Η Καμεράτα καλεί τη Lucinda Childs στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Η μεγάλη κυρία του αμερικανικού μινιμαλιστικού χορού, Lucinda Childs, αποκαλύπτεται και επιλέγει “εν λευκώ” …

το πρόγραμμα της συναυλίας της «Καμεράτα, Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής» στο πλαίσιο του κύκλου Μετατροπίες το Σάββατο, 16 Φεβρουαρίου 2013.

Πριν από τη συναυλία θα πραγματοποιηθεί προβολή με αποσπάσματα από τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας της Λουσίντας Τσάιλντς, καθώς και συζήτηση με τους Γιώργο Πέτρου και Πάρι Μέξη. (Ώρα 19:00, Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος)

Έχει σημαδέψει το τοπίο του σύγχρονου χορού όσο λίγοι συνάδελφοί της. Διάσημη για το προσωπικό, σχεδόν  μινιμαλιστικό της ύφος, η κορυφαία αμερικανίδα χορεύτρια, χορογράφος, αλλά και σκηνοθέτης Λουσίντα Τσάιλντς, δημιουργός με τους Philip Glass και Bob Wilson της θρυλικής παράστασης της όπερας Einstein on the beach (O Αϊνστάιν στην παραλία) έρχεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, καλεσμένη της Καμεράτα, Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής για να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα με έργα δικής της επιλογής, το Σάββατο, 16 Φεβρουαρίου στις 8.30 το βράδυ στην αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος.

Η κορυφαία αμερικανίδα καλλιτέχνης που θα σκηνοθετήσει τη σκηνική μεταφορά της πολυβραβευμένης ηχογράφησης της όπερας Alessandro του Χαίντελ με την Καμεράτα και τον Γιώργο Πέτρου, το Μάιο του 2013 (17 & 19/5) στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, επέλεξε ειδικά για αυτή τη συναυλία – αφιέρωμα μια σειρά από συνθέσεις των Johann Sebastian Bach, Philip Glass, Richard Wagner και John Adams που την έχουν σημαδέψει από νεαρή ηλικία. Τη συναυλία διευθύνει ο αρχιμουσικός Νίκος Αθηναίος. Σολίστ της βραδιάς είναι ο Γιώργος Παναγιωτίδης, βιολί.

Η εκδήλωση, ανήκει στη σειρά “Εν λευκώ” του κύκλου “Μετατροπίες”, στο πλαίσιο της οποίας η Καμεράτα αναθέτει … εν λευκώ σε σημαντικούς δημιουργούς τη διαμόρφωση του προγράμματος μιας συναυλίας με έργα δικής τους επιλογής.

Έτσι λοιπόν, στις  7:00 το απόγευμα (αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος), την ημέρα της συναυλίας της 16ης Φεβρουαρίου, το κοινό θα έχει τη μοναδική ευκαιρία να παρακολουθήσει την Lucinda Childs να παρουσιάζει αποσπάσματα από σημαντικές στιγμές της καριέρας της και να συνομιλεί για το έργο της αλλά και τις μουσικές της επιλογές με τον Γιώργο Πέτρου, καλλιτεχνικό διευθυντή της Καμεράτα και τον σκηνοθέτη/ σκηνογράφο Πάρι Μέξη.

Η είσοδος στη συζήτηση είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας.

Χορηγός του κύκλου «Μετατροπίες»  είναι το ΔΗΜΕΡΓΟΝ Ίδρυμα Πολιτισμού και Ανάπτυξης Δασκαλόπουλου.

Μέγας χορηγός της Καμεράτα, Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής για την περίοδο 2011-2013 είναι το Ίδρυμα Ωνάση.

Τα έργα του προγράμματος που επέλεξε η Λουσίντα Τσάιλντς για την ‘εν λευκώ’ συναυλία της Καμεράτα, εκτείνονται χρονικά από την εποχή του μπαρόκ και φτάνουν μέχρι τη σύγχρονη μουσική δημιουργία. Για  το ξεκίνημα της συναυλίας η σπουδαία καλλιτέχνης επέλεξε την υπέροχα μελωδική “Άρια” (Air) από τη δημοφιλέστατη Σουίτα αρ. 3 σε ρε μείζονα, BWV 1068 του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (1685 – 1750), ένα από τα πιο όμορφα και πιο αγαπημένα κομμάτια της περιόδου. Δημιουργία του 1731 διακρίνεται από έντονο λυρισμό και μελωδικότητα, ενώ έκδηλες είναι οι γαλλικές και ιταλικές επιρροές.

