Η έκθεση «Μαίρη Χατζηνικολή: Ζωγραφική, Κεραμική, Φωτογραφία» στο Λόφος art project

Μετά την επιτυχία της ομαδικής έκθεσης σύγχρονης τέχνης «Χθόνιο Φως: πώς η κεραμική τέχνη συνομιλεί με το σήμερα» με έναυσμα το έργο της Μαίρης Χατζηνικολή και τη συμμετοχή 45 καλλιτεχνών, ο Λόφος art project παρουσιάζει την έκθεση “Μαίρη Χατζηνικολή: Ζωγραφική, Κεραμική, Φωτογραφία“.  Από τη μόνιμη συλλογή του Λόφου, μια περιδιάβαση στη συνολική καλλιτεχνική δημιουργία της πρωτοπόρας κεραμίστριας.

Δημιουργία που αποτυπώνει σε αυτόνομο έργο την αντίληψή της για τη σχέση τέχνης και ζωής:

“Όσοι νιώθουν πολλή αγάπη για ζωή με την πλατιά της σημασία, νιώθουν έντονα την ανάγκη της δημιουργίας, νιώθουν τη διάθεση δηλαδή να δώσουν υλική υπόσταση και διάρκεια στην πνευματική τους ζωή.

Η Τέχνη δημιουργείται από το λόγο, δηλαδή τη διάθεση ζωής και είναι κι αυτή ένας δεσμός μεταξύ πνεύματος και ύλης.

Η Τέχνη δεν είναι φυγή, είναι έξοδος. Έξοδος του εαυτού μας από τα όρια της υπάρχουσας   κατάστασής μας. Είναι ο τρόπος μας να παρατείνουμε τη  ζωή δίνοντας ύλη και διάρκεια στην  πνευματική μας υπόσταση”.

Αντίληψη που υπηρέτησε σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής της.

Μαίρη Χατζηνικολή – Πληροφορίες για την εικαστικό

Η Μαίρη Χατζηνικολή – Σαραφιανού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928.

Σπούδασε ζωγραφική στο εργαστήρι του Πάνου Σαραφιανού και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με τον Αντρέα Γεωργιάδη, από όπου αποφοίτησε το 1953 μετ’ επαίνων.

Έλαβε υποτροφία του ΙΚΥ και συνέχισε σπουδές στην Academia di Belle Arti της Ρώμης, την περίοδο 1956-1958 και ως το 1959 στο Centro CALAL της Ρώμης (όπου σπούδασε κεραμική).

Το 1959 ξεκίνησε να εργάζεται στην Αθήνα.

Η δουλειά της παρουσιάστηκε σε μια και ηθελημένα μοναδική ατομική έκθεση στην Γκαλερί «Νέες Μορφές», 1961) και σε ομαδικές κυρίως εκθέσεις (πανελλήνιες εκθέσεις 1960, 1963, 1973, 1975, 1987 με γλυπτικά, ζωγραφικά, κεραμικά κ.ά. έργα, καθώς και σε πανελλήνιες και άλλες καλλιτεχνικές εκθέσεις κεραμικής από το 1962 έως και τον Ιούνιο του 2019).

Είχε συμμετοχή σε διεθνείς εκθέσεις κεραμικής και εφαρμοσμένων τεχνών κυρίως στην Ευρώπη από το 1962, σε αρκετές από τις οποίες βραβεύτηκε με μετάλλια και τιμητικές διακρίσεις.

Από παλαιά συμμετέχει στον Σύλλογο Αγγειοπλαστών Κεραμειστών στο Μαρούσι και στον Συνεταιρισμό τους, που ιδρύθηκε το 1969. Συμμετείχε συστηματικά στην Πανελλήνια Έκθεση Κεραμικής τόσο στον καλλιτεχνικό όσο και στον βιοτεχνικό τομέα της.

Συχνά διετέλεσε μέλος της Κριτικής Επιτροπής που επέλεγε τα βραβεία.

Παράλληλα εργαζόταν ως εκπαιδευτικός τέχνης. Δίδαξε στο Κολλέγιο Άγίας Παρασκευής ως καθηγήτρια του καλλιτεχνικού μαθήματος από το 1962 έως το 1993 και στη ΧΕΝ ως καθηγήτρια ελευθέρου σχεδίου για ενήλικες από το 1965 έως το 1973.

