«Ο Σοκούροφ σπάει τους κανόνες σε κάθε επίπεδο, οι δημιουργίες του είναι απρόσμενα γοητευτικές…»,
Ιngmar Bergman
H New Star θα παρουσιάσει σε Α’ ΠΡΟΒΟΛΗ στους κινηματογράφους από 19 Μαρτίου 2015 την ταινία «Ημέρες Έκλειψης»(Days of Eclipse), του πρωτοπόρου δημιουργού για το σοβιετικό σινεμά, Αλεξάντερ Σοκούροφ. Η ταινία, που είναι βασισμένη στο βιβλίο «Δισεκατομμύρια χρόνια πριν από το τέλος του κόσμου» των Boris και Andrei Strugatsky, το 2000 επιλέχτηκε για τη λίστα των 100 καλύτερων Ρώσικων ταινιών.
Η ταινία «Ημέρες έκλειψης» αποτελεί κατά κάποιο τρόπο την αρχή μιας τριλογίας για τον σκηνοθέτη Αλεξάντερ Σοκούροφ. Οι ταινίες «Δεύτερος Κύκλος» του 1990 και «Πέτρα» του 1992 αποτελούν μια συνέχεια στη προσπάθεια του σκηνοθέτη να καταγράψει την καθημερινή ζωή των ανθρώπων σε μια φαντασιακή κοινωνία, σε ένα παράλληλο σύμπαν θα έλεγε κανείς, μέσα από τη συνύπαρξη, τη πλάνη και τη λήθη.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σύνοψη
Η ταινία διαδραματίζεται σε ένα φτωχό μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, το Τουρκμενιστάν.Ο γιατρός Ντιμίτρι Μαλγιάνοβ παίρνει απόσπαση εκεί και αναλαμβάνει να κάνει έρευνα για τις επιπτώσεις της θρησκευτικής πρακτικής στην ανθρώπινη υγεία. Η έρευνά του έχει καταρτίσει το πολιτικά ορθό συμπέρασμα ότι η θρησκευτική πίστη πράγματι μπορεί να βελτιώσει την υγεία. Ωστόσο κατά την προσπάθειά του να γράψει την διατριβή του, διάφορα παράξενα γεγονότα λαμβάνουν χώρα το ένα μετά το άλλο. Ο Μαλγιάνοβ αντιλαμβάνεται ότι κάποια δύναμη τον εμποδίζει να ολοκληρώσει την έρευνά του.
«Ημέρες Έκλειψης» / «Days of Eclipse» / «Дни затмения», by Alexander Sokurov
Στοιχεία της ταινίας:
Έτος έκδοσης: 1988
Χώρα: Ε.Σ.Σ.Δ.
Είδος: Δράμα
Διάρκεια: 137 λεπτά
Σκηνοθεσία: Αλεξάντερ Σοκούροφ
Πρωταγωνιστούν: Άλεξ Ανανίσμοβ, Εσκεντέρ Ουμάροβ, ιρίνα Σοκολόβα, Βλαντιμίρ Ζαμάνσκι, Κύριλλος Ντουντκιν, Βίκτωρ Μπελοβόλσκι.
– Ocic Award στο φεστιβάλ Βερολίνου το 1989
– Ευρωπαϊκό Βραβείο καλύτερης μουσικής
– Βραβείο Nika για καλύτερο ήχο.
Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της σκηνοθεσίας του Σοκούροφ:
- Παρατεταμένες σκηνές.
- Εκτεταμένη ώρα σημειολογικής έμφασης.
- Συνδυασμός κατασκευασμένου πλατό και φυσικού εξωτερικού χώρου.
- Απασχόληση επαγγελματιών και ερασιτεχνών ηθοποιών.
- Αναλυτική μέθοδος κινηματογράφησης και επεξεργασίας.
- Συνδυασμός ντοκιμαντέρ και ιστορίας.
- Ενδιαφέρον για τον άνθρωπο και τη μοίρα του στο βαθμό που σφραγίζει την ανθρώπινη ύπαρξη.
«Κάνω ταινίες για ανθρώπους που ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους. Δείχνουν να κατέχουν την υπέρτατη εξουσία. Όμως, η ανθρώπινη αδυναμία και τα πάθη, τους επηρεάζουν περισσότερο από την θέση τους και τις περιστάσεις. Οι ανθρώπινες ποιότητες κι ο χαρακτήρας είναι πιο δυνατά από οποιαδήποτε ιστορική συγκυρία.»
