Οι κατοικίες και όλα τα κτίρια αμιλλώνται μεταξύ τους ως προς τη λειτουργικότητα και τη μεγαλοπρέπεια τους, αποκρυσταλλώνουν όμως εξίσου και τα ανθρώπινα πάθη. Αυτή η ανθολογία κειμένων για την αρχιτεκτονική δεν έχει σκοπό να αμφισβητήσει τις δηλωμένες προθέσεις τους ούτε να καταστεί ευρετήριο αρχιτεκτονικών στυλ και τάσεων. Δεν αντιπαραθέτει θεωρίες ούτε αποτελεί πραγματεία περί αναλογιών η παρουσίαση των νέων δυνατοτήτων που προσφέρει η τεχνολογική εξέλιξη. Θέλει να αποτίσει φόρο τιμής, μέσω μιας ποικιλίας μαρτυριών, σε έναν κλάδο που επιβάλλεται με τα έργα στο βλέμμα μας. Το βιβλίο προτείνει έναν γενικότερο στοχασμό δομημένο γύρω από προσωπικές εντυπώσεις –χωρίς να παραλείψουμε και κάποια εμβληματικά κείμενα που αφορούν ονειρικά και φανταστικά κτίρια–, ευνοώντας μια ποικιλία τόνων και χρωματισμών, έναντι των στείρων δογματικών παρουσιάσεων, ακολουθώντας, θα μπορούσαμε να πούμε, τον Ρώσο ποιητή Ossip Mandelstam στην επιθυμία του να ακούσει «τον αχό και τη γέννηση της εποχής».
Δίνεται λοιπόν εδώ ο λόγος σε μερικούς από εκείνους που συνέβαλαν στη δημιουργία των χώρων στους οποίους έχει σφυρηλατηθεί η ιστορία του ανθρώπου. Και από το πολυφωνικό τραγούδι τους κάποιοι ακούγονται πιο δυνατά από άλλους: Leon Battista Alberti, Alvar Aalto, Walter Gropius, G.E. Haussmann, Victor Hugo, Friedensreich Hundertwasser, Alfred Kubin, Adolf Loos, Lewis Mumford, Le Corbusier, Christian de Portzamparc, Jean Prouvé, Camillo Sitte, Viollet-le-Duc, Frank Lloyd Wright, Hassan Fatih, Renzo Piano…