Από τις εκδόσεις Ερατώ κυκλοφορεί το βιβλίο “Η Κρίση” του Άντον Τσέχοφ σε μετάφραση του Βασίλη Ντινόπουλου.
“Στον νου μου έχω ήδη κάποιο θέμα: Ένας άνθρωπος του ίδιου σκαριού με τον Γκαρσίν, εξαίρετος, τίμιος και με λεπτές ευαισθησίες, έτυχε να βρεθεί για πρώτη φορά στη ζωή του σε έναν οίκο ανοχής. Επειδή για τα σοβαρά πράγματα πρέπει να μιλάμε σοβαρά, στο διήγημα αυτό όλα θα λέγονται με το πραγματικό τους όνομα. Ίσως πετύχω να το γράφω έτσι ώστε να προκαλέσει στους αναγνώστες κάτι που θα το επιθυμούσα, θλιβερές εντυπώσεις…” έγραφε ο Αντόν Τσέχωφ για την Κρίση.
Οι καλλιτέχνες και οι διανοούμενοι της εποχής, σχεδόν ομόψυχα, κατέταξαν την Κρίση στα καλύτερα διηγήματα του Τσέχωφ, τονίζοντας ότι το ανθρώπινο συναίσθημα από την αρχή μέχρι το τέλος του διηγήματος, όλα τα φωτίζει και όλα τα δικαιολογεί.
Άντον Τσέχοφ (1860 – 1904): Ο Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ ήταν Ρώσος συγγραφέας πολλών διηγημάτων, θεατρικών έργων και μυθιστορημάτων. Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1860 στην κωμόπολη Ταγκανρόγκ, στη νότια Ρωσία. Ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του και μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό και θρησκευτικό περιβάλλον. Ο Τσέχωφ από την 6η τάξη του γυμνασίου αναγκάστηκε μόνος του να βγάζει το ψωμί του παραδίδοντας μαθήματα κατ’ οίκον. Το 1879 μπαίνει στο ιατρικό τμήμα του πανεπιστημίου της Μόσχας, το οποίο τελείωσε το 1884. Από τον καιρό της σπουδής του στο γυμνάσιο, ο Τσέχωφ άρχισε να γράφει χιουμοριστικές σκηνές, αφηγήσεις, μονόπρακτα. Από το 1880 τα έργα του αρχίζουν να δημοσιεύονται στα περιοδικά “Ξυπνητήρι”, “Θεατής”, “Μόσχα”, “Φως και σκιά”, “Θραύσματα” κ.ά. με το ψευδώνυμο Αντόσια Τσεχοντέ. Το 1884 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο διηγημάτων “Τα παραμύθια της Μελπομένης”. Το 1884-85 γράφει την ιατρική του διατριβή που δεν τελείωσε, εξαιτίας των ασχολιών του. Ως γιατρός βοηθούσε τους ανήμπορους και παρείχε τις ιατρικές υπηρεσίες του δωρεάν. Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του είναι: “Ο γλάρος”, “Ο θείος Βάνιας”, “Οι τρεις αδελφές”, “Ο βυσσινόκηπος”, “Στέππα” κ.ά. Πέθανε το 1904.