Ολοκληρώνοντας τον εορτασμό για τα σαράντα χρόνια λειτουργίας του, το Θέατρο Στοά παρουσιάζει φέτος τον χειμώνα τη Φαύστα του Μποστ, παράσταση που υπήρξε από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του θεάτρου και έθεσε τη βάση της πολυετούς και επιτυχημένης συνεργασίας τους.
Την Φαύστα ερμηνεύει η Λήδα Πρωτοψάλτη.
Την ίδια χρονιά θα παρουσιαστεί και το πρώτο θεατρικό του Κώστα Βοσταντζόγλου, Ο ελέφας.
Ο Μποστ στη Στοά
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Πρώτη φορά ασχοληθήκαμε με τον Μποστ το καλοκαίρι του 1987 όταν ο παραγωγός Βαγγέλης Λιβαδάς αποφάσισε να γιορτάσει τα σαράντα χρόνια της παρουσίας του Μέντη Μποσταντζόγλου με την παραγωγή «40 χρόνια Μποστ» στο καλοκαιρινό θέατρο «Σμαρούλα» της οδού Ευελπίδων.
Αμέσως μετά, τον χειμώνα του ίδιου χρόνου, ανεβάσαμε στη ΣΤΟΑ τη «Φαύστα» που παίχτηκε όλη τη χρονιά.
Το καλοκαίρι του 1993 ο Μποστ έγραψε για τη ΣΤΟΑ τη «Μήδεια», που παίχτηκε τον χειμώνα 1993-1994 και όλο το καλοκαίρι του ’94 σε περιοδεία στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Το 1995 έγραψε, πάλι για τη ΣΤΟΑ, το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», το τελευταίο έργο του, που αφού έκανε περιοδεία το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο παίχτηκε την περίοδο 1995-96 στη Στοά.
Τον χειμώνα του 2001 ο Θανάσης Παπαγεωργίου έκανε ένα κολάζ με κείμενα από έργα του Μποστ που με τον τίτλο «Ακούω ήχον κώδωνος» παίχτηκε όλη τη χειμερινή περίοδο 2001-02 στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
Το καλοκαίρι του 2003 η «Μήδεια» έκανε πάλι περιοδεία σε μια συμπαραγωγή της Στοάς και του Δημοτικού Θεάτρου Λαμίας.
Σε όλες τις παραγωγές των έργων του τη σκηνοθεσία έκανε ο Θανάσης Παπαγεωργίου, τη μουσική έγραψε ο Βασίλης Δημητρίου και πρωταγωνίστρια ήταν η Λήδα Πρωτοψάλτη.
Το 1995 εκδώσαμε ένα τιμητικό λεύκωμα με πολλά δείγματα δουλειάς του.
Ο Μποστ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1918 και πέθανε στην Αθήνα το 1995. Το 1920 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στο Γαλάτσι της Ρουμανίας όπου και πηγαίνει στην πρώτη τάξη του Δημοτικού. Το 1926 έρχονται στην Ελλάδα και συνεχίζει σε Ελληνικό Δημοτικό Σχολείο. Τέλειωσε το Η΄ Γυμνάσιο Αρένων Αθηνών και τον ίδιο χρόνο γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών όπου παρακολούθησε μαθήματα μόνο επί ένα εξάμηνο. Πρωτάρχισε σαν εικονογράφος παιδικών βιβλίων και περιοδικών και συνεργάστηκε αργότερα σαν πολιτικός γελοιογράφος και χρονογράφος σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά ποικίλης ύλης. Παράλληλα ασχολήθηκε με το θέατρο και τη ζωγραφική. Έγραψε πάνω από δέκα θεατρικά έργα, έκανε δέκα έξη ατομικές εκθέσεις κι έβγαλε αρκετά βιβλία. Το 1966 άνοιξε κατάστημα με την επωνυμία ‘Λαϊκαί εικόναι’, διακοσμώντας πάνω από 25000 αντικείμενα δώρων. Χαρακτηριστικό της θεατρικής του τεχνικής είναι ο ‘ηθελημένος πλατειασμός’ και οι αφελείς επεξηγήσεις, πράγμα που δυσαρεστεί μερικούς κακόπιστους κριτικούς και πολύξερους θεατρολόγους.
