Την Πέμπτη 12 Μαΐου 2016, στις 20.00 εγκαινιάζεται στη gallery genesis η έκθεση «Η σημασία τού να είσαι ζώο», σε επιμέλεια Μαρίας Γιαγιάννου. Αφορμή για την έκθεση αποτελεί το ομώνυμο δοκίμιο της επιμελήτριας στο βιβλίο «Μεταμοντέρνο Σώμα» (συλλογικό, Γαβριηλίδης 2016) όπου μελετά το φαινόμενο της θηριανθρωπίας στις εικαστικές τέχνες.
Δώδεκα νέοι Έλληνες καλλιτέχνες προσεγγίζουν ένα εξαιρετικά διαδεδομένο φαινόμενο στα σύγχρονα εικαστικά: τη σύμπτυξη του ανθρώπινου σώματος με το ζωϊκό. Η μεγάλη συχνότητα και ποικιλία της εμφάνισης του μορφικού κράματος που αποκαλείται θηριανθρωπία ή ζωομορφισμός, στην τέχνη και γενικότερα στη μεταμοντέρνα εικονογραφία του αστικού πολιτισμού, συνοψίζεται σε μια εικαστική έκθεση που συγκεντρώνει παραλλαγές της απεικόνισης αυτού του υβριδικού θέματος. Η έκθεση «Η σημασία τού να είσαι ζώο» παρατηρεί και καταγράφει τη σύγχρονη κορύφωση των αναπαραστάσεων του Θηριανθρώπου μέσα από δώδεκα μοναδικές εικαστικές ματιές που «εικονογραφούν» το ερώτημα γιατί αυτός ο μορφικός προβληματισμός, που είναι εντελώς πρωτόγονος, αποκτά τόση σημασία σήμερα και γιατί ένα τέτοιο ανάμικτο σώμα μπορεί να ονομαστεί μεταμοντέρνο.
Προστατευτικοί ρινόκεροι, αξιωματούχα ψάρια, καλοντυμένα αιλουροειδή, στοχαζόμενοι πτηνάνθρωποι, μασκοφορεμένα ελάφια, άνδρες-πεταλούδες, γουρούνια που μπλέκονται σε ανθρώπινα σπλάχνα, σκελετοί υβριδίων, γενεαλογικά δέντρα ζωανθρώπων, τοτέμ της μεγάλης ανάμικτης φατρίας των θηλαστικών, κατακερματισμένα ανθρώπινα σώματα με ζωϊκά αξεσουάρ, μελαγχολικές φιγούρες υβριδικών αγγέλων˙ όλα αυτά τα μοναδικά πλάσματα επιβιβάζονται σε μια νέα κιβωτό διάσωσης, κατασκευασμένη από ακέραια φαντασία, με προορισμό ένα νέο είδος ελευθερίας. Έργα ζωγραφικής και γλυπτικής, διαφόρων διαστάσεων και υλικών, θα δώσουν στον θεατή μια πολυσυλλεκτική αλλά εστιασμένη εικόνα, μια συλλογή αισθητικών και υπαρξιακών δεδομένων για να σκεφτεί τη σχέση του με τον εαυτό, με το ζώο, με την τέχνη.
Από τους ζωόμορφους θεούς της αιγυπτιακής θρησκείας και τις μεταμορφώσεις του Οβιδίου μέχρι την «αντίστροφη» γοργόνα του Μαγκρίτ και τον συναρπαστικά ανοίκειο κόσμο του Ερνστ˙ από τις υποκουλτούρες των Furries και των Therians και τις βιτρίνες των καταστημάτων με τα ζωόμορφα μανεκέν μέχρι τη ζωώδη δύναμη των cyborgs και τον «Αστακό» του Λάνθιμου, ο άνθρωπος διεκδικεί μια όλο και πιο στενή σχέση με το ζώο που τον κατοικεί. Ο Έλλην Ζωάνθρωπος εκπροσωπείται εδώ από τον σύγχρονο εικαστικό, ο οποίος «έχει αναλάβει να παίξει τον ρόλο του ως Καλλιτέχνης σε μια κατεξοχήν χρησιμοθηρική κοινωνία, η οποία τον αντιμετωπίζει ως ναρκισσιστικό παγώνι αλλά και ως ανήμερο θηρίο, ενώ συχνά τον ενσωματώνει ως pet στο όραμα του “ποιοτικού ελεύθερου χρόνου” και της γρήγορης, ανώδυνης χρήσης του. Επιπλέον, η ατομική ιδιοσυγκρασία του καθενός θέλει να φυτρώσει και να ανθίσει. Όσο κι αν απομακρύνει την αυτοεικόνα του από κάθε επινοημένο του έργο, ο δημιουργός δεν παύει να προβάλλει πάνω του έναν από τους πιθανούς εαυτούς του. Πάνω στο σώμα του έργου και άρα στο δικό του σώμα, ο σύγχρονος εικαστικός ζωγραφίζει την πολυδιάσπαση της μεταμοντέρνας ψυχής» (απόσπασμα από το δοκίμιο).
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι εικαστικοί: Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Αλίκη Παππά, Γιώτα Ανδριάκαινα, Διαμαντής Σωτηρόπουλος, Θεόφιλος Κατσιπάνος, Κυριακή Μαυρογεώργη, Λεωνίδας Γιαννακόπουλος, Μαριάννα Τρώντσιου, Μάριον Ιγγλέση, Παντελής Χανδρής, Σταυρούλα Παπαδάκη, Χαρίτων Μπεκιάρης, υπογραμμίζουν με τις ιδιαίτερες ερμηνείες τους την τεράστια σημασία τού να είμαστε ζώα.
Σύλληψη – Επιμέλεια: Μαρία Γιαγιάννου
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Γιώργος Τζάνερης
Έργο: Γιώτα Ανδριάκαινα, νήμα σε ύφασμα, 2016
Τίτλος: Unfinished I