Το Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα αρ.2 με τίτλο “The American Four Seasons” του κορυφαίου αμερικανού μινιμαλιστή συνθέτη και επί σειρά ετών συνεργάτη της Τσάιλντς, Φίλιπ Γκλας (γεν.1937), θα ακουστεί  στη συνέχεια του προγράμματος. Σύνθεση του 2009 γράφτηκε κατόπιν παραγγελίας του σπουδαίου αμερικανού βιολονίστα Ρόμπερτ Μακντάφυ (Robert McDuffie), ο οποίος και το ερμήνευσε στην πρώτη του παρουσίαση στο Τορόντο στις 9  Δεκεμβρίου του 2009. Το Κοντσέρτο, όπως αποδεικνύει και ο τίτλος του, αποτελεί σαφή αναφορά στις Τέσσερις εποχές του μεγάλου μουσουργού του μπαρόκ Αντόνιο Βιβάλντι, μόνο που γραμμένο για σόλο βιολί, έγχορδα και… συνθεσάιζερ, κατόπιν ιδιαίτερης επιθυμίας του Μακντάφυ, όπως έχει αναφέρει ο συνθέτης σε σημείωμά του. Σολίστ στο βιολί είναι ο  Γιώργος Παναγιωτίδης και στο  συνθεσάιζερ, ο Θεόδωρος Κοτεπάνος.

Για τη συνέχεια της βραδιάς η Τσάιλντς επέλεξε το ερωτικό συμφωνικό αριστούργημα που ο μεγάλος γερμανός συνθέτης Ρίχαρντ Βάγκνερ (1813 – 1883), έγραψε το 1870 και δώρισε στη σύζυγό του Κόζιμα το πρωινό των τριακοστών τρίτων γενεθλίων της λίγο μετά τη γέννηση του γιου τους. Έργο γραμμένο με αμεσότητα και βαθιά συγκινητικό, το “Ειδύλλιο του Ζήγκφρηντ”, θεωρείται από τα κορυφαία του Βάγκνερ – δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι περιλαμβάνεται στο ρεπερτόριο των περισσοτέρων ορχηστρών.

Το μινιμαλιστικό Shaker Loops, έργο που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες και γεμάτες ενέργεια μουσικές κινήσεις, επέλεξε  η πρωτοποριακή δημιουργός ως επίλογο της βραδιάς.  Σύνθεση του 1978 ανήκει, σε έναν άλλο σύγχρονο αμερικανό συνθέτη και αγαπημένο συνεργάτη της, τον Τζον Άνταμς (γεν. 1947). Αξίζει να σημειωθεί ότι στη αρχική του μορφή το έργο ήταν γραμμένο για σεπτέτο εγχόρδων. Μεταγράφηκε από τον ίδιο τον Άνταμς για ορχήστρα εγχόρδων το 1983. Η δε ερμηνεία του αποτελεί πρόκληση  καθώς απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες δεξιοτεχνίας από τα έγχορδα.

«Η μεγάλη κυρία του αμερικανικού μινιμαλιστικού χορού», όπως αποκαλούν τη Λουσίντα Τσάιλντς ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της ως χορεύτρια και χορογράφος το 1963 με την ομάδα Judson Dance Theater της Νέας Υόρκης. Το 1973 ιδρύει τη δική της ομάδα και το 1976 συνεργάζεται ως πρώτη χορεύτρια και χορογράφος με τους Ρόμπερτ Ουίλσον και Φίλιπ Γκλας στην όπερα Ο Αϊνστάιν στην παραλία, παραγωγή για την οποία της απονεμήθηκε το βραβείο Village Voice Obie. Έκτοτε έχει  παρουσιάσει πολλές μεγάλες παραστάσεις με την ομάδα της σε ολόκληρο τον κόσμο, συνεργαζόμενη πάντα με τους μεγάλους δημιουργούς, όπως το  συνθέτη Τζον Άνταμς, το σκηνογράφο Φρανκ Γκέρυ τους σκηνοθέτες Λυκ Μποντύ, Πέτερ Στάιν και πολλούς άλλους.

