«Ο άνθρωπος σε κάθε περίπτωση διαθέτει μια επιλογή: να κάνει κάτι για την όλη κατάσταση ή να μην κάνει το παραμικρό».

Τσόμσκι.

Χωρισμένο σε εννιά ενότητες το βιβλίο αυτό καταγράφει μια συνομιλία ανάμεσα στον Αμερικανό Νόαμ Τσόμσκι, κορυφαίο διανοητή και καθηγητή γλωσσολογίας και τον Πολωνό δημοσιογράφο και κινηματογραφιστή Αντρέ Βιλτσέκ. Η συνομιλία τους έγινε στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης και ηχογραφήθηκε. Έτσι έχουμε σήμερα στα χέρια μας αυτό το βιβλίο, στις σελίδες του οποίου η σκέψη και η κριτική άποψη δυο σπουδαίων ανθρώπων εκτίθενται υπό μορφής συζήτησης και επιχειρηματιών και δίνει αφορμή στον αναγνώστη να διακρίνει την προσωπική θέση των συνομιλητών και την ιδεολογική τους προκάλυψη. Παράλληλα, να τον καταστήσει ικανό να δει πέρα από όλα όσα φαίνονται, να ανοιχτεί ο νους του σε άλλους ορίζοντες, για να ανακαλύψει πολλές αλήθειες που διέπουν τις κοινωνίες μας και να αποκτήσει την απαραίτητ γνώση για να μπορέσει να δομήσει την προσωπική του άποψη.

«Η δολοφονική κληρονομιά της αποικιοκρατίας», «Συγκαλύπτοντας τα εγκλήματα της Δύσης», «Προπαγάνδα και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης», «Το σοβιετικό μπλοκ», «Ινδία και Κίνα», «Λατινική Αμερική», Η Μέση Ανατολή και η Αραβική Άνοιξη», «Ελπίδα στα πλέον ρημαγμένα σημεία του πλανήτη» και «Η παρακμή της αμερικανικής ισχύος», είναι τα κεφάλαια στα οποία χωρίζεται αυτή η συζήτηση. Ο πρόλογος του Βιλτσέκ στην αρχή του βιβλίου είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικός, ενώ στο τέλος παρατίθεται ένα χρονολόγιο, στο οποίο περιγράφονται τα γεγονότα που σημάδεψαν τις κοινωνίες του εικοστού αιώνα, με αφετηρία τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, τον Αύγουστο του 1945, έως το 2012.
Η θέση του Βιλτσέκ πως όλα τα δεινά που πλήττουν τον κόσμο είναι αποτέλεσμα της Δυτικής πολιτικής ιμπεριαλιστικού τύπου και εξυπηρετούν τελικά τα οικονομικά συμφέροντα της Δύσης βρίσκει σύμφωνο τον Τσόμσκι. Τα εγκλήματα του δυτικού κόσμου είναι μεγάλα και ειδεχθή. Ο Τσόμσκι αναφέρεται στην εξολόθρευση περίπου εκατό εκατομμυρίων ανθρώπων από τη στιγμή της ανακάλυψης της αμερικανικής ηπείρου. Η αποικιοκρατία άφησε πίσω της μια «δολοφονική κληρονομιά», καθώς όπως ο Βιλτσέκ λέει: «Άνθρωποι πέθαιναν• σφαγιάζονταν στο όνομα της ελευθερίας και της δημοκρατίας και άλλων υψηλών ιδανικών, όμως η ουσία ήταν πως σφαγιάζονταν».

Σε ολόκληρη τη συζήτηση αυτό που μπορεί να διακρίνει κανείς είναι η θέση και των δύο συνομιλητών απέναντι σε όλους όσοι θυματοποιούνται από τον τρόπο με τον οποίο προχωρά ο Δυτικός κόσμος. Ο Βιλτσέκ λέει συγκεκριμένα:  Τα πρώτα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν τα κατασκεύασε η ναζιστική Γερμανία, αλλά η Βρετανική Αυτοκρατορία: στην Κένυα και στη Νότια Αφρική. Και, φυσικά, το Ολοκαύτωμα το οποίο εξαπέλυσαν οι Γερμανοί με στόχο τους Ευρωπαίους εβραίους και Ρομά δεν ήταν το πρώτο γερμανικό ολοκαύτωμα∙ είχαν εμπλακεί σε τρομερές σφαγές στο νότιο άκρο της Νότιας Αμερικής, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο».

Σημαντικός είναι και ο ρόλος των ΜΜΕ στην προπαγάνδα των θέσεων της Δύσης. Σε ολόκληρο τον πλανήτη ο Δυτικός ιμπεριαλισμός διαπράττει τεράστια εγκλήματα, τα περισσότερα από τα οποία δεν μαθαίνουμε ποτέ, καθώς η πληροφόρηση από τα ΜΜΕ είναι συγκεκριμένη και προσανατολισμένη στους στόχους της πολιτικής αυτής.

Αυτό που πρέπει να κάνει ο κόσμος είναι να αναλογιστεί πως η δύναμη της αλλαγής είναι στα δικά του χέρια και πως η προσπάθεια για να γίνει πράξη η αλλαγή αυτή σε κοινωνικό και θεσμικό επίπεδο οφείλει να είναι ακατάπαυστη και δυναμική.

Οι δυο σπουδαίοι συνομιλητές εξηγούν μέσα από τη συζήτηση αυτή ποιοι λόγοι είναι εκείνοι, οι οποίοι τους οδήγησαν στον ακτιβισμό και στη συνεχή και δριμεία κριτική στο ρόλο του Δυτικού κόσμου και στον ρόλο των ΗΠΑ σε παγκόσμιο επίπεδο, για να αποδείξουν ότι το σημαντικό είναι να ακολουθήσει κανείς στη ζωή του τα λόγια του Μπέρτραντ Ράσελ όταν λέει: «Τρία πάθη, απλά αλλά ακαταμάχητα ισχυρά, καθόρισαν τη ζωή μου: η λαχτάρα για αγάπη, η αναζήτηση της γνώσης και η αφόρητη λύπη για τη δυστυχία της ανθρωπότητας».

Το βιβλίο των Νόαμ Τσόμσκι και Αντρέ Βλιτσέκ, Η τρομοκρατίας της Δύσης, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.