Η Αυτόνομη Ακαδημία παρουσιάζει στη Βαρβάκειο Αγορά, στο πλαίσιο της Μπιενάλε της Αθήνας, μια σειρά ομιλιών, με τίτλο Deep Artist’s Talks.
Κατά τη διάρκεια του Χειμερινού Εξάμηνου 2016/17 το διαρκώς μαινόμενο βιοπολιτικό κοινωνικοκυβερνητικό γλυπτό που δημιουργεί μια πρόταση για ένα μετα-ηγεμονικό παράδειγμα εκπαίδευσης, γνωστό ως Αυτόνομη Ακαδημία, θα συνεχίσει με τις Deep Artist’s Talks.
Τα Deep Artist’s Talks ξεκίνησαν από τον καλλιτέχνη και ιδρυτικό μέλος του Occupy Museums Noah Fischer ο οποίος παρουσίαση μια τελευταία του Καλοκαιρινού Εξαμήνου: μια ομιλία τεσσάρων ωρών με έντονη συζήτηση στην πραγματική Αρχαία Αγορά, ένα από τα μοναδικά σημεία φιλοξενίας της Μπιενάλε της Αθήνας.
Τα Deep Artist’s Talks αποφεύγουν την πεπατημένη του υλιστικού παραδείγματος της τέχνης και εγκαθιδρύουν την απλή αλήθεια: το ολιγαρχικό μονοπώλιο της αισθητικής έχει λήξει εξαιτίας της προοδευτικής σκέψης και του εκδημοκρατισμού της τέχνης με τη συνδρομή των σύγχρονων τεχνολογιών εκτέλεσης έργου.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αντίθετα από την μη ικανοποιητική επιφανειακότητα των συνηθισμένων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, η Αυτόνομη Ακαδημία προσφέρει μία νέα, στενή σχέση ανάμεσα στο κοινό και την τέχνη.
Μία βαθιά συζήτηση με την Βιλελμίνη Βίλμα Ανδριώτη σχετικά με τις εμπειρίες της ως καλλιτέχνης στην δουλειά της με πρόσφυγες θα αποτελέσει την έναρξη του “Universitas”, ενός καλλιτεχνικού ερευνητικού έργου με φορέα την Αυτόνομη Ακαδημία και το AthensSYN, με σκοπό την ανάπτυξη ενός μοντέλου οργάνωσης που βασίζεται στην πρακτική και θα ενσωματώνει την αμοιβαία εκπαίδευση τόσο από τις χώρες υποδοχής όσο και από τους “πρόσφυγες”. Deep Artist’s Talk με την Μαρτίνα Σουμάχερ τη διάσημη αυθεντία της επεκτεινόμενης ζωγραφικής, φτιαγμένων με τη χρήση ανορθόδοξων και προκλητικών τεχνολογικά υγρών, τα οποία εφηύρε η ίδια η καλλιτέχνης. Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, ο καλλιτέχνης Μαρκ ΜακΓκάρι θα παρουσιάσει τα γλυπτά του, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τα συστημικά μοντέλα της κυρίαρχης εθνικότητας, της λογικής της δημιουργίας-κατασκευής και του νοήματος, των σχέσεων εξουσίας, των εννοιών της αξίας, της ισότητας και της προόδου, καθώς και τη σχέση της βιομηχανικής τεχνολογίας και των πόρων από την ήπειρο της Αφρικής.
Η Αυτόνομη Ακαδημία δημιουργήθηκε και οργανώνεται από την εικαστικό Joulia Strauss, με έδρα την Αθήνα και το Βερολίνο.
