Ειδικότερα, την Παρασκευή 16 Μαρτίου, η αφηγηματική παράσταση απευθύνεται σε σχολικές ομάδες Δημοτικού, ενώ το Σάββατο 17 Μαρτίου η παράσταση παρουσιάζεται στο γενικό κοινό.
Σε πολλές παραδόσεις και παλαιότερες αναφορές, οι σιδεράδες ήταν και φύλακες του λόγου, παραμυθάδες ή ραψωδοί. Οι λαοί που είχαν περάσει στην εποχή του σιδήρου είχαν θεούς σιδεράδες αλλά και συντεχνίες σιδεράδων που τελούσαν μυστικά μυστήρια. Το ίδιο συνέβαινε και με τους θεούς της φωτιάς, που μετέτρεπαν τη λάσπη σε πηλό, κατασκευάζοντας πήλινα σκεύη και ειδώλια που πωλούνταν στις εφτά θάλασσες.
Ο μύθος και το παραμύθι έχουν διατηρήσει ως σήμερα τις αναμνήσεις αυτές και εκφράζουν τον σεβασμό και την εκτίμηση των ανθρώπων στην ικανότητα του «μαγικού μετασχηματισμού» της λάσπης σε πλίνθο, κεραμίδι και αγγείο.
Ποιος άραγε θα ήταν ο αρχαίος θεός του Μουσείου Πλινθοκεραμοποιίας; Ένας θεός του ψημένου πηλού, ένας θεός της φωτιάς, των σιδερένιων εργαλείων και της μαζικής παραγωγής. Ένας θεός τεχνίτης, εφευρετικός και ευφυής…Θα ήταν ο Ήφαιστος!