-Αλεξάντερ Σοκούροφ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΝΙΚΟΛΑΓΙΕΒΙΤΣ ΣΟΚΟΥΡΟΦ
Γεννήθηκε το 1951 στο χωριό Ποντορβίκα (ανύπαρκτο πια, καθώς καταποντίστηκε για χάρη της κατασκευής ενός υδροηλεκτρικού φράγματος), στην περιφέρεια του Ιρκούτσκ, πρωτεύουσας της Σιβηρίας. Ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός, βετεράνος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μεταθέσεις του πατρός Σοκούροφ προκάλεσαν συχνές μετακινήσεις της οικογένειας, έτσι, ο μικρός Αλεξάντερ, πρωτοπήγε στο σχολείο στην Πολωνία αλλά αποφοίτησε από το Λύκειο στο Τουρκμενιστάν. Το 1968, εισάγεται στο Πανεπιστήμιο της πόλης Γκόρκι (Τμήμα Ιστορίας). Φοιτητής ακόμα, άρχισε να εργάζεται στις τηλεοπτικές παραγωγές του ιδρύματος, σε θέσεις βοηθού παραγωγής. Η θητεία του τον οδηγεί στο πόστο του τηλεοπτικού παραγωγού, το 1968. Θα παραμείνει στα στούντιο του Πανεπιστημίου Γκόρκι για 6 χρόνια.
Το 1974 εγγράφεται στο Τμήμα Παραγωγής του Πανρωσικού Κινηματογραφικού Ινστιτούτου (VGIK). Οι εξαιρετικές επιδόσεις του θα επιβραβευθούν με την υποτροφία Eisenstein. Το 1979, έδωσε εξετάσεις και αποφοίτησε ένα χρόνο νωρίτερα από το προβλεπόμενο, γυρίζοντας αντί για το προβλεπόμενο εικοσάλεπτο σπουδαστικό φιλμ, την “Μοναχική Ανθρώπινη Φωνή” διάρκειας 87 λεπτών. Η ταινία χαρακτηρίστηκε ως φορμαλιστική και αντισοβιετική και απορρίφθηκε, ο ήδη εξόριστος Αντρέ Ταρκόφσκι μεσολάβησε, έτσι ώστε το έργο να γίνει, τυπικά τουλάχιστον, αποδεκτό από τις αρχές. Την ίδια τύχη θα αντιμετωπίσουν όλες οι ταινίες του Σοκούροφ μέχρι το 1989, μένοντας απαγορευμένες στην Σοβιετική Ένωση, την ίδια εποχή που προβάλλονταν σε διεθνή Φεστιβάλ.
Με συστατική επιστολή του Ταρκόφσκι ο Σοκούροφ προσλαμβάνεται στα στούντιο της Lenfilm, το 1980, εκεί θα γυρίσει τις πρώτες του ταινίες μυθοπλασίας. Στα στούντιο του τότε Λένινγκραντ (σημερινής Αγίας Πετρούπολης) δουλεύει τα πρώτα του ντοκιμαντέρ. Οι πρώτες αυτές ταινίες του συνάντησαν εντελώς αρνητικές αντιδράσεις από του αξιωματούχους του Κομμουνιστικού Κόμματος της περιοχής, αλλά και από τις κεφαλές της Goskino, κυρίαρχης εταιρείας παραγωγής επί Ε.Σ.Σ.Δ.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 οι ταινίες του προβάλλονται πια δημοσίως και εκπροσωπούν την Κοινοπολιτεία (πλέον) σε πολυάριθμα διεθνή φεστιβάλ και εκδηλώσεις. Η επόμενη δεκαετία τον βρίσκει να γυρνά ταυτόχρονα, ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. Συγχρόνως, ασχολείται με μη κερδοσκοπικά τηλεοπτικά προγράμματα για την νεολαία, καθώς και με μαθήματα σκηνοθεσίας στα στούντιο Lenfilm. To 1998 παρουσιάζει το τηλεοπτικό πρόγραμμα “Νήσος Σοκούροφ” με θέμα τη θέση της τέχνης του κινηματογράφου στη σύγχρονη κουλτούρα.
Στα μέσα της δεκαετίας του 90 εξοικειώνεται με τις νέες τεχνολογίες. Αρχίζει την παραγωγή μιας σειράς ντοκιμαντέρ, με αρκετά από αυτά να βασίζονται σε Ιαπωνικά κεφάλαια, χάρη στη συμμετοχή των εκεί θαυμαστών του. Μόνιμος θαμώνας των κορυφαίων Φεστιβάλ, με συχνότατες βραβεύσεις και μέλος της Ευρωπαϊκής ακαδημίας κινηματογράφου. Προετοιμάζει το στούντιο “Bereq”, χωρίς καμιά κρατική επιδότηση, με στόχο την ενίσχυση καλλιτεχνικών παραγωγών και δημιουργικών ντοκιμαντέρ.
