Η Ομήρου Οδύσσεια, του Δημήτρη Μαρωνίτη συνεχίζει το διαδικτυακό της ταξίδι στο ΚΘΒΕ

Είκοσι τέσσερις ραψωδίες, 12.110 στίχοι, 10 χρόνων γεγονότα σε 41 ημέρες, αποτυπώθηκαν σε ένα έργο 23^ων ωρών από τριάντα οκτώ ηθοποιούς του ΚΘΒΕ, που ένωσαν τις δυνάμεις τους υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Έφης Δρόσου. 

ΡΑΨΩΔΙΑ Ε΄: «Με μια σχεδία για τη Σχερία»

Ρόδινη φώτισε στον ουρανό η αυγή και χάραξε το πρωινό της έβδομης μέρας για την Οδύσσεια…
«Είναι της μοίρας του Οδυσσέα να ξαναδεί πατρίδα» κι ας λείπουνε καράβια και κουπιά και σύντροφοι.

Στην πέμπτη Ραψωδία ο Όμηρος μας ιστορεί γεγονότα 22 ημέρων: 4 για την κατασκευή της σχεδίας και 18 για το ταξίδι του ήρωα προς τη χώρα των Φαιάκων…τι

Η ραψωδία Ε΄ θα είναι διαθέσιμη από την Τετάρτη 13/ 01/2021στην επίσημη ιστοσελίδα του Οργανισμού και στα podcast του ΚΘΒΕ.

Ας φορέσουμε σιγά σιγά κι εμείς τα μαγικά χρυσά σανδάλια του Ερμή…γλάροι σαν τον γοργόφτερο μαντατοφόρο των Θεών ακροπατώντας στα κύματα των Ομηρικών λόγων να συντροφεύσουμε είκοσι μέρες κι είκοσι νύχτες, γεμάτες περιπέτειες και πάθη, τον Λαερτιάτη ήρωα που απ’ την παραμυθένια Ωρυγία της ευμάρειας, των ανέσεων και της προσφερόμενης αθανασίας αντιπαλεύει, (σύμβολο ήθους και αγωνιστικότητας), θεούς και δαίμονες και στοιχεία της φύσης πίσω να φθάσει στην πατρίδα των Φαιάκων – προπομπό του γυρισμού στα χώματα της πολυπόθητης Ιθάκης.

Η Καλυψώ με σαϊτιές χρυσές τις νότες της φωνής της υφαίνει μελωδώντας από ώρα στο αργαλειό της θαλπωρή και τάματα και υποσχέσεις για τον δύσμοιρο Οδυσσέα που μήτε η εικόνα της, μήτε και τα μυροβόλα κέδρα κι οι θούγιες στο πυρακτωμένο τζάκι στέκουν ικανά να ζεστάνουν την βρεγμένη απ’ το κλάμα ψυχή του για την πατρώα γη και τους δικούς του: «καθόταν κι έκλαιγε, τα σωθικά του τρώγοντας με δάκρυα και στεναγμούς και λύπες, κοιτάζοντας με μάτια βουρκωμένα το απέραντο πέλαγος».

Δε γνώριζε πως οι Θεοί αποφάσισαν ήδη την επιστροφή του και ορμήνεψαν την Καλυψώνα τον κατευοδώσει…
Pίγησε η Kαλυψώ, ακούγοντας τον λόγο του. Ύστερα μίλησε, και πέταξαν τα λόγια της σαν τα πουλιά: «Άσπλαχνοι και ζηλόφθονοι θεοί, σ’ αυτό είστε πρώτοι!»

Παρά την οργή της τον βοηθά να κατασκευάσει την ξυλόδετη σχεδία του, μέσο επισφαλές αλλά κι η μόνη σωτήρια λέμβος: μαδέρια, καρφιά, δοκάρια, τρύπανα, λινό για τα πανιά αλλά και ρούχα για τον ίδιο και ψωμί, νερό, κρασί, τρόφιμα και προσφάγια…Τα παίρνει μαζί του απ’ τα χέρια της και σαλπάρει γεμάτος χαρά, αποφασισμένος να αντιμετωπίσει ναυάγια και συμφορές προμηνυόμενες.

