Ποιά ήταν η εικαστική δραστηριότητα στη Θεσσαλονίκη στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα; Η παρούσα μελέτη διερευνά σε βάθος την καλλιτεχνική παραγωγή και τους δημιουργούς της στην συμπρωτεύουσα κατά την κρίσιμη πεντηκονταετία, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την περίοδο του Εμφυλίου. Ως καλλιτεχνική παραγωγή νοείται η τέχνη της ζωγραφικής, της γλυπτικής, των γραφικών τεχνών, της φωτογραφίας, της αρχιτεκτονικής και των εικαστικών παρεμβάσεων στον χώρο. Δεδομένου ότι τα ιστορικά, κοινωνικά και οικονομικά συμφραζόμενα επιδρούν στην εξέλιξη της τέχνης και του πολιτισμού, εξετάζεται η πορεία των εικαστικών πραγμάτων και οι συνθήκες δημιουργίας των έργων, αναλύονται τα πολιτιστικά δεδομένα, παρουσιάζεται ο διαπολιτιστικός τους χαρακτήρας, και τέλος καταγράφονται τα είδη και το καλλιτεχνικό δυναμικό που δραστηριοποιείται στην πόλη της Θεσσαλονίκης τη συγκεκριμένη περίοδο. Η ένταξη των έργων στον διεθνή εικαστικό ορίζοντα είναι μία αναγκαία συνθήκη. Συνεπώς, οι αναφορές σε έννοιες του μοντερνισμού, του μεταμοντερνισμού, της παγκοσμιοποίησης και άλλων όψεων της σύγχρονης τέχνης είναι συνεχείς και διαφωτιστικές ως προς τη μορφή και το περιεχόμενο των έργων. Επιπλέον, ο κριτικός σχολιασμός σε ιστορικές καταστάσεις και σε πολιτιστικά και κοινωνικά συμβάντα ήταν στις προτεραιότητες της συγγραφέως, καθώς αποτελούν το πλαίσιο διαμόρφωσης της τέχνης στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε όλη την Ελλάδα.
Η Μαρκέλλα-Ελπίδα Τσίχλα είναι διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης και μουσειολόγος.