Θεατρικά έργα του
Δον Κιχώτης (Ποντιακή Στέγη Κοκκινιάς, 1963), Όμορφη Πόλη (Θέατρο Παρκ, 1963), Φαύστα (Θέατρο Βεάκη, 1964), Τα χρυσά φτερά (Αρχαίο Θέατρο Πειραιώς, 1973), Εκλογές του Μποστ (Θέατρο Αμιράλ, 1973), Μαρία Πενταγιώτισσα (Θέατρο Λυκαβηττού, 1982), Κάνε το Πασόκ σου παξιμάδι (Θέατρο Πάρκ, 1985), Ιστορικέ ιστορίαι (Καφεθέατρο Λήδρα, 1985), 40 χρόνια Μποστ (Θέατρο Σμαρούλα, 1987), Μήδεια (Θέατρο Στοά, 1993), Ο ήρως της Κολομβίας (Μονόπρακτο στην TV, 1994), Ρωμαίος και Ιουλιέτα (Θέατρο Στοά, 1995). Ακόμα, μαζί με άλλους έγραψε: Και συ χτενίζεσαι (Θέατρο Άλσους, 1973), Εθνική Κωμωδία (Θέατρο Αμιράλ, 1974), Εφημερέβομεν (Θέατρο Σμαρούλα, 1977), Της Λαρίσης το ποτάμι (Θεσσαλικό θέατρο, 1980), Πιάσαμε το τρίτο (Θέατρο Παρκ, 1981), Χαιρέτα μου τον πλάτανο(Θεσσαλικό θέατρο, 1982), Στο βάθος μύθος (Θέατρο Αβέρωφ, 1986), Ο Εφευρέτης (Θέατρο Πολύτεχνο, 1993).
Σαράντα χρόνια Θέατρο Στοά
Τον Δεκέμβρη κλείνουν σαράντα χρόνια λειτουργίας του θεάτρου που ξεκίνησε στις 14.12.1971 με τις ‘Τρωαδίτισσες’ του Ευριπίδη.
Τότε την καλλιτεχνική ευθύνη είχαν από κοινού ο Θαν. Παπαγεωργίου και η Ελένη Καρπέτα. Ο Θ.Π. διευθύνει μόνος του τη ‘Στοά’ από τον Δεκέμβρη του 1974 με μόνιμη πρωταγωνίστρια τη Λήδα Πρωτοψάλτη.
Το 2011 είναι η χρονιά που ολοκληρώνονται οι εορτασμοί για τα 40 χρόνια της Στοάς.
Σ’ αυτά τα 40 χρόνια έχουν παρουσιαστεί 79 έργα, μονόπρακτα και μεγάλα, 50 συγγραφέων(3 αρχαίες τραγωδίες, 53 ελληνικά, 13 ξένα και 10 παιδικά). Από τους 50 συγγραφείς οι 39 είναι Έλληνες και οι 11 ξένοι. Από τους 39 Έλληνες οι 21, με 34 έργα τους, παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στη ‘Στοά’. Για πρώτη φορά επίσης παρουσιάστηκαν από τη σκηνή της ‘Στοάς’ και τα εννέα από τα δέκα παιδικά.
Φέτος, κλείνοντας σαράντα χρόνια λειτουργίας και διανύοντας ήδη την 41η θεατρική μας περίοδο, θα γιορτάσουμε τα γενέθλιά μας, τιμώντας ταυτόχρονα κι έναν σπουδαίο συγγραφέα, με την επανάληψη μιας πολύ παλιάς μας επιτυχίας, τη ‘Φαύστα’ του Μποστ που αποτέλεσε τη βάση για μια πολυετή συνεργασία με πολύ μεγάλες επιτυχίες (Μήδεια, Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Ακούω ήχον κώδωνος). Η επιλογή του συγκεκριμένου συγγραφέα δεν έγινε τυχαία. Υπήρξε από τους πιο αγαπητούς συνεργάτες μας. Αλλά είναι ιδιαίτερα ευχάριστο που το δεύτερο έργο της περιόδου θα είναι ένα έργο που προέρχεται από την ίδια οικογένεια. Εντελώς συμπτωματικά ο γιος του Κώστας Βοσταντζόγλου μας έδωσε την πρώτη του θεατρική απόπειρα – ‘Ο ελέφας’ – που συμπεριλάβαμε στο ρεπερτόριό μας. Έτσι, λοιπόν, με έργα της οικογένειας Βοσταντζόγλου γιορτάζουμε τα σαράντα χρόνια λειτουργίας της ‘Στοάς’ γεγονός που είναι για μας μεγάλη τιμή αλλά και ιδιαίτερη ευχαρίστηση.
