Το βιβλίο του νομπελίστα συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου με τίτλο Η σιωπή του νερού, κυκλοφόρησε απο τις εκδόσεις Καστανιώτη…
Επέστρεψα στο ίδιο σημείο,
ο ήλιος είχε πια δύσει,
έριξα το αγκίστρι και περίμενα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Δεν πιστεύω πως υπάρχει στον κόσμο
άλλη σιωπή πιο βαθιά από τη σιωπή του νερού.
Το ένιωσα την ώρα εκείνη
και δεν το λησμόνησα ποτέ.
Ένας σπουδαίος συγγραφέας θυμάται τα χρόνια που ήταν κι αυτός παιδί. Μόνο που οι αναμνήσεις μας, όταν ξέρουμε να τις διηγηθούμε ωραία, μοιάζουν με το καλύτερο παραμύθι που γράφτηκε ποτέ…
Ζοζέ Σαραμάγκου
Γιος κι εγγονός ακτημόνων αγροτών, ο Ζοζέ Σαραμάγκου γεννήθηκε στο χωριό Αζινιάγκα, στην επαρχία Ριμπατέζου, στις 16 Νοεμβρίου του 1922. Παρακολούθησε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (γενική και τεχνική), την οποία όμως, για οικονομικούς λόγους, δεν μπόρεσε να συνεχίσει. Η πρώτη του δουλειά ήταν σιδηρουργός, ενώ κατόπιν άσκησε διάφορα επαγγέλματα: σχεδιαστής, υπάλληλος υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, μεταφραστής, εκδότης, συγγραφέας, δημοσιογράφος. Δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα (Γη της αμαρτίας), το 1947, ενώ ακολούθησε μεγάλο διάστημα χωρίς άλλες δημοσιεύσεις, ως το 1966. Εργάστηκε για δώδεκα χρόνια σε εκδοτικό οίκο, στη λογοτεχνική διεύθυνση και τη διεύθυνση παραγωγής. Το 1972 και 1973 συμμετείχε στη σύνταξη της εφημερίδας Diário de Lisboa, όπου υπήρξε πολιτικός σχολιαστής, ενώ ταυτόχρονα συντόνιζε για ένα χρόνο το πολιτιστικό ένθετο της ίδιας εφημερίδας. Έλαβε μέρος στην πρώτη διεύθυνση της Πορτογαλικής Ένωσης Συγγραφέων και υπήρξε πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης της Πορτογαλικής Κοινωνίας Συγγραφέων την περίοδο 1987-1994. Από το Φεβρουάριο του 1993, εκνευρισμένος με την Εκκλησία της Πορτογαλίας, εγκατέλειψε την πατρίδα του και αποφάσισε να ζει στο νησί Λανθαρότε, του αρχιπελάγους των Καναρίων, στην Ισπανία. Το 1998 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Πέθανε το 2010.
Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιο, Ιστορία της Πολιορκίας της Λισαβόνας, Η πέτρινη σχεδία, Περί τυφλότητος, Όλα τα ονόματα, Η σπηλιά, Ο άνθρωπος αντίγραφο, Περί φωτίσεως, Περί θανάτου, Η ιστορία της άγνωστης νήσου, Κάιν, το παιδικό παραμύθι Το μεγαλύτερο λουλούδι του κόσμου, το αυτοβιογραφικό Μικρές αναμνήσεις, το αφήγημα Το ταξίδι του ελέφαντα και δύο συλλογές με κείμενα που γράφτηκαν για το blog του, Το τετράδιο και Το τελευταίο τετράδιο, όλα σε μετάφραση της Αθηνάς Ψυλλιά.