Η αναγνώριση του Άκη Δήμου με τη Γιώτα Φέστα στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Ο μονόλογος του Άκη Δήμου “Η Αναγνώριση” ανεβαίνει στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου από τις …

22 Οκτωβρίου 2012 σε σκηνοθεσία Γιώτας Φέστα. 

Μια γυναίκα που διηγείται μια «μικρή», μεγάλη ερωτική ιστορία. Μια γυναίκα που αναρωτιέται «τι θα πει “θα σε σκέφτομαι πάντα”; Τι άλλο από θα σ’ αδικώ ισόβια;». Μια ιστορία σαν αυτές που έχουν λείψει πια από τη ζωή μας. Μια ιστορία σαν αυτές που «περνούν πάνω απ’ τις ζωές και τις σαρώνουν, τις αφήνουν γυμνές και έρημες».
Ένας νεκρός άντρας – μια νικημένη γυναίκα. Στην ίδια σκηνή, με φόντο την οριστική απουσία του πάθους. Μια μοναχική κατάδυση στον βυθό ενός άδοξου έρωτα, μια σκηνική εξομολόγηση χωρίς παραλήπτη.

Σκηνοθεσία Γιώτα Φέστα
Σκηνικά – Κοστούμια Calliopi
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Φωτισμοί: Φίλιππος Κουτσαφτής
Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Μοθωναίος

Μια συμπαραγωγή του Θεάτρου Του Νέου Κόσμου με την ομάδα λέξεις

Σημείωμα Συγγραφέα

«Η Αναγνώριση» πρωτογράφτηκε τον χειμώνα του 2002.
Δεν θυμάμαι την αφορμή.
Θυμάμαι μόνο το τετράδιο: μπλε, μεσαίου σχήματος. Πενήντα σελίδες, όλες με ρίγες.
Σκεφτόμουν τη Λούλα Αναγνωστάκη.
Ένα τηλεφώνημα.
Κάτι αδιέξοδους έρωτες.
Γυναίκες και άντρες να χάνουν τα χρόνια τους λησμονώντας – πώς το ‘γραψε ο Καρούζος; – «τον ήχο ενός ανθρώπου μεσ’ στα ενδύματα».
Τις παραιτήσεις.
Ύστερα δεν σκεφτόμουν τίποτα.
Μονάχα ότι ήθελα να γράψω αυτή την ιστορία, μ’ αυτόν τον τρόπο.
Γι’ αυτή τη γυναίκα και γι’ αυτόν τον άντρα, που είναι ανυπόφορα παρών σ’ όλο το έργο κι ας μη μπορεί  να προφέρει ούτε μια λέξη.
Για να ακούγεται εδώ, σημαίνει ότι τελικά τα κατάφερα.
Την έγραψα.
Δεν ξέρω το νόημά της.
Άκης Δήμου

Σημείωμα Σκηνοθέτη
Όταν πέρυσι ο Δημήτρης Μαραμής μου πρότεινε να ανεβάσουμε την «Αναγνώριση» ως κανονική παράσταση, μετά τις πρώτες παρουσιάσεις της με τη μορφή Αναλογίου πριν από μερικά χρόνια, και μην έχοντας καταπιαστεί άλλη φορά  με μονόλογο, δεν είχα καθόλου φανταστεί το φόβο που θα αισθανόμουν «μόνη» στη σκηνή.
Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ διαπραγματεύεται τη μοναξιά στον ίσκιο μιας οριστικής απουσίας … Η τουλάχιστον έτσι διαβάζω εγώ το κείμενο αυτό.

Σκέφτομαι … Μια ηθοποιός μόνη στη σκηνή μιλώντας για τη μοναξιά! … Μπίνγκο!
Στη διάρκεια της προετοιμασίας αυτής της παράστασης, ωστόσο, δεν ένιωσα ποτέ μόνη…
Αυτή η homemade παράσταση έγινε με την ουσιαστική συνεργασία, τη συνεχή συμπαράσταση και την πολύτιμη βοήθεια των πιο κοντινών μου ανθρώπων.

Γιώτα Φέστα

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ακης Δήμου
Γεννήθηκε στην Αμαλιάδα. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Στην ίδια Σχολή, ολοκλήρωσε στη συνέχεια το μεταπτυχιακό του, με αντικείμενο το Ποινικό Δίκαιο και την Εγκληματολογία. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο το 1995 με τον μονόλογο «…και Ιουλιέττα». Από τότε και μέχρι σήμερα, έχουν ανέβει είκοσι τέσσερα έργα του από επιχορηγούμενα και ιδιωτικά θέατρα. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και πορτογαλικά και έχουν παιχτεί στην Αγγλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και το Βέλγιο. Ζει στη Θεσσαλονίκη.

Λίγα λόγια για τη σκηνοθέτη – ηθοποιό
Γιώτα Φέστα
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Τελείωσε τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Στον κινηματογράφο  έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες  Μαρία Γαβαλά, Νίκο Σμαραγδή, Νίκο Βεργίτση, Δέσποινα Καρβέλα, Γιώργο Πανουσόπουλου, Δημήτρη Τραγκαλο,  Νίκο Αντωνάκο, Βασίλη Κεσισογλου, Τώνια Μαρκετάκη, Φρίντα Λιάππα,  Μαρία Ήλιου, Σωτήρη Γκορίτσα, Κωστούλα  Τωμαδάκη, Αντώνη Καφετζόπουλο,  Χρήστο Δήμα, Ροβήρο Μανθούλη.
Έχει παίξει σε ταινίες μικρού μήκους, τηλεταινίες και σίριαλ για την τηλεόραση.
Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες Μίνω Βολανάκη, Πάνο Γλυκοφρύδη, Έρση Βασιλικιώτη, Θέμι Μουμουλίδη, Philip Perrusel, Κατερίνα Σαρροπούλου, Βαρβάρα Μαυρομάτη, Λουκία Ρικάκη, Κωνσταντίνο Ρήγο, Έλενα Πέγκα, Έλλη Παπακωνσταντίνου, Σταμάτη Φασουλή, Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο, Νίκο Μαστοράκη, Στάθη Λιβαθινό.

 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Anna Kei