Αξέχαστες μένουν στον αναγνώστη οι περιγραφές του Παπαδιαμάντη για την νύχτα που η ηρωίδα του περιπλανιέται στο λουσμένο με φεγγαρόφωτο Αιγαίο. Διήγημα νατουραλιστικό, με διάσπαρτα ηθογραφικά στοιχεία, η «Νοσταλγός» είναι από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του συγγραφέα και μέχρι τώρα δεν είχε διασκευαστεί θεατρικά για κάποια μεγάλη σκηνή. Αντίθετα, είχε γίνει μία εξαιρετική ταινία το 2004, από την Ελένη Αλεξανδράκη, γυρισμένη στη Νίσυρο, με πρωταγωνίστρια την Όλια Λαζαρίδου.
Η εικοσιπεντάχρονη Λαλιώ, παντρεμένη με τον αρκετά μεγαλύτερό της μπάρμπα-Μοναχάκη, διακατέχεται συχνά από νοσταλγία για την πατρίδα της, ένα νησί το οποίο βρίσκεται κοντά στον τωρινό της τόπο. Αφήνοντας τους γονείς και το σπίτι της σε νεαρή ηλικία, ακόμη αδυνατεί να προσαρμοστεί στις συνθήκες. Ο Μαθιός από την άλλη, ένα δεκαοκτάχρονο αγόρι, σφόδρα ερωτευμένος μαζί της, αποζητά ευκαιρίες για να την πλησιάζει. Ώσπου μια βραδιά, της προτείνει να κάνουν μια βόλτα στο λιμάνι με μια βάρκα που βρήκαν στην παραλία. Σύντομα η βόλτα θα μετατραπεί σε ταξίδι, αφού θα κατακλύσει τη Λαλιώ η επιθυμία να επισκεφθεί το νησί που γεννήθηκε, με το Μαθιό αρωγό σε αυτήν την προσπάθεια, ελπίζοντας να καταφέρει να κατακτήσει την καρδιά της. Σύντομα όμως, το σχέδιο θα πάρει άλλη τροπή, αφού η απουσία τους γίνεται αντιληπτοί στους κατοίκους και κυρίως στο σύζυγο της κοπέλας, ο οποίος θα την καταδιώξει μέχρι την απέναντι στεριά, δυναμιτίζοντας το κλίμα και την τροπή που θα πάρουν τα γεγονότα.
Ολόκληρο το κείμενο, διέπει μία αγωνία και μία νοσταλγία της γυναίκας για την πατρίδα και τους ανθρώπους της. Είναι εμποτισμένο με έντονη ποιητικότητα και ερωτισμό, ενώ οι καταστάσεις δραματοποιούνται λόγω της κόντρας των τελικών «θέλω» και «πρέπει» των ηρώων.
Στο θέατρο Αλκμήνη, η σκηνοθέτις Άννα Παπαμάρκου, δημιούργησε ένα ατμοσφαιρικό έργο, προσπαθώντας να αποτυπώσει όλη αυτή τη θαλασσινή περιπέτεια. Υπήρξαν κάποιες στιγμές αμηχανίας, αλλά η τελική εντύπωση που αφήνει, είναι μίας παράστασης δεμένης και στρωτής, χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις. Το κοστούμια της Ιωάννας Τιμοθεάδου ήταν αέρινα, πιστά στην εποχή και στο κλίμα του κειμένου. Σημαντικός ο ρόλος των φωτισμών της Ελευθερίας Ντεκώ, όπως και των σκηνικών της Λένας Λέκκου, που προσπάθησαν να αποδώσουν μία ονειρική ατμόσφαιρα θαλασσινού τοπίου. Η αισθαντική μουσική επένδυση ανήκει στον Δημήτρη Λαμπριανό.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Αριέττα Μουτούση πλάθει μία αφηγήτρια εύθραυστη και μελαγχολική, που υιοθετεί την νοσταλγία της Λαλιώς, συναισθανόμενη τον πόνο και τις επιθυμίες της, ενώ στο τέλος δημιουργεί εύστοχα το θεατή την απορία εάν ήταν η ίδια σε μικρότερη ηλικία. Συμπαθέστατες οι ερμηνείες των δύο νεότερων ηθοποιών, της Μαρίας Λογοθέτη και του Δημήτρη Λιόλιου που απέδωσαν την διαφορετική αγωνία του κάθε χαρακτήρα. Ο Θόδωρος Κατσαφάδος, συμβάλλει σημαντικά στο τελικό αποτέλεσμα, υποδυόμενος μέσω βίντεο τον μπαρμπα- Μοναχάκη.
Θάλασσα, υποβόσκων ερωτισμός, νοσταλγία για την πατρίδα, είναι το βασικό τρίπτυχο της Νοσταλγού, που προσδοκεί να μεταφέρει στο κοινό όλη αυτήν την παπαδιαμαντική λογοτεχνική πανδαισία.
Ο Θίασος Λώτινος Ήλιος και η σκηνοθέτις Άννα Παπαμάρκου παρουσιάζουν τη θεατρική μεταφορά του αριστουργήματος του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη με τίτλο “Η Νοσταλγός” στο Θέατρο Αλκμήνη. Περισσότερες πληροφορίες.
