Ο Ηλίας Βασιλός παρουσιάζει μία σειρά ζωγραφικών έργων που σχετίζονται με την έννοια του χώρου και της δομής. Η διαδικασία της επανάληψης της γραφής και των αλληλεπικαλυπτόμενων πλεγμάτων από χαρτοταινίες και στένσιλ κατά τη διαδικασία δημιουργίας των έργων, οδηγούν τον καλλιτέχνη σε μία στενή σχέση με το χώρο, το χρόνο και τη δομή. Μέσα από πίνακες ζωγραφισμένους με λάδια και σπρέι σε καμβά, ο καλλιτέχνης αναπτύσσει μία εικαστική πρόταση όπου η επανάληψη της χειρονομίας και η μαθηματικοποίηση της δημιουργικής διαδικασίας γίνεται κατά κάποιο τρόπο μία ‘‘ γραφή χρόνου ’’, που σε συνδυασμό με τη ρυθμικότητα των έργων επιτρέπουν τη δημιουργία ενός εικονικού χώρου ενατένισης και φιλοσοφικού αναστοχασμού.
Προκύπτουν έτσι πολυεπίπεδες συνθέσεις από χρώματα, σχήματα, πλέξεις σημείων και γραμμών, όπου ο καλλιτέχνης καλείται να διερευνήσει τις σχέσεις μεταξύ μονάδας και συνόλου, χώρου και χρόνου, μικρόκοσμου και μακρόκοσμου, αλλά και στη συνέχεια την τοποθέτηση του ίδιου του ανθρώπου στο χώρο. Καλεί έτσι τον θεατή, μέσω των έργων και των τίτλων τους, να περιπλανηθεί σε ένα αχανές ταξίδι οπτικής αντίληψης και θέασης των πραγμάτων που τον περιβάλλουν. Κατά τον Heidegger η τέχνη και η επιστημονική τεχνολογία εξετάζουν κι επεξεργάζονται το χώρο με διαφορετικές προθέσεις και διαφορετικούς τρόπους. Αλλά ο χώρος – παραμένει ο ίδιος; Δεν είναι εκείνος ο χώρος, που έλαβε τον πρώτο του προσδιορισμό από τον Γαλιλαίο και τον Νεύτωνα; Ο χώρος – δεν είναι εκείνη η ομοιόμορφη έκταση, της οποίας καμία ενδεχόμενη τοποθεσία δεν εξαιρείται, που είναι προς κάθε κατεύθυνση ισοδύναμη, αλλά δεν είναι αντιληπτή αισθητηριακά.