Η ‘Φαύστα’ γραμμένη το 1963 και με αρκετές παρουσιάσεις στο ενεργητικό της, ανέβηκε για πρώτη φορά στη Στοά το 1987. Η ιστορία είναι γνωστή: η οικογένεια έχασε την κόρη της που πνίγηκε στη θάλασσα, αλλά στο ψάρεμα ο μπαμπάς έπιασε ένα μεγάλο ψάρι που είχε μέσα στην κοιλιά του το μικρό κοριτσάκι. Κι ενώ η οικογένεια ετοιμάζεται να γιορτάσει το χαρμόσυνο γεγονός το κοριτσάκι εξολοθρεύεται από τους γάτους επειδή μύριζε ψαρίλα. Μια άλλη οικογένεια που της έτυχε ακριβώς η ίδια περίπτωση με τον γιο τους, έρχονται να ζητήσουν σε γάμο το ομοιοπαθές κοριτσάκι αλλά πληροφορούνται το χαμό του και φεύγουν άπραγοι. Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι πρέπει να πλενόμαστε καλά γιατί όποιος δεν πλένεται κινδυνεύει από πολλά.
Ο σουρεαλισμός, ο γνωστός δεκαπεντασύλλαβος, οι ήρωές που μοιάζουν με τα σκίτσα του, αλλά κυρίως η υπόγεια κριτική που κάνει έμμεσα στον Έλληνα μικροαστό, είναι τα στοιχεία εκείνα που κάνουν το έργο του Μποστ να αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα δείγματα ενός θεάτρου που δεν υπήρξε όμοιο στην Ελλάδα.
Ο ‘Ελέφας’ γράφτηκε το 2010. Ο Κώστας Βοσταντζόγλου χρησιμοποιεί εντελώς διαφορετικό τρόπο γραφής, οι ήρωές του ανήκουν στην απόμακρη επαρχιακή Ελλάδα, αλλά το χιούμορ του διατηρεί την ίδια υπόγεια διαδρομή που ακολουθούσε και ο πατέρας του, παρ’ όλο που είναι επιμελώς καλυμμένο».
Θανάσης Παπαγεωργίου
Συντελεστές:
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Θανάσης Παπαγεωργίου
ΣΚΗΝΙΚΟ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Μποστ
ΜΟΥΣΙΚΗ: Βασίλης Δημητρίου
Υλοποίηση σκηνικού-κοστουμιών: Λέα Κούση
Βοηθός του σκηνοθέτη: Ζηνοβία Κανελλοπούλου
Χορογραφία γάτου: Εύα Καμινάρη-Κοραλία Τσόγκα
ΦΑΥΣΤΑ Λήδα Πρωτοψάλτη
ΕΛΕΝΗ Εύα Καμινάρη
ΓΙΑΝΝΗΣ Θανάσης Παπαγεωργίου
ΡΙΤΣΑΚΙ Κοραλία Τσόγκα
ΜΑΡΙΑΝΘΗ Νίκη Χαντζίδου
Κος ΙΑΤΡΟΥ Παναγιώτης Μέντης
Κα ΙΑΤΡΟΥ Εύα Καμινάρη
Υιός ΙΑΤΡΟΥ Βάσω Ορκοπούλου
ΓΑΤΟΣ Εύα Καμινάρη
Η έναρξη των παραστάσεων προγραμματίζεται για τα μέσα Οκτωβρίου.