Οι ομιλίες:
Martina Schumacher
Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου | 19:00
Η αρχιτεκτονική του βλέπειν. Επικέντρωση στο χρώμα και τη διαφάνεια
Η Martina Schumacher επεκτείνει τη ζωγραφική μέσω της εξερεύνησης των φυσικών χαρακτηριστικών των υλικών και της τροποποίησής τους σύμφωνα με τις ανάγκες της καλλιτεχνικής φαντασίας. Οι τεράστιες, έντονες, εορταστικές και άκρως ερεθιστικές υγρές γεωμετρίες απαιτούν επιστημονική εργασία σε βάθος και ατελείωτη επιμονή από μέρους της καλλιτέχνιδας. Πρόκειται για μια μάχη εναντίον της προσωρινότητας της λογικής της αγοράς και της αδράνειας της ύλης. Αυτή η πρακτική σπάει τα σύνορα ανάμεσα στην πνευματιστική πρακτική, την επιστήμη, την τεχνολογία και την τέχνη. Η ομορφιά αυτών των καλλιτεχνικών ανακαλύψεων μπορεί να προσφέρει απόλαυση ως αντικείμενα, ζωγραφική, βίντεο, και στη συγκεκριμένη περίπτωση μια εκ βαθέων συνομιλία με την ίδια την καλλιτέχνιδα, που βρίσκεται για πρώτη φορά στην Αθήνα έτοιμη να γνωρίσει καινούργιους φίλους.
Η Martina Schumacher έχει συμμετάσχει με έργα της σε εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, μεταξύ άλλων στο Μουσείο Μπόχουμ, Στη Αίθουσα Σύγχρονης Τέχνης στο Βερολίνο, στο Kunstverein Άρνμπεργκ, στο Kunstverein Μπόχουμ, στο Μουσείο Wilhelm Hack στο Λούντβιχσχάφεν, στην Γκαλερί Medhi Couaki στο Βερολίνο, και το Lombard-Freid Fine Arts στη Νέα Υόρκη. Το έργο της είναι περιζήτητο από σημαντικές μόνιμες συλλογές μεταξύ αυτών του Ιδρύματος Richard Massey στη Νέα Υόρκη και το MONA.
Βιλελμίνη Βίλμα Ανδριώτη
Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου | 19:00
Οργάνωση σε συνεργασία με το AthensSYN
“Ονομάζομαι Βιλελμίνη Βίλμα Ανδριώτη και είμαι Ελληνίδα πολιτική χορογράφος και κοινωνιολόγος. Ελπίζω να σας προσφέρω την εμπειρία μου και τις σκέψεις μου καθώς θεωρώ το σώμα μου ένα όχημα ακτιβισμού.
Ενώ είχα αρχίσει να ασχολούμαι με την τέχνη μου ως χορογράφος βρέθηκα στο μέσο μιας προσφυγικής κρίσης που άρχισε το 2015. Αισθάνθηκα να συμπάσχω μπροστά στο γεγονός της μαζικής εκτόπισης των ανθρώπων γιατί οι άνθρωποι της οικογένειάς μου έχασαν τα πάντα μέσα σε μια νύχτα το 1922, δαφεύγοντας κυνηγημένοι από τη Μικρά Ασία ως θύματα του πολέμου, και έγιναν πρόσφυγες. Είμαι συνιδρύτρια της πρωτοβουλίας “Πρόσφυγες καλωσορίσατε στον Πειραιά”. Δημιούργησα την ιστοσελίδα της στο facebook me 9.500 μέλη, και ανέλαβα σε μόνιμη βάση το συντονισμό όλων των δραστηριοτήτων σχετικά με τους πρόσφυγες: την οργάνωση των καλλιτεχνικών, εκπαιδευτικών και πολιτισμικών προγραμμάτων, τη φιλοξενία ευάλωτων οικογενειών στο σπίτι μου, τη μεταφορά ασθενών στο νοσοκομείο…
Δεν βλέπω το σώμα μόνο ένα σύνολο από κόκαλα και σάρκα, αλλά μάλλον σαν μία μηχανή ελεύθερου πνεύματος το οποίο κοινωνικά και πολιτικά είναι σημαντικό προς όφελος της κοινότητας. Στην ομιλία θα μοιραστώ την εμπειρία μου σχετικά με τη συμμετοχή προσφύγων σε μία παράσταση όπου πρόσφυγες δείχνουν τα αισθητικά τους ιδανικά και τους δίνεται φωνή να αφηγηθούν τις ιστορίες τους. Η παράσταση αυτή συμπεριέλαβε και το αντίτιμο του έργου τους που προήλθε από τα εισιτήρια. Η ιστορία του πρότζεκτ με τον τίτλο “Καθρέφτης” περιέχει πολύ σκοτεινά κεφάλαια΄ χακαρισμένοι λογαριασμοί, παρακρατημένες προμήθειες, απειλές και κακοποίηση από την αστυνομία, για να αναφέρουμε απλώς μερικές από τις εμπειρίες, που έφταναν τα όρια της ίδιας μου της ύπαρξης.
