Η Παρεξήγηση του Καμύ στο Θέατρο Radar για δεύτερο χρόνο

Η Παρεξήγηση του Αλμπέρ Καμύ, ανεβαίνει στο Θέατρο Radar για δεύτερο χρόνο, σε σκηνοθεσία Αναστασίας Παπαστάθη.

Υπόθεση του έργου:

Στην κεντρική Τσεχία του μεσοπολέμου και ενώ ο τρόμος της γερμανικής κατοχής απειλεί ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη, δυο γυναίκες, η Μητέρα και η κόρη της Μάρθα διατηρούν ένα πανδοχείο. Στους πελάτες που φτάνουν εκεί, προσφέρουν τσάι με υπνωτικό, τους ληστεύουν και τους ρίχνουν στο ποτάμι με συνεργό τον παράξενο υπηρέτη τους.  Στόχος τους είναι, να συγκεντρώσουν  χρήματα ώστε να μπορέσουν να φύγουν από τον σκοτεινό και καταθλιπτικό Βορά και να ταξιδέψουν στο Νότο, για να συναντήσουν την θάλασσα και το φως του ήλιου.

Τι γίνεται όμως όταν στο πανδοχείο φτάνει ο Γιαν, γιος της Μητέρας και αδερφός της Μάρθας, που έλειπε τριάντα χρόνια και εκείνες δεν τον αναγνωρίζουν; Ο Γιαν αποφασίζει να κρατήσει την ταυτότητά του κρυφή.

Είναι πλούσιος κι έρχεται από τον Νότο: το τέλειο θύμα.

Η Μαρία, η γυναίκα του Γιαν, διαισθανόμενη τον κίνδυνο αναζητά τον άντρα της. Θα αποτραπεί όμως το μοιραίο;

Διάλεξα τη δημιουργία για να ξεφύγω από το έγκλημα.
Και να που με σέβονται! Τι παρεξήγηση!
Albert Camus

Συντελεστές:

Μετάφραση, Σκηνοθεσία, Φωτισμοί: Αναστασία Παπαστάθη
Σκηνογραφία- Ενδυματολογία: Ειρήνη Παγώνη
Μουσική επιμέλεια-ήχοι: Πάνος Φορτούνας
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Παυλοπούλου
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Τσίκος
Ερμηνεύουν με σειρά εμφάνισης οι ηθοποιοί:
ΜΗΤΕΡΑ : Μαρία Σκούντζου
ΜΑΡΘΑ : Αναστασία Παπαστάθη
ΥΠΗΡΕΤΗΣ : Νίκος Μπουσδούκος
ΓΙΑΝ : Βαγγέλης Ψωμάς
ΜΑΡΙΑ : Αλεξάνδρα Κουλούρη

Αντιλαμβάνομαι το έργο ως σύγκρουση ανάμεσα σε δύο κόσμους. Το Φως και το Σκοτάδι. Στην ουσία είναι σύγκρουση ανάμεσα σε ανθρώπινες ψυχές. Αυτές με ενδιαφέρει να ερευνήσω γιατί μόνο έτσι αποκτούν υπόσταση οι αφηρημένες έννοιες. Το σκοτάδι εκπροσωπεί η Μητέρα και η Μάρθα. Είναι ένας κόσμος που δολοφονεί, κλέβει, εξαπατά και στραγγαλίζει κάθε είδους συναίσθημα. Το φώς εκπροσωπεί η Μαρία, γέννημα θρέμμα του Νότου, του ήλιου και της θάλασσας. Η Μαρία διαισθάνεται αυτό που θα συμβεί, εκφράζει τα συναισθήματά της με καθαρότητα και αλήθεια, αγαπά και έχει πάθος για την ζωή. Ο Γιαν που κινείται ανάμεσα στους δύο κόσμους, απορροφάται τελικά από το σκοτάδι που συνήθως είναι ποιο δυνατό.  Όσο για τον υπηρέτη, εξυπηρετεί το μοιραίο, το αναπόφευκτο, άλλοτε με την μορφή του Θεού και άλλοτε με την μορφή του δαίμονα. Επιλέγω να διατηρήσω την εποχή της «Παρεξήγησης», δηλαδή τον μεσοπόλεμο, γιατί πιστεύω ότι έτσι αναδεικνύεται καλύτερα η διαχρονικότητα του έργου. Κατά την γνώμη μου οι ιδέες και οι έννοιες αποκτούν την πραγματική τους διάσταση μέσα στον χώρο και τον χρόνο που γεννήθηκαν. Το “διαχρονικό” πηγάζει από το ίδιο το κείμενο και όχι από τον εξωτερικό διάκοσμο.  Όσο πιο καθαρά φωτίζεται το κείμενο, τόσο καλύτερα θα μπορέσει να επικοινωνήσει μαζί του ο σύγχρονος Θεατής.

Αναστασία Παπαστάθη

Βραβεία:

1) Βραβείο μετάφρασης 2016 στην Αναστασία Παπαστάθη από την Ελληνική Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας το οποίο θα απονεμηθεί την Δευτέρα 12/12 στις 6.30μμ στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Είσοδος Ελεύθερη.

2) Βραβείο Καλύτερης Παράστασης 2015-2016 από την Ακαδημία Κορφιάτικων Βραβείων Τέχνης