Μεγαλοποιούµε τόσο τα δεινά µας όσο και την ευτυχία µας. ?εν είµαστε ποτέ τόσο δυστυχισμένοι ή ευτυχισμένοι όσο πιστεύουμε. – Ονορέ ντε Μπαλζάκ (1799-1850)
Στις αρχές του 19ου αιώνα, στην κλειστή επαρχιακή κοινωνία της Αλενσόν, τρεις άντρες διεκδικούν το χέρι της πλούσιας γεροντοκόρης Ροζ Κορµόν: ο ξεπεσµένος ιππότης Ντε Βαλουά, ο ανερχόµενος αστός Ντι Μπουσκιέ και ο νεαρός διανοούµενος Ατανάζ Γκρανσόν.
Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ µάς προσφέρει µια εξαίρετη ψυχογραφία, γραµµένη µε ύφος γλαφυρό και ταυτόχρονα ειρωνικό, μεταφέροντας την εικόνα της γαλλικής επαρχίας στις αρχές της Βιοµηχανικής Επανάστασης. Η υπόθεση εξελίσσεται από κωµωδία σταδιακά σε δράµα και, πίσω από την πλήξη της επαρχίας, την ασήµαντη πραγµατικότητα, τις µονοµαχίες της προίκας και της κρεβατοκάμαρας, προβάλλει µια ιστορική ιδεολογική µάχη ανάµεσα στον µοναρχισµό και τον φιλελευθερισµό, ανάµεσα στο παλιό και το καινούργιο, αλλά και µια βαθιά συγκινητική ιστορία για την ανθρώπινη μοναξιά και την ωµότητα του κόσµου.
Ο Μπαλζάκ µε δίδαξε περισσότερα απ’ ό,τι όλοι οι επαγγελµατίες ιστορικοί, οικονοµολόγοι και στατιστικολόγοι µαζί. – Φρίντριχ Ένγκελς
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο 19ος αιώνας, όπως τον γνωρίζουµε, είναι ως επί το πλείστον επινόηση του Μπαλζάκ. – Όσκαρ Ουάιλντ
Οι χαρακτήρες και οι λέξεις ξεπηδάνε απ’ το χαρτί σαν να φυλακίστηκαν εκεί µόλις χτες. – Boston Globe
Από τον πρόλογο του Δηµήτρη Στεφανάκη
Η δεσποινίς Κορµόν δεν είναι µια συνηθισµένη ηρωίδα – και ποια ηρωίδα του Μπαλζάκ είναι άλλωστε συνηθισµένη; Οι µεταµορφώσεις της από επεισόδιο σε επεισόδιο αναδεικνύουν µια απρόβλεπτη γυναίκα που από την αµηχανία της θέσης της µεταπηδά συχνά σε µια τολµηρή, σχεδόν γοητευτική πρωταγωνίστρια. Κατά µια έννοια ο δημιουργός της την οδηγεί σε µια όψιµη ενηλικίωση όσο εκείνη βρίσκεται σε αναζήτηση συζύγου. Οι τρεις µνηστήρες της δεσποινίδας Κορµόν εκθέτουν τις προσωπικές αγωνίες και τα όνειρά τους µέσα από το παιχνίδι της διεκδίκησης. Όλοι µοιάζουν παγιδευµένοι σε έναν ιστό υστεροβουλίας και υπολογισµών από αυτούς που µόνο ο Μπαλζάκ ήξερε να υφαίνει τόσο αριστοτεχνικά. Στη Γεροντοκόρη, όπως και στα επόµενα έργα του, ο Μπαλζάκ αναποδογυρίζει τις τσέπες της ανθρώπινης ψυχής ερευνώντας αδιανόητες µέχρι τότε πτυχές της. Με το κράµα καλού και κακού που χρησιµοποιεί αλλά και µε τη σκηνοθετική του µαεστρία, κινηµατογραφεί σε αµέτρητα επεισόδια τη µικρή και µεγάλη Ιστορία της ανθρωπότητας.