…σε ένα μακρινά μελλοντικό δωμάτιο διαστημόπλοιου ανδροειδών…
Ποια είναι η κληρονομιά των πλασμάτων του άνθρακα; Και από ποια μεγάλη κατάρα είναι στιγματισμένα; Τρεις εκδοχές της ίδιας ιστορίας. Με ίδια αρχικά δεδομένα, με ίδια την αρχική σκηνική εικόνα, ακολουθώντας διαφορετικό σεναριακό δρόμο, οπότε και διαφορετική κινησιολογική εξέλιξη, καταλήγουμε σε τρία εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους συμβάντα.
Εξελιγμένα όντα τεχνητής νοημοσύνης βασισμένης στο πυρίτιο, παρατηρούν έντονη πυρηνική δραστηριότητα στο πλανητικό μας σύστημα, προσεδαφίζονται και πέρνουν μαζί τους τον τελευταίο επιζώντα μιας πυρηνικής καταστροφής. Η ζωή με βάση τον ανθρακα έχει εξαφανιστεί προ πολλού από το σύμπαν και άρα το εύρημα είναι εξωφρενικά πολύτιμο και μοναδικό, όσο το ίδιο το φαινόμενο της ύπαρξης. Η αμφιβολία σε σχέση με την τύχη του πλάσματος διχάζει τους εξωανθρώπινους προταγωνιστές, πλάσματα του πυριτίου- δημιουργημένα σε ένα μακρινό παρελθόν από «ανθρώπους» άλλων κόσμων.
Τι είναι αυτό που οι γήινοι ονομάζουν έρωτα, θάνατο, μοίρα; Είναι ή αυτοχειρία ύβρις ή ηρωική πράξη αυτοδιάθεσης; Σταματά η ιστορία με τη δημιουργία αντιτύπων; Είναι καταστροφικός ο δυισμός της ανθρώπινης γήινης ζωής; Είναι το απόλυτο Ένα, ο Θεός των προφητικών αποκαλυπτικών κειμένων , τα οξείδια του πυριτίου; Tο αρχαίο εκστατικό παρελθόν και το μελλοντικό υπολογιστικό μέλλον σμίγουν τα σπαθιά τους στην αρένα μιας και μόνο ερώτησης –απόφασης που ίσως κρίνει το μέλλον του υπερ-συστήματος!
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αποστολάκης Δημήτρης
Συντελεστές:
Κείμενο: Χαΐνης Δ. Αποστολάκης
Σκηνοθεσία –Χορογραφία: Σουγιουλτζή Χριστίνα
Μουσική σύνθεση και ερμηνεία: Σιγανίδης Μιχάλης, Αποστολάκης Δημήτρης
Φωτισμός: Αθανασοπούλου Μαρία
Σκηνικός χώρος: κι όμΩς κινείται
Κατασκευές: Bentancor Camilo
Μάσκες, επιμέλεια κοστουμιών και σκηνικών αντικειμένων: Φωκά Μάρθα
Κοστούμια: Μάνεση Αγγελική – Μουζάκη Φανή
Ηχοληψία: Σάκης Γκίκας
Ερμηνεία: Καραχανίδης Αναστάσης, Λινάρδου Αντιγόνη, Σιγανίδης Μιχάλης, Σουγιουλτζή Χριστίνα, Χαΐνης Δ. Αποστολάκης
