Η ομάδα «Παράβαση» παρουσιάζει το έργο του Ευγένιο Ιονέσκο, «H Φαλακρή τραγουδίστρια» στο θέατρο Αλκμήνη-Άκης Δαβής …
από τη Δευτέρα 31 Ιανουαρίου και για 7 Δευτερότριτα (έως τις 15 Μαρτίου).
Η “Φαλακρή τραγουδίστρια” γράφτηκε το 1948. Ο τίτλος της βρέθηκε από τον πρώτο ηθοποιό που έπαιξε τον πυροσβέστη (μέχρι τότε το έργο ήταν ανώνυμο ή με τους τίτλους Βρέχει σκύλους και γάτες, Αγγλική ώρα, Τα αγγλικά άνευ διδασκάλου, κ.λπ.).
Το έργο παίχτηκε στον κόσμο ολόκληρο με τελείως διαφορετικές ερμηνείες: Πολύ μπουφόνικα σε στυλ «Αδελφών Μαρξ», όπως θέλησε να το δώσει στην αρχή και ο Νικολάς Μπατάϊγ, αφήνοντας τους ηθοποιούς να αυτοσχεδιάζουν με δικά τους κωμικά ευρήματα. Αργότερα όμως δεν ήταν σύμφωνος με αυτή την ερμηνεία.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Έτσι αποφάσισαν να το παίξουν σαν να ήταν δράμα (π.χ. Έντα Γκάμπλερ), μια ηθοποιός μάλιστα πρότεινε να το παίξουν δύο φορές σε συνέχεια, στην αρχή σοβαρά και ύστερα με τον πιο μπουφόνικο τρόπο. Τελικά ο Ν.Μπατάιγ έδωσε στην παράσταση μια στυλιζαρισμένη εγγλέζικη ατμόσφαιρα. Αυτό δεν εμπόδισε το έργο να παιχτεί σε άλλα μέρη του κόσμου σε τελείως διαφορετικό στυλ, όπως λ.χ. στις Η.Π.Α. όπου την υπηρέτρια την έπαιξε μια βαμπ (στυλ Τζαίην Μανσφιλντ) η οποία μετά από τις λέξεις «το πραγματικό μου όνομα είναι Σερλοκ Χολμς», εξαφανιζόταν από μια καταπακτή…
Μέσα από «εκρήξεις», ξεπροβάλλει η παράσταση της «φαλακρής τραγουδίστριας», λέει ο σκηνοθέτης της παράστασης. «…Στην παράσταση ο λόγος τρέχει σκοτεινός, αινιγματικός. Τα πρόσωπα ξεπροβάλλουν μέσα από όνειρα γεμάτα αντιφάσεις, φωτίζουν βαθιές, κρυμμένες επιθυμίες τους. Αφήνουν το άγχος τους να εκφραστεί μέσα από τις έμμονες ιδέες τους, τις ανομολόγητες σκέψεις τους. Αφαιρούν ήσυχα τα εκμαγεία της καθημερινότητας και μένουν έκθετα, σαν λαμπερές σταγόνες.
Ζευγάρια που ζούνε χρόνια μαζί. Είναι τόσο κοντά και όμως τόσο διαφορετικά. Συγκρούονται μέσα στον ανεμοστρόβιλο των ιδεών τους και έντρομα σμίγουν ξανά, για να αντέξουν το συντριπτικό βάρος της ζωής. Τα πρόσωπα γίνονται λεπτεπίλεπτα, ευερέθιστα, άλογα, εύθραυστα. Υπάρχουν σαν κόκκοι σκόνης, που χορεύουν το μεγάλο βαλς της ζωής. Δεν είναι μόνα τους σε αυτόν τον κόσμο. Δε βασανίζονται μόνα τους για τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα. Στα βάθη της ύπαρξής μας είμαστε ταυτόχρονα και όλοι οι άλλοι.
Ταξιδεύουμε μέσα στο συνεχές κενό, ζούμε την ανυπαρξία του χρόνου. Αντιλαμβανόμαστε ότι τα πάντα τελειώνουν εκεί που άρχισαν. Μέσα από αυτές τις εκρήξεις, ξεπροβάλλει η παράσταση της «φαλακρής τραγουδίστριας». Θόδωρος Κυριακός
Ο Ευγένιος Ιονέσκο για το έργο
«Οι διάλογοι του χειρογράφου, που εν τούτοις τους είχα αντιγράψει με προσοχή και σωστά, μπερδεύτηκαν. Έτσι αναντίρρητες αλήθειες όπως «το πάτωμα είναι κάτω, το ταβάνι είναι επάνω» ή η κατηγορηματική βεβαίωση πως οι μέρες της εβδομάδος είναι Δευτέρα, Τρίτη κ.λπ., σε άλλα σημεία ανακατεύτηκαν και ο κύριος Σμιθ, ο ήρωάς μου, μας λέει πως η εβδομάδα έχει τρεις μέρες που είναι «Τρίτη, Πέμπτη και Τρίτη». Οι Μάρτιν, σαν καλοί μικροαστοί, πάσχουν από αμνησία. Αν και είναι σύζυγοι, αν και βλέπονται και μιλάνε κάθε μέρα, δεν αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο….».
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Θόδωρος Κυριακός
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Καραμέρου
Επιμέλεια κίνησης: Βασω Γιαννακοπούλου
Μακιγιάζ: Μίνα Χάμπα – Κάτια Κουρούπου
Μουσική: Σοφία Γεωργαρίου
Φωτισμοί: Αναστάσιος Παλαιορούτας
Φωτογραφία: Ελένη Κυριακού
Παραγωγή: Αστική μη κερδοσκοπική θεατρική εταιρεία «Παράβαση»
Ηθοποιοί (με σειρά εμφάνισης):
Δήμητρα Σκλάβου (κα Σμιθ)
Ιωάννης Ζωγράφος (κος Σμιθ)
Κυριακή Ματσαμά (υπηρέτρια)
Θοδωρής Τσουανάτος (κος Μάρτιν)
Φανή Μητσοπούλου (κα Μάρτιν)
Νατάσσα Γούσα (κα Λοχαγός της πυροσβεστικής υπηρεσίας).
Με την αρωγή της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής Τράγκα