Ο θρύλος του γαλλικού σινεμά Ζεράρ Ντεπαρντιέ (Συρανό ντε Μπερζεράκ) πρωταγωνιστεί στην πρωτότυπη και συγκινητική κωμωδία «Η Πανσιόν», που διαδραματίζεται σε έναν οίκο ευγηρίας.
Σύνοψη
Για να αποφύγει τη φυλακή, ο 30άρης Μιλάν, αναγκάζεται να εκτελέσει 300 ώρες κοινωφελούς εργασίας σε έναν οίκο ευγηρίας. Οι πρώτες του εβδομάδες είναι μια πραγματική κόλαση! Γρήγορα όμως υιοθετείται από συνταξιούχους, ιδιαίτερα από μια ομάδα 7 αχώριστων που του διδάσκουν, ο καθένας με τον τρόπο του, το όραμά του για τη ζωή. Με τις εβδομάδες, ο Μίλαν ανακαλύπτει ότι το ίδρυμα εκμεταλλεύεται την ευπάθεια των κατοίκων του. Τότε αποφασίζει να οργανώσει μια μεγάλη απόδραση, αλλά τα προβλήματά του δεν έχουν τέλος…
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Τόμας Ζιλού
Σενάριο: Κατρίν Ντιαμάν, Κεβ Άνταμς
Πρωταγωνιστούν: Κεβ Άνταμς, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Ντανιέλ Πρεβό, Μιλέν Ντεμονζό, Ζαν-Λικ Μπιντό, Μάρθα Βιγιαλόνγκα, Φιρμίν Ρισάρ, Λιλιάν Ροβέρ
Διάρκεια: 1 ώρα και 37 λεπτά
Οι ηθοποιοί μέσα από τα μάτια του Κεβ Άνταμς
Ζεράρ Ντεπαρντιέ / Λινό
Ο Ζεράρ έχει έντονο ένστικτο, είτε σε συμπαθεί από την αρχή είτε όχι. Δεν είναι στο χέρι σου! Είμαι τυχερός γιατί ταιριάξαμε από την αρχή. Στην ταινία υποδύεται έναν πρώην μποξέρ, μία πατριαρχική φιγούρα, το αφεντικό του οίκου ευγηρίας. Ο Ντεπαρντιέ ξέρει να παίζει τα πάντα, δραματικούς και κωμικούς ρόλους. Είναι ένα θηρίο, μία δύναμη της φύσης. Εκφράζει όλα όσα αγαπάω.
Όταν του είπα για την ταινία, κατάλαβε αμέσως το θέμα της μετάδοσης από γενιά σε γενιά. Μου μίλησε για μερικές φράσεις που είχε σημειώσει, όπως «μέσα σε κάθε νέο άνθρωπο υπάρχει ένας γέρος που αναρωτιέται τι έγινε» ή «είναι ένας ορφανός, όπως όλοι μας». Οπότε ο Ζεράρ μπήκε στο πετσί του ρόλου από την πρώτη στιγμή. Κάθε μέρα, αυτός ο θρύλος της κινηματογραφικής βιομηχανίας, περίμενε για ώρα μέχρι να του βάψουν τα μαλλιά του λευκά, γιατί παραδόξως ήταν ο πιο νεαρός ηθοποιός της παρέας των ηλικιωμένων. Αυτό το γύρισμα, ήταν μία από τις πιο όμορφες ιστορίες της καριέρας μου…
Μιλέν Ντεμονζό / Σιμόν
Το κοινό την αγαπάει πολύ. Στην ταινία, η Μιλέν είναι με κάποιο τρόπο η μητέρα που δεν είχε ποτέ ο νεαρός πρωταγωνιστής της ιστορίας. Είναι μία πρώην δασκάλα την οποία εγκατέλειψε ο άντρας της μετά από 40 χρόνια, την ημέρα που εκείνη πήρε σύνταξη. Έχασε αυτόματα την επαγγελματική, οικογενειακή και κοινωνική της ζωή… Η Σιμόν δεν είχε παιδιά (ο πρώην άντρας της έγινε πατέρας με τη νέα του σύντροφο…), δίδασκε λογοτεχνία και διατηρεί ακόμα τις αναμνήσεις της και τη σχέση της με τα βιβλία. Είναι ένας ενδιαφέρων χαρακτήρας γιατί ζει στις σκιές του παρελθόντος… Στο πρόσωπο του νεαρού πρωταγωνιστή, η Σιμόν βρίσκει το παιδί που δεν είχε ποτέ… Είναι η πρώτη που καταλαβαίνει ότι παρά την ανοησία του, ο Μιλάν είναι καλός. Η Σιμόν είναι μία δύναμη της φύσης, δεν είναι αυτή που ακολουθεί, αλλά αυτή που καθοδηγεί. Μου άρεσε πολύ το γύρισμα μαζί της, γιατί είναι μαχήτρια. Είχε αρρωστήσει με Covid, αλλά ανασκουμπώθηκε και ολοκλήρωσε την ταινία.
