Ο Αυστριακός ζωγράφος Gustav Klimt (Γκούσταφ Κλιμτ) είναι ένας από τους πιο διάσημους Συμβολιστές. Κατά τη διάρκεια της επιτυχημένης καριέρας του, καλλιέργησε ένα πορτφόλιο που περιλαμβάνει ακαδημαϊκούς πίνακες ζωγραφικής, σχέδια γυμνών μοντέλων, ακόμη και διακοσμητικά αντικείμενα τέχνης. Ωστόσο, είναι πιο γνωστός για τη συλλογή των λαμπερών, επιχρυσωμένων έργων που παρήγαγε κατά τη Χρυσή περίοδό του.
Αυτή η φωτεινή περίοδος διήρκεσε περίπου μια δεκαετία, αλλά έχει φτάσει να χαρακτηρίζει το στυλ του Klimt και έχει οδηγήσει σε μερικούς από τους πιο γνωστούς και πολύτιμους πίνακες της σύγχρονης τέχνης.
Ο Klimt ήταν ένας από τους ιδρυτές του κινήματος του Ζετσεσιονισμού – Απόσχισης το 1897.
Απορρίπτοντας την παραδοσιακά συντηρητική καλλιτεχνική σκηνή της Βιέννης, ο Klimt και άλλοι Ζετσεσιονιστές έδωσαν στους σύγχρονους καλλιτέχνες της Βιέννης μια πλατφόρμα για να μοιραστούν το έργο τους. Αυτό το απελευθερωτικό κίνημα επέτρεψε στον Klimt να πειραματιστεί με την τέχνη του και να αναπτύξει ένα Συμβολικό στιλ εμπνευσμένο από τα κινήματα Art Nouveau και Arts and Crafts.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Καθώς το στυλ ζωγραφικής του έγινε όλο και πιο μοντέρνο, η προσέγγισή του στα υλικά άλλαξε επίσης. Κατά τα πρώτα χρόνια του κινήματος, ο Klimt άρχισε να ενσωματώνει χρυσά φύλλα στα έργα του, σηματοδοτώντας την έναρξη της πιο επιτυχημένης – και αστραφτερής – περιόδου της καριέρας του.
Η Χρυσή περίοδος
Το Pallas Athene (1898) θεωρείται συχνά το πρώτο κομμάτι από τη Χρυσή περίοδο του Klimt και απεικονίζει την ελληνίδα θεά Αθηνά ντυμένη με πανοπλία και εντυπωσιακή στάση. Ενώ αυτό το κομμάτι εξακολουθεί να παρουσιάζει την κλασική επιρροή που υπάρχει στα πρώτα του κομμάτια, η τολμηρή χρήση του χρυσού και η παρουσία μοτίβων υπαινίσσονται τα ερχόμενα έργα του Klimt.
Λίγο αργότερα, με το έργο Judith I, ο Klimt δημιουργεί ένα πορτρέτο μιας γυναίκας με χρυσό φόντο και απεικονίζει τη γυναικεία φιγούρα με ερωτικούς τόνους – μια προσέγγιση που θα γίνει εγγενής στην πρακτική του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Το 1902, ο Klimt προχώρησε βαθύτερα στη Χρυσή περίοδό του με το έργο Beethoven Frieze. Αυτό το έργο μήκους 112 ποδιών δημιουργήθηκε για την 14η Έκθεση Απόσχισης της Βιέννης και αποτίει φόρο τιμής στον Ludwig van Beethoven, καθώς παρουσιάζει μια οπτική ερμηνεία της 9ης Συμφωνίας του. Διαθέτει, επίσης, τα πλούσια επίπεδα, τα μυστικιστικά μοτίβα και μορφές, και διακοσμητικές πινελιές που χαρακτηρίζουν πλέον τους χρυσούς πίνακες του Klimt.
Η Χρυσή Φάση του Klimt έφτασε σε πλήρη επιτυχία με τρία βασικά έργα: Adele Bloch-Bauer I, The Stoclet Frieze και The Kiss.
Το πορτρέτο Adele Bloch-Bauer I (1907), είναι ένα κομμάτι που απεικονίζει τη σύζυγο ενός πλούσιου εβραϊκού τραπεζίτη, που ανατέθηκε στον Klimt επί παραγγελία. Εδώ η τολμηρή του χρήση χρυσού του δίνει στο έργο μια αιθέρια αίσθηση που θυμίζει βυζαντινό μωσαϊκό, καθώς αποτυπώνει τη διαχρονική ποιότητα της «νέας Βιεννέζας γυναίκας».
Μεταξύ 1905 και 1911, ο Klimt δημιούργησε το Stoclet Frieze, μια σειρά από τρία υπερβολικά ψηφιδωτά που του ανατέθηκαν για την τραπεζαρία του Stoclet House στις Βρυξέλλες. Το επίκεντρο ολόκληρου του σετ είναι το Δέντρο της Ζωής, μια στυλιζαρισμένη απεικόνιση ενός δέντρου με περίπλοκα και συμβολικά μοτίβα που συμπληρώνεται, μεταξύ άλλων, από ένα ζευγάρι που μοιάζει με τους εραστές που εμφανίζονται στο The Kiss.
Αναμφισβήτητα το πιο διάσημο έργο του Klimt, το The Kiss ολοκληρώθηκε το 1908 και απεικονίζει έναν άνδρα και μια γυναίκα καθώς αγκαλιάζονται ειρηνικά σε μία έκταση με λουλούδια. Περιενδυμένοι με αντίθετα μοτίβα και κυρίως επίχρυσα σχήματα, συνοψίζουν, ουσιαστικά, τη διακοσμητική εστίαση της Χρυσής περιόδου του Klimt .
Μεταγενέστερα έργα
Γύρω στο 1911, ο Klimt σταμάτησε να διακοσμεί τους καμβάδες του με χρυσά φύλλα. Αντ ‘αυτού, άρχισε να ενσωματώνει περίπλοκα σχέδια και χρώματα στις συνθέσεις του, που καταλήγουν να θυμίζουν υφαντές ταπετσαρίες.
Ο Klimt δούλεψε με αυτό το στιλ μέχρι το θάνατό του το 1918, και αυτά τα έργα είναι ένα διάσημο κομμάτι της καλλιτεχνικής του καριέρας. Ωστόσο, τα λαμπερά κομμάτια της Χρυσής περιόδου του είναι αυτά που ξεχωρίζουν περισσότερο από τα υπόλοιπα.
Κεντρική φωτογραφία: Λεπτομέρεια από το έργο “Portrait of Adele Bloch-Bauer I”
Πληροφορίες από My Modern Met