Το ξενοδοχείο – σύμβολο στο κέντρο της Αθήνας, αρχιτεκτονικής Ερνέστου Τσίλερ, χτισμένο στα τέλη του 19ου αιώνα, την ίδια περίοδο όπου ο Ibsen γράφει την Hedda Gabler, γίνεται ο τόπος εξέλιξης του δράματος της ηρωίδας που καταρρέει σε ένα περιβάλλον μεγαλοαστικής παρακμής.
Η Hedda Gabler αρνείται να συμβιβαστεί στη νέα πραγματικότητα που της επιβάλλει η κοινωνική της κατάρρευση, ασφυκτιά σε έναν γάμο που ενέχει την προοπτική “ευτυχίας” έτσι όπως την επιβάλλουν τα κοινωνικά πρότυπα και παραμένει ρομαντικά προσκολλημένη στον ανεκπλήρωτο έρωτα. Με λίγα λόγια η ηρωίδα του Ibsen αψηφά την επιτέλεση του φύλου της, σε μια εποχή σημαίνουσας σημασίας του ρόλου της γυναίκας στην οικογενειακή και κοινωνική συνοχή.
Η Άντζελα Μπρούσκου σημειώνει τα εξής:
Απεικονίζοντας την παθολογία, μιας απογοητευμένης γυναίκας, ο Ibsen με την Hedda Gabler καταθέτει την πιο ισχυρή διαμαρτυρία απέναντι σε μια διεφθαρμένη κοινωνία, αποφασισμένη να θυσιάσει χάριν των δικών της συμφερόντων, την ελευθερία και την ατομική έκφραση των πιο χαρισματικών μελών της. Σήμερα η Hedda Gabler διαγράφει μέσα από τους αιώνες την επιτέλεση του φύλου της. Τα πάντα είναι «προσποίηση».
Οι άνδρες και οι γυναίκες δεν ανήκουν στον ίδιο αιώνα – Henrik Ibsen
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συντελεστές παράστασης
Σκηνοθεσία – εικαστική άποψη: Άντζελα Μπρούσκου
Μουσική: Nalyssa Green
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Παραγωγή: Ευάγγελος Κώνστας – Constantly Productions
Ηθοποιοί: Παρθενόπη Μπουζούρη, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Νικόλας Παπαγιάννης, Ειρήνη Αϊβαλιώτου και η Άντζελα Μπρούσκου
Διαβάστε επίσης:
Παρθενόπη Μπουζούρη: Η Έντα Γκάμπλερ ασφυκτιά μέσα στο ρόλο «γυναίκα»