Η Ορέστεια του Αισχύλου από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας

Τηn Τετάρτη το Φεστιβάλ Πέτρας παρουσιάζει την «Ορέστεια» του Αισχύλου από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας σε σκηνοθεσία Λουκά Θάνου και το

Τηn Τετάρτη το Φεστιβάλ Πέτρας παρουσιάζει την «Ορέστεια» του Αισχύλου από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας σε σκηνοθεσία Λουκά Θάνου και τον Γιάννη Βόγλη στο ρόλο του

Αγαμέμνονα. Η Ορέστεια αποτελεί μια από τις κορυφαίες τραγωδίες του αρχαίου δράματος. Τριλογία που περιλαμβάνει τις τραγωδίες: «Αγαμέμνων», «Χοηφόροι» και «Ευμενίδες» παρουσιάστηκε το 458 π.Χ. στη γιορτή των Διονυσίων και αποτελεί τη μόνη Αρχαία σωζόμενη τραγωδία.

Ο καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, κ. Γιάννης Βόγλης αναφέρει: «Είναι γνωστή η ευαισθησία και ο σεβασμός που τρέφω για το Αρχαίο Δράμα, το οποίο υπηρέτησα με αφοσίωση και ευθύνη, από τα πρώτα βήματα της θεατρικής μου πορείας μέχρι σήμερα.

Αναλαμβάνοντας την Καλλιτεχνική Διεύθυνση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΠΑΤΡΑΣ, δεν θα μπορούσα να μην ξεκινήσω τον προγραμματισμό της θητείας μου, με αυτό το κορυφαίο είδος θεατρικής έκφρασης όλων των εποχών.  Και δεν θα μπορούσα να κάνω άλλη επιλογή, από την μόνη σωζόμενη τριλογία του μέγιστου των ποιητών Αισχύλου, την ΟΡΕΣΤΕΙΑ. Σοβαρό τόλμημα, εφόσον η τριλογία δεν ανεβαίνει συχνά λόγω του όγκου και των σοβαρών απαιτήσεων παραγωγής.

Δεν θα έπαιρνα μια τέτοια απόφαση εάν δεν υπήρχε ένας πολυδιάστατος καλλιτέχνης – δημιουργός, με τον οποίο συνεργάζομαι εδώ και μερικά χρόνια. Ο Λουκάς Θάνος. Σκηνοθέτης, Χορογράφος και Μουσικός, ο οποίος για μια δεκαετία ερευνά και εφαρμόζει μια σύγχρονη μέθοδο προσέγγισης του Αισχύλειου έργου κυρίως.

Αυτή η προσέγγιση συνάδει απόλυτα με την δική μου άποψη για το Αρχαίο Δράμα, και η οποία βασίζεται στο «μέγεθος» των ηρώων και των συγκρούσεων, στον απόλυτο εννοιολογικό σεβασμό του κειμένου, τις εναλλαγές των ρυθμών που ορίζουν και τη μουσικότητα της ποίησης, ιδιαίτερα των χορικών, και τέλος στη δωρικά αφαιρετική παράσταση, όπου κυριαρχούν οι ηθοποιοί και το φως.  Το αποτέλεσμα είναι, η πυκνότητα της παράστασης να μην ξεπερνάει αυστηρά τις δυόμιση ώρες, χωρίς να στερείται καθόλου το μεγαλείο της».

Ο σκηνοθέτης Λουκάς Θάνος σημειώνει για την τριλογία του Αισχύλου:

H μετάβαση από τη Μητριαρχία στην Πατριαρχία που έγινε κάποτε και από την Πατριαρχία στη Μήτρα που γίνεται τώρα, είναι το σημείο εκκίνησης της σκηνοθετικής μου προσέγγισης της τριλογίας του Αισχύλου.

Η Κλυταιμνήστρα, η Αρχαία Γυναίκα, που προσπαθεί να συντηρήσει τις τελευταίες δόξες της κυρίαρχης Μήτρας σκοτώνει  τον «Ξένο» Αγαμέμνονα.  Αφού ήδη έχει χρησιμοποιήσει το σπέρμα του, τον καταργεί, σαν παρείσακτο πια, ξενιστή περισσότερο παρά-ξένο.

