Μια σπίθα, και μάλιστα μικρή, ανάβει σε μία γωνιά του κόσμου. Τέσσερις αιώνες αργότερα εξελίσσεται σε μεγάλη πυρκαγιά που γεννά ένα νέο κόσμο.
Υπάρχουν πολλά ερωτήματα τα οποία αφορούν την εξάπλωση του χριστιανισμού για το πώς το άσημο και περιθωριακό κίνημα εξελίχθηκε σε κυρίαρχη θρησκευτική πίστη στον δυτικό πολιτισμό.
Ο φιλόλογος Μάριος Μώρος επιχειρεί μια απάντηση σε δυο διαλέξεις, ακολουθώντας αρχικά τον μίτο των κανονικών ευαγγελικών αφηγήσεων. Αφού εξετάσουμε για ποιον λόγο ο εκάστοτε ευαγγελιστής συνθέτει το κείμενό του και με αυτόν τον τρόπο ανασυστήνουμε το μεγάλο αφήγημα της ζωής και της διδασκαλίας του Ιησού. Κατόπιν, εστιάζουμε στους βασικούς πρωταγωνιστές των πρώτων χρόνων του Χριστιανισμού, κυρίως τον Απόστολο Παύλο, παρακολουθώντας, παράλληλα, τις εντάσεις του κόσμου του πρώτου μ.Χ. αιώνα. Έτσι, φτάνουμε μέχρι τον τέταρτο μ.Χ. αιώνα, όταν πλέον ο Χριστιανισμός έχει παγιωθεί και η διδασκαλία του έχει, ως έναν μεγάλο βαθμό, γίνει ευκρινής.
Αναζητώντας ίχνη ανθρώπων και ομάδων, κινούμενοι σε κείμενα, συγγραφείς, πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές επιχειρούμε να προσεγγίσουμε μια από τις θεμελιώδης αφηγήσεις της δύσης αντλώντας υλικό τόσο από τους «μεγάλους» όσο κι από τους «μικρούς» της Ιστορίας.