Το 1979 αποσπά υποτροφία Γκούγκενχαϊμ για τη χορογραφία της Dance σε μουσική Φίλιπ Γκλας και βίντεο-σκηνογραφία Σολ Λεγουίτ. Το 2009 το έργο παρουσιάζεται στο Θερινό Φεστιβάλ του Κολεγίου Μπαρντ και στο Θέατρο Τζόυς της Νέας Υόρκης, ενώ το 2010-11 περιόδευσε στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.

Έχει χορογραφήσει σε πολλές οπερατικές παραγωγές για το Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού, του Σηάτλ Pacific Northwest Ballet, της Όπερας του Βερολίνου, της Όπερας της Λυόν, της Όπερας της Γενεύης, της Όπερας του Ρήνου, το Μπαλέτο του Μουσικού Φλωρεντινού Μαΐου, καθώς και ένα σόλο για το Μπαρίσνικοφ, το Opus One σε μουσικής Ραβέλ.

Τα τελευταία χρόνια η Λουσίντα Τσάιλντς ασχολείται συστηματικά με τη σκηνοθεσία όπερας, εξερευνώντας τις σχέσεις μεταξύ τραγουδιού και κίνησης. Η πρώτη της  δουλειά σε αυτόν τον τομέα ξεκινά το 1995 με τη Ζαΐδα του Μότσαρτ στο Θέατρο Λα Μονναί των Βρυξελλών, για να ακολουθήσουν το 2002 η όπερα του Γκλουκ Ορφέας και Ευρυδίκη για την Όπερα της Σκωτίας και η ίδια όπερα σε νέα παραγωγή το 2003 για την Όπερα του Λος Άντζελες. Η πιο πρόσφατη σκηνοθετική της δουλειά, ήταν ο Φαρνάκης  του Βιβάλντι την οποία σκηνοθέτησε και χορογράφησε τον περασμένο Απρίλιο στην Όπερα του Ρήνου, ενώ έχει αναλάβει και θέση βασικού χορογράφου στο Μπαλέτο του Ρήνου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το γαλλογερμανικό τηλεοπτικό κανάλι ARTE έχει μεταδώσει ντοκιμαντέρ της Ταινιοθήκης Χορού (σκηνοθεσία: Πατρίκ Μπενσάρ) αφιερωμένο στο έργο της, με λήψεις από πρόβες της με τον Μπαρίσνικοφ και το Μπαλέτο της Όπερας του Ρήνου στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο και στο Παρίσι, καθώς και συνεντεύξεις του Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, του Φίλιπ Γκλας, της Άννας Κίσσελγκοφ, της Υβόν Ρέινερ, της Σούζαν Σόνταγκ και του Ρόμπερτ Ουίλσον.

Ο σολίστ της συναυλίας Γιώργος Παναγιωτίδης γεννήθηκε στη Δράμα το 1982. Σε ηλικία πέντε ετών ξεκίνησε βιολί υπό την καθοδήγηση του πατέρα του. Το ταλέντο του αναγνωρίστηκε στα δεκατρία του χρόνια με την κατάκτηση 1ου βραβείου στο διεθνή διαγωνισμό νέων Kocian-Usti nad Orlici στη Τσεχία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τον δεχτούν ως κατ’ εξαίρεσην φοιτητή στην Ανώτατη Ακαδημία Μουσικής του Μονάχου με καθηγητή τον Gottfried Schneider, απ’ όπου αποφοίτησε το 2004 με διάκριση και του δόθηκε τιμής ένεκεν βιολί Nicolau Gagliano για δύο χρόνια. Έπειτα εισήχθη στην τάξη της Lydia Dubrovskaya. Από το 2007 έχει θέση κονσερτίνο στη Καμεράτα, Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής. Έχει συνεργαστεί με κορυφαία σύνολα και ορχήστρες (Ensemble Modern Frankfurt, Bayerischer Rundfunk) υπό τη διεύθυνση καταξιωμένων μαέστρων όπως Zubin Mehta, Pierre Boulez, sir Neville Marriner και έχει εμφανιστεί σε αίθουσες όπως η Concertgebouw του Άμστερνταμ, η Herkulessaal του Μονάχου, η Festspielhaus του Μπάντεν Μπάντεν και η Salle Pleyel του Παρισιού. Είναι μέλος του κουαρτέτου Τετρακτύς και ιδρυτικό μέλος του Ergon Ensemble.