Στο κείμενό της “The Human Passage” η ζωγράφος Gilda Frumkin σημειώνει: «Το ανθρώπινο πέρασμα» με συντροφεύει, με παρακινεί, με συμπληρώνει. Ξεκίνησε εδώ και μια δεκαετία από την αγάπη μου για τα αντικείμενα που έβλεπα παρατημένα και ξεχασμένα σε ακτές και όχι μόνο… πράγματα που μου θύμιζαν το μόχθο και τα όνειρα καθημερινών ανθρώπων. Ο άνθρωπος είναι παντού στα έργα μου… είναι κυρίαρχος παίκτης, πρωταγωνιστής της ζωής και της καθημερινότητάς του… Η ζωγραφική απεικόνιση μέσα από αφαιρετικές ή μη φόρμες μάς οδηγεί σε συναισθήματα που προσαρμόζονται στη διάθεση της στιγμής. Αγαπώ το κάθε λεπτό που βρίσκομαι παρέα με τη ζωγραφική μου. Ευλογημένες εκείνες οι ώρες! Κορύφωση συναισθημάτων όταν μπορεί αυτή καθαυτή η τέχνη να μοιράζεται και να γεννά συναισθήματα… Τότε είναι ζωντανή, και ζω και εγώ μέσα απ’ αυτήν. Συνεχής επιθυμία και προσπάθειά μου είναι τα θέματά μου να αφήνουν ίχνη που μαρτυρούν το πέρασμα της ζωής.
Λίγα λόγια για τα έργα της έκθεσης:
Τα έργα που αποτελούν την ενότητα της έκθεσης της ζωγράφου Gilda Frumkin με τίτλο “The Human Passage” είναι λάδια σε καμβά. Το “Ανθρώπινο Πέρασμα” αποτελεί το σύνολο κοινωνικών και συναισθηματικών θεματικών – μια ενότητα που έχει την δύναμη να ταξιδέψει τον νου και το σώμα. Για το ταξίδι επιλέχθηκαν θέματα που αναδεικνύουν την πολυπλοκότητα του ανθρώπινου περάσματος. Με την πρώτη ματιά συναντάμε την χαρά, το συναίσθημα, τον ήλιο και τη θάλασσα. Μετά από παρατήρηση αρχίζει να φαίνεται και ο ανθρώπινος πόνος ο οποίος κρύβεται μέσα στις καθημερινές συνήθειες και μέσα στα τοπία που κοιτάζουμε άλλοτε για να βρούμε απαντήσεις και άλλοτε για να ξεχάσουμε.
Η Gilda Frumkin σκιαγραφεί με τα έργα της τον καθημερινό αγώνα για κάθε ψυχολογικό ή πραγματικό πέρασμα, με επιδέξιο και παραστατικό τρόπο και παράλληλα λούζει τον χώρο με την ζεστασιά του ήλιου και την αύρα της αισιοδοξίας που μας ψιθυρίζει στο αυτί ότι πολύ σύντομα θα ανάψει και για μας το πράσινο φανάρι.
Αποσπάσματα από κριτικές για την δουλειά της Gilda Frumkin :
Η Αθηνά Σχινά, κριτικός και ιστορικός Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών επισημαίνει:
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
“Η Gilda Frumkin άρχισε από πολύ μικρή να ζωγραφίζει, επιδεικνύοντας ιδιαίτερη έφεση, αισθαντικότητα και δεξιότητα στην χρήση χρωμάτων και μορφών μέσα από διάφορα υλικά. Το ιδιαίτερο γνώρισμα της Γκίλντα ήταν από τότε η οξύτατη παρατηρητικότητα της και η συνεχής επιθυμία της να ζωγραφίζει εκ του φυσικού. (…) Πρόκειται για μια ολοκληρωμένη ζωγράφο, που διακρίνεται για το πάθος, την διάθεση εξερεύνησης και μια ποιητική δική της ματιά, η οποία της επιτρέπει να αποκαθηλώνει τα ρεαλιστικά – κατά τα άλλα – θέματά της από το συγκεκριμένο, καθώς ο τρόπος διαπραγμάτευσής τους αποπνευματώνει τον εικαστικό προσομοιωτικό τους αντικειμενισμό. ”
Η Νικολένα Καλαϊτζάκη, Iστορικός Tέχνης/curator
“Στο έργο της Gilda Frumkin, ο άνθρωπος είναι παρών μέσα από το πέρασμα του. Συναντάμε κουπιά , σημαδούρες ή σκοινιά κάβων ριγμένα –βαριές αλυσίδες- που ταξιδεύουν όλα γητεμένα μέσα στον μεταφυσικό ρεαλισμό τους. Η πινελιά εκφράζεται αλλού ιμπρεσσιονιστική , πότε διαστρεβλώνει τον ρεαλισμό της και γίνεται αφαίρεση, ένα εικαστικό περιβάλλον, όπου ο συμβολισμός της εικόνας συναντά τον εξπρεσιονισμό του συναισθήματος και γεννούν μαζί μια πρωτόγνωρη υπαρξιακή κατάσταση · με τον λυρισμό και την καλλιτεχνική ευαισθησία να υπογραμμίζουν την αξία της διαδρομής… Κι από δω πέρασε ο άνθρωπος…Και έζησε…Και άφησε.”
