Μια ληστεία διαµαντιών θα σταθεί η αφορµή για να εµπλακεί ο κυνικός ντετέκτιβ Κοντινένταλ Οπ σ’ έναν χορό αίµατος και βίας στο Σαν Φρανσίσκο της δεκαετίας του 1920. Στο επίκεντρο της υπόθεσης βρίσκεται η Γκαµπριέλα Ντέιν Λέγκετ, ένα εικοσάχρονο πλουσιοκόριτσο, εθισµένο στη µορφίνη και µπλεγµένο σε θρησκευτικές αιρέσεις. Τα πρόσωπα του περιβάλλοντός της δολοφονούνται βίαια το ένα µετά το άλλο. Είναι άραγε η Γκαµπριέλα θύµα µιας οικογενειακής κατάρας; Ή µήπως η πραγµατική αιτία για τους φόνους που διαπράττονται στο όνοµά της είναι πολύ πιο παράξενη και απείρως πιο επικίνδυνη;
Γραµµένο µε ρυθµό ρεπορτάζ, το µυθιστόρηµα του Ντάσιελ Χάµετ Η κατάρα των Ντέιν αποτελεί µια από τις πιο παράδοξες υποθέσεις του ντετέκτιβ Κοντινένταλ Οπ αλλά και µια αριστουργηµατική ιστορία µυστηρίου.
Ο συγγραφέας
Ο Ντάσιελ Χάµετ γεννήθηκε στο Μέριλαντ των ΗΠΑ το 1894. Γιος του Ρίτσαρντ Χάµετ και της Άνι Μποντ Ντάσιελ, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο στα δεκατέσσερά του, προκειµένου να βοηθήσει οικονοµικά την οικογένειά του. Έκανε διάφορες δουλειές και κατέληξε να εργάζεται ως ιδιωτικός ντετέκτιβ στο Πρακτορείο Πίνκερτον. Η πρώτη του αστυνοµική ιστορία, την οποία υπέγραψε µε το ψευδώνυµο Πίτερ Κόλινσον, δηµοσιεύτηκε στο περιοδικό Black Mask τον Οκτώβριο του 1923. Πρωταγωνιστής των αστυνοµικών µυθιστορηµάτων του που ακολούθησαν (Ο Κόκκινος θερισµός ήταν το πρώτο) ήταν ο Κοντινένταλ Οπ, ένας αρχετυπικός ντετέκτιβ.
Το 1929 ο Χάµετ δηµιούργησε έναν νέο ήρωα, τον Σαµ Σπέιντ, τον πρωταγωνιστή του θρυλικού Γερακιού της Μάλτας. Το συγκεκριµένο βιβλίο έχει συναρπάσει πολλές γενιές αναγνωστών, ενώ θρυλική είναι η µεταφορά του στη µεγάλη οθόνη (πρώτη φορά το 1931). Έως το 1934 εξέδωσε επίσης τα µυθιστορήµατα: Η κατάρα των Ντέιν, Το γυάλινο κλειδί και Ο αδύνατος άντρας. Έκτοτε δεν κυκλοφόρησε κανένα άλλο µυθιστόρηµά του, αλλά έγραψε σενάρια για τον κινηµατογράφο (µεταξύ των οποίων και η διασκευή του Γυάλινου Κλειδιού). Ασχολήθηκε έντονα µε τον πολιτικό ακτιβισµό, και το 1937 έγινε µέλος του Κοµµουνιστικού Κόµµατος. Με την υγεία του σοβαρά επιβαρυµένη από το αλκοόλ και το κάπνισµα, ζώντας τα τελευταία χρόνια του ως ερηµίτης, πέθανε στη Νέα Υόρκη, στις 10 Ιανουαρίου του 1961.