Το βιβλίο του Αλέξανδρου Δουμά, Η κυρία με τις καμέλιες, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο Pocket.
Το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά (υιού) εκδόθηκε πρώτη φορά το 1848 και λίγα χρόνια αργότερα διασκευάστηκε για το θέατρο. Ανέβηκε στη σκηνή το έτος 1852 γνωρίζοντας πολλή μεγάλη επιτυχία και εγκαινίασε τη θεατρική σταδιοδρομία του συγγραφέα του. Έμπνευση για την ηρωίδα του Δουμά, τη Μαργαρίτα Γκοτιέ, και την τραγική της ιστορία στάθηκε η Μαρί Ντιπλεσί, μία από τις διασημότερες εταίρες του Παρισιού, η οποία πέθανε το 1847 σε ηλικία μόλις είκοσι τριών ετών από φυματίωση, βουτηγμένη στα χρέη της πολυτελούς ζωής της. Ο ίδιος ο συγγραφέας είχε ερωτικές σχέσεις μαζί της τις οποίες όμως σύντομα διέκοψε.
Η ηρωίδα του Δουμά είναι σπαρακτική, αν και το παρελθόν της είναι αμαρτωλό, είναι διατεθειμένη να θυσιάσει τα πάντα για τον έρωτά της με τον Αρμάνδο, όμως η αγάπη τους θα συντριβεί στα βράχια των κοινωνικών συμβάσεων.
Η Κυρία με τις Καμέλιες ήταν πηγή έμπνευσης για την Τραβιάτα του Βέρντι, ενώ διασκευάστηκε για τον κινηματογράφο σε περισσότερες από είκοσι χώρες. Τον ρόλο της Μαργαρίτας Γκοτιέ ενσάρκωσαν στην οθόνη θρυλικές ηθοποιοί όπως η Σάρα Μπερνάρ και η Γκρέτα Γκάρμπο καθώς και πολλές άλλες. Η ερμηνεία της Γκάρμπο, αν και δεν τιμήθηκε με Όσκαρ, θεωρείται θρυλική, ενώ η ταινία του Τζορτζ Κιούκορ με τίτλο Camilleσυμπεριλήφθηκε στη λίστα με τις καλύτερες αισθηματικές ταινίες όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Αλέξανδρος Δουμάς (υιός) γεννήθηκε το 1824. Ήταν γιος του συγγραφέα και δραματουργού Αλέξανδρου Δουμά. Γνώρισε μεγάλη επιτυχία, κυρίως με το έργο του Η Κυρία με τις Καμέλιες, το οποίο διασκεύασε ο ίδιος για το θέατρο. Το έργο αυτό υπήρξε η έμπνευση για την όπερα του Τζουζέπε Βέρντι Τραβιάτα. Έγραψε πολλά ακόμα θεατρικά έργα, πολεμώντας μέσα από αυτά το κοινωνικό ψέμα και την κακία των συγχρόνων του. Το 1874 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και το 1894 τιμήθηκε με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Πέθανε στις 27 Νοεμβρίου του 1895.
Μετάφραση: Μελίνα Καρακώστα
Ο Γιάννης Αντωνιάδης γράφει κριτική για το βιβλίο.