Μάρθα Βιγιαλόνγκα / Κλοντίν
Μέσα στην εβραϊκή κοινότητα, η Μαρτ είναι θρυλική ηθοποιός. Η Μαρτ συμφώνησε γρήγορα να κάνει την ταινία γιατί της άρεσε ο ρόλος της ηλικιωμένης που ήταν και λίγο άτακτη! Ο χαρακτήρας της δίνει σεξουαλική χροιά σε αυτούς τους γέρους, χωρίς να τους κάνει χυδαίους. Επίσης, το σεξ ανάμεσα σε ηλικιωμένους και ειδικά σε οίκους ευγηρίας είναι ένα πραγματικό κοινωνικό ζήτημα…
Είναι μία χαριτωμένη ξελογιάστρα, βαθιά ερωτευμένη με τον Αλφρέντ, που υποδύεται ο Ντανιέλ Πρεβό. Είναι συγκινητικό που εκμεταλλεύεται το Αλτσχάιμερ του αρραβωνιαστικού της για να επινοεί μία διαφορετική ταυτότητα κάθε νύχτα: Μέρλιν, Μαντόνα, Μόνικα Μπελούτσι… Η ίδια βέβαια υποφέρει που μετά από κάθε νύχτα που περνάνε μαζί, ο Αλφρέντ ξεχνάει ποια είναι. Είναι μία χήρα, κανείς δεν πηγαίνει να την επισκεφτεί: το μόνο που της απομένει είναι αυτή η ερωτική ιστορία. Είναι ένας τρυφερός, ευγενικός χαρακτήρας που με συγκινεί ιδιαίτερα.
Φιρμίν Ρισάρ / Φλερέτ
Μου αρέσει αυτός ο φλύαρος χαρακτήρας που δίνει ζωντάνια στον υποτονικό οίκο ευγηρίας. H Φλερέτ προσπαθεί συνεχώς να βελτιώσει τις ζωές των ενοίκων. Γνωρίζει καλά τι συμβαίνει, έχει απόλυτη συναίσθηση και ελπίζει ότι ίσως μια μέρα τα ανίψια της θα έρθουν να την επισκεφθούν. Η οικολογική της συνείδηση είναι έντονη και προσπαθεί να αφυπνίσει τους άλλους για το κακό που έχουμε κάνει στον πλανήτη. Η Φιρμίν έχει όλα τα χαρακτηριστικά του ρόλου της, την αγάπη για τη ζωή και τη ζωντάνια, και για αυτό είναι τέλεια για τον ρόλο.
Λιλιάν Ροβέρ / Σιλβέτ
Για εμένα, ο χαρακτήρας αυτός εκπροσωπεί μία Γαλλία που όλοι αγαπάμε: τη χώρα με τα παλιά μπιστρό, τις συζητήσεις, τα καφέ. Η Σιλβέτ είναι το όχημα για να μιλήσουμε για το πρόχειρο φαγητό. Παλιότερα είχε μία μικρή ζυθοποιία και δεν αντέχει ούτε το κακό φαγητό που τους σερβίρουν στον οίκο ευγηρίας ούτε την έλλειψη καλού γούστου και καλών υλικών. Η Λιλιάν είναι έτσι ακριβώς!
Ντανιέλ Πρεβό / Αλφρέντ
Είναι ένας ακόμα μύθος του γαλλικού σινεμά. Σπάνια έχω δει τέτοια ερμηνεία… μόλις άκουγε το “action”, άλλαζε βλέμμα και μεταμορφωνόταν σε έναν άνθρωπο με Αλτσχάιμερ. Άδεια μάτια, χαμένο βλέμμα. Ο χαρακτήρας του έχει να κάνει με το ψέμα, καθώς όλοι του εξομολογούνται τα πάντα, γιατί νομίζουν ότι θα τα ξεχάσει.
Ζαν-ΛικΜπιντό / Εντμό
Στην ιστορία μας, ο χαρακτήρας του Εντμό μας δίνει την ευκαιρία να μιλήσουμε για την ομοφυλοφιλία, καθώς ανήκει σε μία γενιά που δεν επέτρεπε σε κάποιον να είναι ο εαυτός του.
