Μετά από μια σειρά ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησε επί τρεις δεκαετίες, με πρώτο τους Καρβουνιάρηδες, και δεύτερο το ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους Πουλιά στο Βάλτο, η Αλίντα Δημητρίου παρουσίασε στο 11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και την τρίτη ταινία της, Η ζωή στους βράχους. Από τις 19 Νοεμβρίου θα προβάλεται στον κινηματογράφο Τριανόν.
Η ταινία Πουλιά στο Βάλτο αναφέρεται αποκλειστικά σε Γυναίκες οι οποίες έλαβαν μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Γυναίκες, που όμοια με τους άνδρες, πάλεψαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν. Και οι οποίες μετά την απελευθέρωση υπέστησαν πάλι διώξεις, βασανισμούς και εκτελέσεις για αυτή τη συμμετοχή τους.
Η νέα ταινία αναφέρεται και αυτή στον Εμφύλιο – οι Γυναίκες πάνε στο βουνό, στο Δημοκρατικό Στρατό – αλλά και στις εξορίες.
Μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας οργανώθηκαν οι παρακρατικοί, οι συνεργάτες των Γερμανών και άρχισε το κυνηγητό των Αντιστασιακών. Από τις Γυναίκες, άλλες πρόλαβαν και πήγαν στο βουνό και άλλες συνελήφθησαν. Όλες γιατί ήταν αντιστασιακές. Σε όσες, από αυτές που συνέλαβαν, τα στρατοδικεία δε μπόρεσαν να στοιχειοθετήσουν κατηγορία (σε ισόβια ή εκτέλεση), τις έστειλαν εξορία: Χίος – Τρίκερι – Μακρόνησος.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στην ταινία, τριάντα τρεις Γυναίκες καταθέτουν τη μαρτυρία τους για τις διώξεις που υπέστησαν αυτές και οι οικογένειές τους, μετά την υπογραφή της Βάρκιζας, στις 12 Φεβρουαρίου 1945.
Πρόθεση της ταινίας είναι να αποκαλύψει το ρόλο μιας κοινωνικής ομάδας «χωρίς φωνή», ο οποίος αγνοείται από την επίσημη γραπτή ιστορία. Ο νεότερος κλάδος της «προφορικής ιστορίας» ερευνά τις ζωντανές μαρτυρίες των μη επωνύμων, μαζί και τις βιωματικές εμπειρίες τους, για να φωτίσει πληρέστερα το παρελθόν και τις δυναμικές της ιστορίας που δε μπόρεσαν να πραγματοποιηθούν.
Στην ταινία, ομάδα «χωρίς φωνή» είναι οι Γυναίκες.