Με την “Ρώσικη Κιβωτό” επιτυγχάνει μια αξιοζήλευτη εισπρακτική πορεία σε Η.Π.Α. και Ευρώπη, η ταινία καταξιώνεται ως ένα από τα πιο αναπάντεχα, ακραία σινεφίλ μπλοκμπάστερ.
Ζει και εργάζεται στην Αγία Πετρούπολη, κοντά στο αγαπημένο του Ερμιτάζ, προετοιμάζοντας μεταξύ άλλων, το τρίτο μέρος της τριλογίας των δικτατόρων (“Χιροχίτο”) αλλά και της οικογένειας (“Αδέλφια”).
ΠΛΗΡΗΣ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΝΙΚΟΛΑΓΙΕΒΙΤΣ ΣΟΚΟΥΡΟΦ
-ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑΣ
1978 Μοναχική ανθρώπινη φωνή – έγχρωμο/ασπρόμαυρο – 87 λεπτά
1980 Διαβάθμιση – έγχρωμο – 30 λεπτά
1983 Οδυνηρή ομοιομορφία – έγχρωμο – 110 λεπτά
1986 Αυτοκρατορία – έγχρωμο – 35 λεπτά
1988 Ημέρες έκλειψης – έγχρωμο – 137 λεπτά
1989 Σώσε και προστάτευσε – έγχρωμο – 137 λεπτά
1990 Δεύτερος Κύκλος – έγχρωμο/ασπρόμαυρο – 92 λεπτά
1992 Πέτρα – ασπρόμαυρο – 84 λεπτά
1993 Σελίδες που ψιθυρίζουν – έγχρωμο – 77 λεπτά
1996 Μητέρα και Γιος – έγχρωμο – 73 λεπτά
1999 Μολώχ – έγχρωμο – 102 λεπτά
2000 Ταύρος – έγχρωμο – 104 λεπτά
2001 Ρώσικη Κιβωτός -έγχρωμο – 99 λεπτά
2003 Πατέρας και Γιος – έγχρωμο – 83 λεπτά
-ΤΑΙΝΙΕΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
1978 Μαρία – έγχρωμο – 41 λεπτά
1979 Σονάτα για τον Χίτλερ – έγχρωμο – 11 λεπτά
1981 Σονάτα για βιόλα. Ντιμίτρι Σοστακόβιτς – ασπρόμαυρο – 80 λεπτά
1982 Και τίποτα περισσότερο – έγχρωμο – 70 λεπτά
1984 Βραδινή θυσία – έγχρωμο – 20 λεπτά
1985 Ασθενείς ελεγείες – έγχρωμο – 10 λεπτά
1986 Ελεγεία – ασπρόμαυρο – 30 λεπτά
1986 Μοσχοβίτικη Ελεγεία – ασπρόμαυρο – 88 λεπτά
1990 Ελεγεία της Αγίας Πετρούπολης – έγχρωμο – 38 λεπτά
1990 Σοβιετική Ελεγεία – έγχρωμο – 37 λεπτά
1990 Σχετικά με τα γεγονότα στην Υπερκαυκασία – ασπρόμαυρο – 10 λεπτά
1990 Μι απλή ελεγεία – ασπρόμαυρο – 20 λεπτά
1990 Επιστροφή στο Λένινγκραντ – ασπρόμαυρο – 13 ώρες και 8 λεπτά
1991 Ένα παράδειγμα τονισμού – ασπρόμαυρο – 48 λεπτά
1992 Ρώσική Ελεγεία – έγχρωμο – 68 λεπτά
1995 Το όνειρο του στρατιώτη – έγχρωμο – 12 λεπτά
1995 Πνευματικές φωνές – έγχρωμο – 327 λεπτά
1996 Ανατολίτικη Ελεγεία – έγχρωμο – 45 λεπτά
1996 Χιούμπερτ Ρόμπερτ, μια ευλογημένη ζωή – έγχρωμο – 26 λεπτά
1997 Ταπεινή ζωή – έγχρωμο – 75 λεπτά
1997 Ημερολόγια της Αγίας Πετρούπολης/Αποκαλυπτήρια μνημείου Ντοστογιέφσκι – έγχρωμο – 45 λεπτά
1998 Ημερολόγια της Αγίας Πετρούπολης
Το διαμέρισμα του Κόζνιτσεφ – έγχρωμο – 45 λεπτά
1998 Ομολογία – έγχρωμο – 320 λεπτά
1998 Διάλογοι με τον Σολτζενίτσιν – έγχρωμο – 104 λεπτά
1999 Dolce – έγχρωμο – 60 λεπτά
2001 Ελεγεία για ένα ταξίδι – έγχρωμο – 47 λεπτά
Επίσημο site του Αλεξάντερ Σοκούροφ: http://sokurov.spb.ru