Η Igosca εμφανίζεται ξανά στο κοινό, έναν χρόνο αργότερα, στο ίδιο μέρος με μεγάλη χαρά μετά την επιτυχία της προηγούμενης χρονιάς.
Δεν αποκαλύπτει την ταυτότητα της, δημιουργεί με ένα ακρωνύμιο ως ψευδώνυμο και συνεχίζει έναν αυτοαναφορικό διάλογο έκφρασης έντονων συναισθημάτων με αναφορές και σε κοινωνικά θέματα.
Ύστερα από την πρώτη ατομική έκθεση στην Αθήνα και την έκθεση για τον εορτασμό δέκα χρόνων δημιουργίας, με την αντιπροσωπευτική παρουσίαση των σημαντικότερων έργων στο Πορτοχέλι, περνά τώρα σε μια πιο συγκεκριμένη θεματική ενότητα.
Όχι μακριά από αυτό που πραγματεύεται σε όλα τα έργα της, ένα αθώο παιχνίδι αμαρτωλών χρωμάτων (Innocent Game of Sinful Colors A’) η έννοια της αναγέννησης και της αναδιαμόρφωσης έρχεται στο προσκήνιο. Από το απέραντο χάος, στην δημιουργία και την γέννηση.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το ίδιο ύφος, το ίδιο στυλ, η ίδια τεχνοτροπία συγκεντρώνεται γύρω από έναν διαρκή αγώνα από το σκοτάδι στο φως.
Η ανεικονική ζωγραφική επιτρέπει την δημιουργία μιας ελεύθερης αποτύπωσης της ψυχής και όλων των συναισθημάτων ακριβώς την ώρα της δημιουργίας.
Ακρυλικό πάνω σε καμβά, ακρυλικό σε ανακυκλωμένο χαρτόνι και ακρυλικό με μελάνι σε ξύλο καθώς και διαφορά μέσα.
Photo credit: Βασίλης Πολυχρονάκης
