Αθήνα, στα μέσα της δεκαετίας του ‘90. Το χρήμα ρέει, χρήμα άφθονο που, σε αντίθεση με το παρελθόν, είναι κατά το πλείστον ουρανοκατέβατο. Μια κοινωνία που όζει στερημένη παντελώς μνήμης, μια κοινωνία που θεωρεί ότι η ιστορία εκκινεί και σχεδόν εξαντλείται στον Εμφύλιο. Μια κοινωνία που δεν προοιωνίζεται το μέλλον και παρακολουθεί τις εξελίξεις παθητικά· άνθρωποι εγκλωβισμένοι στους τέσσερις τοίχους των σπιτιών τους —μικρών ή μεγάλων, αδιάφορο, στον κόσμο τους όμως—, μέχρι την ώρα που η μοίρα αποφασίζει την «εικονική τους πραγματικότητα» να τη μετατρέψει, απαλείφοντας απλώς το «εικονική».
Έγραψαν για το βιβλίο:
“…Όταν η μεγάλη κυρία του ιστορικού μυθιστορήματος γράφει αστυνομικό μυθιστόρημα, είναι είδηση. Πόσο μάλλον όταν αναφέρεται στα χρόνια εκείνα της ψεύτικης ευμάρειας και της απατηλής ευτυχίας. Διότι η Ισμήνη Καπάνταη υπογράφοντας το βιβλίο Αστική οικία στο Χαλάνδρι, απαντήσεις γυρεύει να βρει στο πώς ακριβώς φτάσαμε μέχρι εδώ.” – Ελένη Γκίκα, Fractalart.gr
Διαβάστε επίσης:
Αστική Οικία στο Χαλάνδρι – Ισμήνη Καπάνταη