Ας μιλήσουμε για την εκμετάλλευση των προσφύγων, το εμπόριο οργάνων, το εμπόριο παιδιών, τη σεξουαλική και τη βία με κριτήριο το φύλο. Ας ονομάσουμε την ευαλωτότητα, την αντίσταση και την ανασφάλεια. Η υπεροχή προκαλεί διαμάχες. Η ανασφάλεια οδηγεί στη βία. Η τοποθέτηση κάποιου σε κυρίαρχη θέση δημιουργεί την ιδέα του σωτήρα και του διασωθέντα. Η φιλανθρωπία και η αλληλεγγύη δεν αποδομούν τους μηχανισμούς ανισότητας του πολέμου ο οποίος με τη σειρά του ενισχύει την προσφυγική κρίση. Τα θύματα γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης συνεχίζοντας τον φαύλο κύκλο. Η κυβέρνηση “πουλάει” το περιτύλιγμα του εθελοντισμού για να προκαλέσει τα όρια της ανθρωπιάς και να πληρώσει το κενό της έλλειψης “πολιτικής”.
Michael McGarry
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου | 19:00
Τον Michael MacGarry θα παρουσιάσει στο κοινό η καλλιτέχνιδα/ερευνήτρια Γεωργία Κωτρέτσου.
Ο Michael MacGarry είναι πολυβραβευμένος καλλιτέχνης τεχνών και κινηματογραφιστής, ο οποίος μέσα σε μία δεκαετία έχει εκθέσει το έργο του διεθνώς μεταξύ άλλων στην γκαλερί Modern Tate, το Guggenheim Bilbao, το 19th VideoBrasil, στο κινηματογραφικό φεστιβάλ 65nd Short Film Festival Oberhausen,το διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ του Ρότερνταμ και στο Les Recontres Internationales. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στις Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο του Γουίτγουότερσραντ (2004). Για περισσότερο από μία δεκαετία ο MacGarry ερευνά αφηγήματα και ιστορίες της κοινωνιο-οικονομίας και της πολιτικής, καθώς και μορφές και αντικείμενα στο πλαίσιο της σύγχρονης Αφρικής. Συχνά εστιάζει στη σήμανση ιδιωμάτων του μοντερνισμού- Ο MacGarry δημιουργεί γλυπτά, ταινίες, εγκαταστάσεις και φωτογραφίες που εποπτεύουν τα περικειμενικά χαρακτηριστικά των αντικειμένων και του χώρου τους, το πώς διαδίδονται στον κόσμο ταυτόχρονα ως ιδέες και ως αντικείμενα. Το γλυπτικό του έργο σχηματίζεται με τις διαδικασίες της μεταμόσχευση καλλιτεχνικών ποικιλιών και της μετάλλαξης, με σκοπό να παραχθούν φανταστικά υβρίδια σχεδιασμένα κυρίως για να θέσουν υπό αμφισβήτηση τα συστημικά παραδείγματα: την κυρίαρχη εθνικότητα, τις λογικές της δημιουργίας/κατασκευής και του νοήματος, των σχέσεων εξουσίας, των εννοιών της αξίας, της ισότητας και της προόδου καθώς και τη σχέση μεταξύ βιομηχανικής τεχνολογίας και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της ηπείρου της Αφρικής. Σε αυτή την κινηματογραφική και φωτογραφική δημιουργία αυτά τα μακροσκοπικά ενδιαφέροντα παίρνουν συχνά τη μορφή μικρο-αφηγήσεων, προσωπικών μνημών, και της αδιόρατης πολιτικής της ταυτότητας σε περιοχές όπου η σύγχρονη ζωή τελεί σε καθεστώς επινόησης και ρευστότητας.
Διαβάστε επίσης: