Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 10 Απριλίου στις 17:30-22:30, ενώ η έκθεση θα είναι ανοιχτή στο κοινό έως τις 5 Μαΐου 2025.
Η έκθεση που υποδέχεται την άνοιξη στην Αθήνα, αντλεί την έμπνευσή της από το ομότιτλο μουσικό έργο του Igor Stravinsky «Η Ιεροτελεστία της άνοιξης» (Le Sacre du printemps).
Στην έκθεση συμμετέχουν με γλυπτά έργα τους και ένα video 13 διακεκριμένοι καλλιτέχνες, αναζητώντας με τρόπο μοναδικό τη δική τους «Άνοιξη» αλλά και αναφερόμενοι στον κύκλο της ζωής που συνεχώς ανανεώνεται και εξελίσσεται. Με αφορμή τον κύκλο αυτό που συμβολίζει η άνοιξη, ερχόμενος κανείς στην έκθεση θα αντικρίσει έργα σημαντικά τόσο από διαχρονικά και ανθεκτικά υλικά που μαρτυρούν την ικανότητα του γλύπτη να πλάθει από το μηδέν και να δίνει ζωή σε ο,τιδήποτε τον εμπνέει, όσο και από φθαρτά και αναλώσιμα υλικά που αναδεικνύουν τον πρωτοποριακό τρόπο σκέψης και δημιουργίας του καλλιτέχνη.
Στην έκθεση συμμετέχουν με γλυπτά έργα τους οι: Μάρκος Γεωργιλάκης, Χριστίνα Δουζένη, Γιώργος Ζογγολόπουλος, Μαριγώ Κάσση, David Kennedy, Νίκος Μικρούλης, Βασίλης Νικολάου, Γιάννης Παυλίδης, Βαγγέλης Πολύζος, Κυριάκος Ρόκος, Χριστίνα Σαραντοπούλου και Γιώργος Χουλιαράς, ενώ επίσης παρουσιάζεται ένα video του Μάνου Μπατζόλη.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Αρχαιολόγος και Ιστορικός Τέχνης Ίρις Κρητικού γράφει με αφορμή την έκθεση: «Η ιδέα αυτής της έκθεσης γεννήθηκε αιφνίδια με πηγαία ορμή, με ανοιχτή θεματική της αφετηρία και οργανική έμπνευσή της το σπουδαίο μουσικό έργο που της χαρίζει τον τίτλο του. Η Iεροτελεστία της άνοιξης (Le Sacre du printemps), έργο για μπαλέτο και ορχήστρα του Igor Stravinsky, που συνδέεται με τους παγανιστικούς μύθους της Ρωσίας και με τον κύκλο των εποχών της ζωής και της γης, γράφτηκε για τα Ρωσικά Μπαλέτα (Ballets Russes) του Sergei Diaghilev σε χορογραφία του Vaslav Nijinsky στο Παρίσι. Η πρώτη παρουσίαση της Ιεροτελεστίας στο Théâtre des Champs-Élysées στις 29 Μαΐου 1913, προκάλεσε πάταγο, ενώ το έργο εξακολουθεί να θεωρείται ένα από τα πιο επιδραστικά μουσικά έργα του 20ού αιώνα.
Αναζητώντας και διατυπώνοντας τον αρχετυπικό μύθο της νέας ζωής που προϋποθέτει τον θάνατο, τον χθόνιο κύκλο του χρόνου και τον εκθαμβωτικό ερχομό της Άνοιξης, τα έργα της έκθεσης, φτιαγμένα από σπουδαίους δημιουργούς που συνδέονται με το ζωντανό κύτταρο της πρωτογένειας, αναδύονται έξεργα μέσα από την ελευθερία της ύλης και της φόρμας τους. Σπαράγματα σκότους και φωτός, σχισμές κενού και αστραφτερές επιφάνειες ή λεπίδες ύλης, ανθεκτικά κι εφήμερα υλικά σε οργανικό διάλογο, κοπάδια και μελίσσια, βομβίσματα, φτερουγίσματα και θροΐσματα, λουλούδια, κατσίκια, χορευτές, μουσικοί, μελλέφηβοι και νεαρές κόρες, σμήνη από βραχύβιες θριαμβικές πεταλούδες, δέντρα από σίδερο και καταρράκτες λευκών ανθών από χαρτί, συναντιούνται στην αθηναϊκή κοίτη τους και ανασταίνουν την άνοιξη. Η Περσεφόνη και ο Μέγας Παν, κατοικούν ακόμη εδώ.»
Κεντρική φωτογραφία θέματος: ΜΑΡΙΓΩ ΚΑΣΣΗ