Ο Dr. Λεόντιος Πετμεζάς, Ιστορικός τέχνης – επιμελητής εκθέσεων
“Η Gilda αποκαλύπτει εσώψυχες τριβές, συνειδητή υπερτονισμένες που κατορθώνουν να υπερκεράσουν την χρηστικότητα των υλικών και να ικανοποιήσουν την εσωτερική της δίψα για έρευνα. (…)Η τέχνη της αναθεωρεί και συντονίζει κάθε ονοματοθεσία και ιδιωματική μεταποίηση των μνημικών συνεχειών του δικού της μύθου που μεγάλό-σχηματίζεται σε γραφισμούς των ρητών ενδύσεων. Ευνοϊκά κάθε αισθητική προσέγγιση των καταστάσεων χαρακτηρίζεται από ένα τόπο συμβολιστικού ρεαλισμού. Αποσπάσματα της σημερινής πραγματικότητας εμπεριέχονται σ αυτήν απομονώνοντας κάθε φύση που αποκτά σημασία και εξατομικευμένη υπόσταση. Πρόκειται απλά για μια πλήρη καταγραφή ψυχικών και βιωματικών εμβολών η αναγνώριση της οποίας επαφίεται στο ένστικτο του θεατή. ”
Ο Γιάννης Κ. Παπαφίγκος, Κριτικός τέχνης – μέλος της A.I.C.A
“Με την βοήθεια κυρίως της φωτογραφίας και με λείψεις που η ίδια δημιουργεί, φιλοτεχνεί έργα που συνδυάζουν τα ρεαλιστικά στοιχεία με το εξπρεσιονιστικό ύφος και διακρίνονται για την απόδοση του ψυχικού. Ρυθμική οργάνωση, ανάδειξη του χρώματος, καταλυτική επίδραση του φωτός, συγκερασμός πλαστικών και ζωγραφικών αξιών, προσδιορίζουν το εκφραστικό περιεχόμενο των συνθέσεων.
Η ζωγραφική της γεννιέται στην «ανάμνηση του καλοκαιριού» και χτίζεται κάτω από αίθριους ουρανούς και μεσογειακούς ήλιους. ”
Λίγα λόγια για τη ζωγράφο Gilda Frumkin:
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Ασχολείται με την ζωγραφική από πολύ μικρή ηλικία, έχει κάνει από το 1996 μέχρι σήμερα 18 ατομικές εκθέσεις.
Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό καθώς και σε 3 διεθνείς συναντήσεις –Biennale.
-2007 Biennale in Florence,
-2009 Izmir Biennale,
-2015 Biennale of London
Από το 1996 διδάσκει ζωγραφική σε ενήλικες και έχει δημιουργήσει την ομάδα, «Εικαστικές δημιουργίες» Επίσης έχει ασχοληθεί με την συγγραφή. Το βιβλίο της με τίτλο «Πατέρα.. άκου», μεταφράστηκε το 2018 και στα Αγγλικά. Έργα υπάρχουν σε σημαντικές συλλογές στην Ελλάδα, Τουρκία και Ευρώπη. Είναι μέλος του εικαστικού επιμελητηρίου.
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Το ανθρώπινο πέρασμα, 140×160 cm, λάδι σε καμβά