Η αίθουσα τέχνης Artshot – Sophia Gaitani σε συνεργασία με το ΣΤ’ εργαστήριο Ζωγραφικής της ΑΣΚΤ, συνεχίζοντας την συνεργασία τους, ξεκινούν την νέα χρονιά με το Generation Shot #4 (“H Βιωματική Πραγματικότητα”) και πέντε εικαστικούς (Στυλιανός Αξιωτάκης, Κατερίνα Ζάκκα, Χρήστος Καστρινάκης, Αλιόνα Τζούφη, και Αντιγόνη Τσάρα), με απώτερο σκοπό την καλύτερη και ουσιαστικότερη κατανόηση των έργων τους από το ευρύτερο κοινό. Εσείς ως θεατές, προσπαθήστε να καταλάβετε τι είναι αυτό που σας αγγίζει, στον κάθε ένα δημιουργό με την δική του εικαστική ματιά, απέναντι στην βιωματική του πραγματικότητα. Το έργο, γεννήθηκε από μια πράξη και αυτή από μια αιτία. Εκεί ακριβώς να τοποθετήσετε τον εαυτό σας στη ζωή και κατά συνέπεια στο έργο τέχνης: στην αλήθεια του απέναντι στην ολότητά του και στο κατά πόσο αυτή σας διαπερνά.
-Γιώργος Καζάζης – Παναγιώτης Σιάγκρης
Στυλιανός Αξιωτάκης
Το ζητούμενο της δουλειάς μου είναι η απόλαυση που προσφέρει η ίδια η ζωγραφική διαδικασία, με οδηγό το χρώμα. Αυτή η διαδικασία, διακριτή επί τούτου, καλεί τον θεατή να την αναπαράγει νοητικά μαζί μου: πρώτα γίνεται μια χρωματική προετοιμασία, που μένει εμφανής, έπειτα έρχεται το σχέδιο που παραμένει ως περίγραμμα, και τέλος η διαφάνεια και το τυχαίο συμπληρώνουν τις φόρμες. Πρωταγωνιστής πάντα ο άνθρωπος που μας καλεί να διαπραγματευτούμε τη σχέση μας με τους άλλους και τον εαυτό μας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Κατερίνα Ζάκκα
Συλλέγω στοιχεία του εσωτερικού μου χώρου, όπου επιλεκτικά τα τοποθετώ σε ανοίκειες για μένα συνθέσεις και φόρμες, γεννώντας έτσι μια νέα οπτική των εικόνων. Προσπαθώ να ανασυνθέσω το γνώριμο, δικό μου, υπαρκτό κέντρο και να το μετατρέψω στη συνέχεια, σε κάτι μη υπαρκτό. Μέσα από αυτή την αναζήτηση, οδηγούμαι αβίαστα σε μια εικαστική ελευθερία που καλούμαι να την οριοθετήσω…χωρίς ‘’όρια’’.
Χρήστος Καστρινάκης
Τα έργα μου αποτελούν το μέσο για να “αγγίξω” κάτι βαθύτερο, κάτι άϋλο. Αναψηλαφώ το τώρα, το τότε, το κάποτε επιχειρώντας μία καταβύθιση στο μέσα. Εκεί που κρυβόμαστε, εκεί που φωλιάζουν οι πιο μύχιες σκέψεις μας, εκεί που ασφυκτιούμε, εκεί που επιστρέφουμε. Εκεί που γεννιέται το πιο αφτιασίδωτο συναίσθημα.
Αλιόνα Τζούφη
Προσεγγίζω εικαστικά τη μακρόχρονια επίπτωση των παιδικών εμπειριών, ανασύροντας εικόνες και μνήμες αυτοαναφορικές. Από το πρίσμα του παιδιού, παρατηρώ το κόσμο, σε ανοίκεια περιβάλλοντα, όπου ο χρόνος είναι άχρονος. Αναζητώ τις μακροπρόθεσμες στρεβλώσεις που προκύπτουν στον άνθρωπο, ως συνέπεια της διαρκούς σκιαμαχίας που ίσως να κληθεί να δώσει, έως ότου φθάσει στο στάδιο της αποδοχής και της απελευθέρωσης.
Αντιγόνη Μαρία Τσάρα
Τα έργα έχουν δημιουργηθεί μετά από συλλογή στοιχείων εικόνων, που μοιάζουν οικεία, από περιοδικά και από το διαδίκτυο. Αυτά τα κομμάτια συντίθενται ενστικτωδώς σε νέες εικόνες, με στόχο την αποκωδικοποίηση και αναπαράσταση της αίσθησης μιας ανάμνησης.
Κεντρική εικόνα θέματος: Στυλιανός Αξιωτάκης, Προπίνων, 100 Χ 100εκ, Λάδι ακρυλικό και μαρκαδόρος σε καμβά, 2023