Από το 1968, λίγο πριν φύγει από τη ζωή ο Πάνος Σαραφιανός, ασχολείται με το σπουδαστήριο καλών τεχνών που διατηρούσε εκείνος, στην οδό Ιθάκης, το οποίο και διατήρησε ζωντανό για αρκετά χρόνια μετά το θάνατό του, έχοντας βοηθούς συνεργάτες μαθητές του.

Το 1970 οργανώνει με τη συνεργασία φίλων και μαθητών στην αίθουσα τέχνης «Ώρα» την πρώτη αναδρομική έκθεση του Πάνου Σαραφιανού. Θ’ ακολουθήσουν άλλες δύο αναδρομικές εκθέσεις του Πάνου Σαραφιανού.

Η Μαίρη Χατζηνικολή – Σαραφιανού συμμετείχε ενεργά στους αγώνες για την επαγγελματική υπόσταση των εικαστικών καλλιτεχνών. Ανέλαβε οργανωτικό ρόλο στη μεγάλη Έκθεση Διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε στην ΑΣΚΤ το 1975. Εκλέχτηκε από τους συναδέλφους της στην κριτική επιτροπή της Πανελλήνιας Έκθεσης του 1975 και μέλος του Δ.Σ. της ΕΠΑΣΚΤ. Εκλέχτηκε μέλος στην Επιτροπή Αγώνα του 1975 με αίτημα την τροποποίηση του ιδρυτικού νόμου του έως τότε Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Ο αγώνας τέλειωσε με επιτυχία και το 1981 ψηφίσθηκε ο νόμος 1218/81, με τον οποίο λειτουργεί το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος/ΕΕΤΕ.

Η Μαίρη Χατζηνικολή συμμετείχε σε όλους τους αγώνες του ΕΕΤΕ.

Εκλέχτηκε μέλος του ΔΣ του ΕΕΤΕ τις περιόδους 1982-1984 και 1992-1994 καθώς και αντιπρόεδρος στο ΔΣ του ΕΕΤΕ τις περιόδους 1980-1982 και 1994-1996.

Το 1983 υπήρξε από τους βασικούς διοργανωτές του Α΄ Συνεδρίου Καλλιτεχνικής Παιδείας του ΕΕΤΕ, πήρε μέρος στο «Πανόραμα Παιδείας» το 1992, στο Β΄ Συνέδριο Καλλιτεχνικής Παιδείας του ΕΕΤΕ το 1998, ενώ χρημάτισε εκπρόσωπος του ΕΕΤΕ στο Συμβούλιο Ανωτάτης Παιδείας του ΥΠΕΠΘ κατά τα έτη 1989-1990 καθώς και σε άλλα συνέδρια, συμπόσια και ημερίδες Παιδείας, Εικαστικών Τεχνών, ΜΜΕ.

Όπως η ίδια έλεγε:

«Ολη μου η ζωή περιστράφηκε γύρω από την τέχνη. Θαύμασα και συνεπάρθηκα από τα έργα τέχνης όλων των εποχών και των λαών. Έζησα την ανθρώπινη περιπέτεια, την αμφιβολία, την αγωνία, τη μαγεία και το πάθος ασκώντας τη δική μου τέχνη. Αν όμως σεβάστηκα την ευφυία, την εφευρετικότητα, ακόμα και το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης, αν κατάλαβα την τεράστια και ευεργετική σημασία του εκχυλίσματος της ανθρώπινης δυνατότητας και ενέργειας που οδηγούν στην Τέχνη, αν διαπίστωσα την παγκοσμιότητα του φαινομένου, το οφείλω στην τέχνη των παιδιών του σχολείου, στην ανάπτυξη της πνευματικότητάς τους, που συντελούνταν από την προσωπική τους ενασχόληση με την τέχνη, καθώς και από τη μαζικότητα της ενασχόλησης μέσα στον ίδιο χώρο από όλα τα παιδιά».

Κεντρική εικόνα: Αυτοπροσωπογραφία (λεπτομέρεια έργου)