«Ήμουν ο Άμλετ. Στεκόμουνα στην ακτή και μιλούσα στα κύματα που πάφλαζαν… με την πλάτη στραμμένη στα ερείπια της Ευρώπης».

Το πιο γνωστό και «παράξενο» έργο του Χάινερ Μίλλερ, Η Μηχανή Άμλετ, έργο ορόσημο της μεταμοντέρνας γραφής, επιστρέφει για τρεις “συλλεκτικές” στη σκηνή του Σύγχρονου Θεάτρου σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Χατζάκη μέσα σε ένα σκοτεινό, ατμοσφαιρικό σκηνικό που επιμελήθηκε ο Αλέκος Φασιανός.

Η ψευδαίσθηση της κανονικότητας και οι αυταπάτες της μοίρας του Άμλετ με φόντο την ηθική και ανθρωπιστική κατάρρευση ενός ολόκληρου πολιτισμού, παρουσιάζεται σε έναν σπαρακτικό μονόλογο υπό την επήρεια…μέθης.

«Δεν είμαι ο Άμλετ. Δεν παίζω πια ρόλο. Τα λόγια μου δεν έχουν να μου πουν πια τίποτα».

Συντελεστές

Μετάφραση Ελένη Βαροπούλου
Σκηνοθεσία Γρηγόρης Χατζάκης
Ερμηνεία: Βαγγέλης Στρατηγάκος
Σκηνικά Αλέκος Φασιανός
Μουσική Βύρων Κατρίτσης
Κοστούμι Βασιλική Σύρμα
Κίνηση Μαρία Καραγεώργου
Επιμέλεια/Κατασκευή Σκηνικών Ζωή Αρβανίτη
Φωτογραφίες/Λήψη Στυλιανός Παπαρδέλας
Γραφιστική Επιμέλεια: Michelangelo Bevilacqua
Δημόσιες Σχέσεις: Μάρσια Βλέτσα & Νίκος Παπανάγνου

Παραγωγή: ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ

Διάρκεια: 70’