Δέκα απαντήσεις για την «Κυανή» της ομάδας Νοσταλγία
1. Ο τίτλος «Κυανή» δανείστηκε από το βιβλίο του κορυφαίου ρομαντικού συγγραφέα Νοβάλις, το μυθιστόρημα «Η προσδοκία». Αυτός, πρώτος, μίλησε για την ύστατη επιθυμία των ρομαντικών, να ξανα-αποκτήσουν το μπλε λουλούδι, τη γυναίκα, τον έρωτα της ζωής τους που έχασαν αλλά νοσταλγούν. Το προσδοκόμενο, το άφατο. Η «Κυανή» συμβολίζει τη γυναίκα για τους ρομαντικούς (μέσα στους οποίους περίοπτη θέση κατέχει η Μαίρη Σέλλεϋ).
2. Η νουβέλα «Ο θνητός αθάνατος», στην οποία στηρίζεται η διασκευή, έπεται του «Φράνκενσταϊν». Παρόλο που η θεματολογία της δε σχετίζεται με την κατασκευή ενός τέρατος, η Σέλλεϋ συμπυκνώνει όλα τα γνώριμά της στοιχεία (επιστήμη, θάνατος, γνώση, ο Άλλος) και τα φιλτράρει για πρώτη φορά μέσα από το πρίσμα του Έρωτα, ένα μεγαλειώδες θέμα για τους ρομαντικούς. Η νουβέλα θεωρείται από τα αντιπροσωπευτικότερα δείγματα που γράφτηκαν για τον έρωτα την περίοδο αυτή. Όταν την έγραψε η Σέλλεϋ είχε χάσει ήδη τον άντρα της και δύο από τα παιδιά της.
3. Η «Κυανή» είναι ένα σύγχρονο μυθιστόρημα 101 σελίδων που έγραψε ο σκηνοθέτης Γιώργος Σίμωνας, μια διασκευή της ιστορίας της Σέλλεϋ, μεταφέροντας τη δράση στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Το έργο αυτό δεν αποτελεί μεταγραφή, αλλά περισσότερο μια έμπνευση, ένα διάλογο για το τι θα μπορούσε να συμβεί με τους ήρωες στο Τώρα και στο Μετά.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
4. Το έργο δανείζεται ιδέες από το σύνολο του έργου της Σέλλεϋ. Το Διάστημα, όπου διαδραματίζεται ένα σημαντικό μέρος της παράστασης, είναι αναφορά στο τελευταίο έργο της Σέλλεϋ, το δυστοπικό «Ο τελευταίος άνθρωπος».
5. Η «Κυανή» είναι η ιστορία ενός ζευγαριού, της Μπεθ και του Φρανκ. Αφού γνωρίστηκαν ο δεύτερος αποφάσισε να εγκαταλείψει τη Γη και να αυτοεξοριστεί σε ένα μακρινό αστέρι (επιστημονικό πείραμα τεράστιου μεγέθους εν έτει 1969), κρατώντας για τον εαυτό του μια εικόνα για τον Έρωτα που δεν έζησε. Χρόνια μετά, επιστρέφει στη Γη για να συναντήσει την αγαπημένη του που πεθαίνει από γηρατειά ενώ αυτός έχει παραμείνει νέος. Στην επιστροφή του βιώνει την ιστορία της κοινής τους πορείας που ποτέ δεν έζησαν.
6. Η ταυτότητα της παράστασης παραμένει ακόμη άγνωστη. Αυτό συμβαίνει διότι το ίδιο το έργο, από την γέννησή του (το έργο της Σέλλεϋ) μπορεί να πάρει πολλές «ονομασίες». Είναι μια ερωτική ιστορία, ενώ ταυτόχρονα είναι μια αγωνιώδης φιλοσοφική αναφορά για τον Χρόνο. Είναι μια προφητική μελέτη για τον Άνθρωπο, αλλά και μια ψυχαναλυτική θεωρία για τον Άλλο άνθρωπο, τον άλλο μας εαυτό, αυτή την φορά ειδωμένο από την πλευρά του ερωτικού συντρόφου. Παράλληλα είναι μια ματιά στη σύγχρονη επιστήμη και στο μακρινό μέλλον της ανθρωπότητας.
7. Το σημείο που η «Κυανή» εμπνεύστηκε από τη νουβέλα «Ο θνητός αθάνατος» είναι ουσιαστικά ολόκληρη η ζωή που έζησαν μαζί οι δύο ήρωες των ιστοριών. Αυτή είναι η διαφορά (και ο διάλογος) μεταξύ των δύο έργων. Στη Σέλλεϋ ζουν μαζί, στην «Κυανή» χωριστά.
8. Για την διασκευή υιοθετήθηκε ένας ρεαλισμός που δεν υπάρχει στο έργο της Σέλλεϋ. Αυτό δεν έγινε αυθαίρετα διότι η παρέμβαση αυτή είναι ουσιώδης για τη μεταφορά στο τώρα και στους σύγχρονους θεατές. Πέρα από αυτό, είναι σημαντική και για την ερμηνευτική ματιά στο έργο της Σέλλεϋ. Είναι, επί της ουσίας, η Σέλλεϋ από την ομάδα Νοσταλγία.
9. Η «Κυανή» αλλάζει θεματολογικά τη «ρότα» της ομάδας από το νουάρ και το ψυχαναλυτικό θρίλερ στο ρομάντζο – έτσι αποκαλούν την «Κυανή».
10. Η «Κυανή» παρουσιάζεται στο σπίτι της ομάδας Νοσταλγία, το Rabbithole, από 12 Ιανουαρίου 2019 και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Οι κρατήσεις θέσεων είναι σημαντικές και αυτό διότι, λόγω της ιδιαιτερότητας της σκηνογραφίας, έχει αφαιρεθεί (ξανά) μεγάλο μέρος της πλατείας για την καλύτερη ορατότητα των θεατών.
Tαυτότητα παράστασης
Σύλληψη, Σκηνοθεσία: Γιώργος Σίμωνας
Σκηνικά: Τώνια Ράλλη
Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα
Φωτισμοί: Γιώργος Κορδέλλας, Γιώργος Σίμωνας
Βίντεο: Ελένη Παπαϊωάννου
Μακιγιάζ/ Φροντιστήριο: Mαρίνα Πινιατώρου
Ηθοποιοί: Ηώς Αντωνοπούλου, Αχιλλέας Βατρικάς, Μάγδα Γκουβέρου, Δανάη Γουλιέλμου, Αναστασία Δεμέστιχα, Δημοσθένης Ελευθεριάδης, Γιάννης Καραλής, Ηλίας Μενάγιερ, Ελένη Παπαϊωάννου
Κατασκευή σκηνικού: sickmyduck.lab
Boηθοί σκηνογράφου: Μαρίνα Πινιατώρου, socos
Hχογραφήσεις/ Μίξεις: Στέλλα Ν. Χρίστου
Φωτογραφίες: Μαρία Τούλτσα
Διάρκεια: 180 λεπτά
Μια παραγωγή της ομάδας Νοσταλγία