Η Ηλέκτρα, καταργημένη κι αυτή απ’την κυρίαρχη Μάνα και γι’αυτό επαναστατική, ή θα θελήσει να γίνει αγνότερη, ή θα ποθήσει να ήτανε αγόρι. Γι’αυτό κι αυτή θα σπρώξει τον Ορέστη, τον αδερφό της  να  σπάσει το λώρο, να καθαιρέσει, να αποκαθηλώσει τη Μήτρα. Ο Ορέστης σκοτώνει τη μητέρα του προσπαθώντας να απεξαρτηθεί όπως κάθε γιος κάνει μα σπάνια πετυχαίνει.

Και η Αθηνά, μια γυναίκα Θεά,  θα δικαιώσει τον Ορέστη, βάζοντας την Ιστορία στην υπηρεσία της Πατριαρχίας.

Μια μακρόχρονη ψευδαίσθηση για τους  «κυρίαρχους»  άντρες. Τους άντρες-πολεμιστές της πατριαρχικής Ιστορίας, που γυρίζοντας κουρασμένοι στο σπίτι απ’τις μάχες, αποκομμένοι σε μια γωνιά κοιτάζουν δειλά την οικογένεια και μετά για να υπάρξουν, δέρνουν συχνά τις γυναίκες τους. Μόλις πρόσφατα ανακουφιστήκαμε κάπως με την ανακάλυψη του τεστ  DNA.

Η μητριαρχική κοινωνία ήταν η κοινωνία που μόνο οι γυναίκες ήξεραν πως τα παιδιά ήταν δικά τους. Η πατριαρχική κοινωνία είναι η κοινωνία που οι γυναίκες ξέρουν ότι τα παιδιά είναι δικά τους, αλλά και οι άντρες έτσι πιστεύουν.

Και τώρα εμείς περνάμε τη μετάβαση από την πατριαρχία, όχι πάλι στη μητριαρχία, αλλά προς τη Μήτρα. Ο αριθμός του παγκόσμιου αποθέματος σε σπερματοζωάρια χρόνο με το χρόνο μειώνεται με γεωμετρική πρόοδο. Η γυναίκα συλλαμβάνει και χωρίς ερωτική πράξη, στο εργαστήριο. Ο άντρας πια δεν είναι αναγκαίος. Μόνο κάποιο σπέρμα.

Ο ποιητής των ποιητών Αισχύλος καταφέρνει να μένει επίκαιρος, ακόμα και στους παράξενους «δύσκολους» καιρούς μας.

Συντελεστές
Μετάφραση-Σκηνοθεσία-Μουσική-Σκηνογραφία: Λουκάς  Θάνος
Εκτέλεση Φωτισμών: Νίκος Σωτηρόπουλος

Διανομή (με σειρά εμφάνισης)
Κλυταιμνήστρα: Μαρία Κατσανδρή
Κήρυκας: Κωνσταντίνος Μάρκελλος
Αγαμέμνων: Γιάννης Βόγλης
Κορυφαία: Καλλιόπη Σίμου
Κασσάνδρα: Ηλέκτρα Νικολούζου
Αίγισθος: Γιώργος Παπαπαύλου
Ηλέκτρα: Πηνελόπη Σεργουνιώτη
Ορέστης: Χρήστος Θάνος
Απόλλων: Θανάσης Γεωργίου
Αθηνά: Τζίνη Παπαδοπούλου

Προφήτησσες -Τροφός: Στέλλα Ερμή, Ειρήνη Λαμπράκη, Ζωή Τούντα, Mυρτώ Αυγερινού, Μαρίνα Χατζηιωάννου, Μάρια Φλωράτου, Αλεξία Μπεζίκη

Κορυφαίοι: Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης, Σίμος Πατιερίδης, Πασχάλης Καρατζάς, Χρήστος Λάβνος, Γιωργής Τσαμπουράκης, Φρουροί: Δαυίδ Μαλτέζε, Μιχάλης Αφολαγιάν, Ηλίας Κουνέλας

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