«Πολύτλας, πολύτροπος, πολύμητις: αυτά τα τρία επίθετα συγκεφαλαιώνουν την ουσία του ΟΔΥΣΣΕΑ κι η σχεδία του είναι το σύμβολο που την οπτικοποιεί», αναφέρει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΚΘΒΕ Νίκος Κολοβός, συστήνοντάς μας την πέμπτη Ραψωδία. «Είναι προφανές πως το ναυάγιο κι όχι το ταξίδι καθαυτό έχει μεγαλύτερη αξία… Θα αναρωτηθεί κανείς : «τότε τί σημασία έχει η ενδελεχής παρουσίαση της κατασκευής μιας σχεδίας αφού εν τέλει αποδεικνύεται ανώφελη; Η κατασκευή της σχεδίας είναι η πρώτη χειρωνακτική πράξη που βλέπουμε τον ήρωα να κάνει. Κι ενώ ο ίδιος σφυρηλατεί διαφυγές, ο Όμηρος σφυρηλατεί τον χαρακτήρα του. Όσο για μας κατανοούμε ότι η Τέχνη αποδεικνύεται πάντοτε σωτήρια: Χάρη στην Τέχνη της κατασκευής του Δούρειου ίππου ο Οδυσσέας αναγορεύεται ήρωας, με Τέχνη νικά τους Κύκλωπες, Τέχνη τοξολυγιστή εφευρίσκει και ξανακερδίζει την Πηνελόπη και τώρα χάρη στην Τέχνη της κατασκευής σχεδίας μπορεί να κερδίσει την ελευθερία του απ’ το νησί της Καλυψούς»

Δεκαεπτά ολόκληρες μέρες ταξιδεύει παραδαρμένος απ’ το ναυάγιο και την οργή του Ποσειδώνα… ώσπου τον ευσπλαχνίζεται η Ινώ και τον συμβουλεύει να αποδιώξει και ρούχα και σχεδία αν θέλει να αγγίξει στεριά… δύο μερόνυχτα κολυμπούσε ο Οδυσσέας, ώσπου την τρίτη φθάνει στη βραχώδη στεριά της Σχερίας.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ὀδυσσέως σχεδία

Pίγησε η Kαλυψώ, ακούγοντας τον λόγο του. Ύστερα μίλησε, και πέταξαν τα λόγια της σαν τα πουλιά: «Άσπλαχνοι και ζηλόφθονοι θεοί, σ’ αυτό είστε πρώτοι!»

Ο Δίας στέλνει τον Ερμή στο νησί της Καλυψώς για να της ανακοινώσει την απόφαση των θεών για τον νόστο του Οδυσσέα. Η θέληση του Δία είναι να ξεκινήσει ο Οδυσσέας με μια σχεδία και να φτάσει στο νησί των Φαιάκων, «φρικτά βασανισμένος» από την οργή του Ποσειδώνα. Η Καλυψώ του αναγγέλλει την απόφαση της επιστροφής και εκείνος αναχωρεί από το νησί «όλος χαρά» και «αγαλλίαση». Λίγο πριν φτάσει στον προορισμό του, ξεσπάει τρικυμία, τα κύματα τον σκεπάζουν και η σχεδία του καταστρέφεται. Χτυπιέται στους βράχους, κολυμπάει με θάρρος και με τη βοήθεια της Αθηνάς καταφέρνει να γλιτώσει. Όταν φτάνει στη στεριά σκύβει και φιλάει «το χώμα της ζωοδόχου γης».

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία- Συντονισμός: Έφη Δρόσου
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση, Ηχογράφηση, Μοντάζ και Μίξη ήχου: Διονύσης Κωνσταντινίδης
Μουσικοί: Κική Κριμιτζά (κλασική κιθάρα), Διονύσης Κωνσταντινίδης (πλήκτρα, ακουστική κιθάρα, συνθεσάιζερ, programming)
Φωτογραφικά εξώφυλλα: Τάσος Θώμογλου
Γραφικά: Σιμώνη Γρηγορούδη

ΔΙΑΝΟΜΗ
Αφήγηση: Γιάννης Παλαμιώτης
Αθηνά: Λίλιαν Παλαντζά
Δίας: Έφη Δρόσου
Ερμής: Χρήστος Παπαδημητρίου
Οδυσσέας: Στέργιος Τζαφέρης
Καλυψώ: Πολυξένη Σπυροπούλου
Ινώ: Νατάσα Δαλιάκα
Ποσειδών: Βασίλης Σπυρόπουλος