους μην περιμένοντας ένα καλό σημάδι, ένα ελπιδοφόρο φως, παράλυτοι κι οι ίδιοι από μια βαθειά κόπωση και αδιαφορία για τα προβλήματα γύρω τους, χωμένοι σε μια πλήρη ιδεολογική και ηθική σύγχυση.

Οι διάλογοι των ηρώων είναι κοφτοί, γρήγοροι, απόλυτα ρεαλιστικοί με γλώσσα απλή και καθημερινή ακόμα κι όταν ο συγγραφέας πέφτει στον πειρασμό κάποιων ψυχαναλυτικών θέσεων, θέλοντας να φωτίσει τις ψυχικές, πολύπλοκες διαδρομές των ηρώων του.

Πέρα όμως από τα πρόσωπα και τις σχέσεις μεταξύ τους, το έργο προχωρεί βαθύτερα, σε μια λεπτομερή χειρουργική επέμβαση, για να επισημάνει, και εν τέλει να δείξει και να προειδοποιήσει για το μέγεθος της κοινωνικής παρακμής και την γοητεία ενός, σχεδόν, απόλυτου μηδενισμού.

Αποφεύγοντας τις όποιες ψευδαισθήσεις για εύκολη ίαση και αποθεραπεία, προτάσσει την επιστροφή σε μια ουμανιστική κοινωνία, ή, εάν αυτό δεν είναι δυνατόν, -ο χρόνος δεν περιμένει- στη γέννηση ενός καινούργιου Ανθρώπου με ό,τι αλλαγές συνεπάγεται αυτό. Και παρόλο που το έργο γράφτηκε κάτω από τις δεδομένες πολιτικές αναταράξεις και συγκρούσεις μιας εποχής, παραμένει ένα ζωντανό και επίκαιρο κοίταγμα της δικής μας εποχής και των δικών μας άμεσων αναγκών, σε μια “λογιστική”, κουρασμένη Γηραιά Ήπειρο, που σε συνεχή πια πτώση, -εγκαταλείποντας το όνειρο- ‘επικοινωνεί’ μόνο με χρηματοπιστωτικούς όρους και υπολογισμούς.

Κοραής Δαμάτης

Συγγραφέας: Φέρντιναντ Μπρούκνερ
Μετάφραση: Πηνελόπη Ζαλώνη
Σκηνοθεσία – σκηνικά – κοστούμια: Κοραής Δαμάτης

Παίζουν με αλφαβητική σειρά οι: Μάτσικα Ντόρα, Μπάεβα Μαρία, Μπενέκος Παναγιώτης, Σταθοπούλου Κατερίνα, Σφαιρόπουλος Γαβριήλ, Χατζής Κοσμάς, Χρήστου Κατερίνα.

Η παράσταση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους