“Η πράσινη γραμμή στην Κύπρο αποτελεί, για δεκαετίες, ένα ιδιότυπο, όσο και παράδοξο, χωρικό, πολιτικό και συμβολικό όριο, μια «προσωρινή» ουδέτερη ζώνη διαχωρισμού απόλυτα οριοθετημένων ταυτοτήτων. Πάνω στην πράσινη γραμμή, η κανονικότητα αίρεται, η εξαίρεση παγιώνεται, ενώ εκατέρωθεν κυριαρχεί η απόλυτη διαφορά του «άλλου». Μια μεθόριος που χωρίζει παραδειγματικά, καθορίζοντας όρια του αισθητού, του νοητού, του εφικτού και του αναπόφευκτου.
Ωστόσο, ο μεθοριακός χαρακτήρας της πράσινης γραμμής διαμορφώνει ενίοτε και πλαίσια διερεύνησης εναλλακτικών δυνατοτήτων, άλλων μορφών ζωής, παράγει ετεροτοπίες. Πρόκειται για μορφές προ-οικονομίας νέων δυνητικών κοσμο-εικόνων, που εκφράζονται στον παρόντα χρόνο μέσα από ασταθείς εξισορροπήσεις ποικίλων διευθετήσεων και αναδιευθετήσεων, τροπών και ανατροπών. Σημαντικό ρόλο στη δημιουργία αυτών των εικόνων διαδραματίζει η ποιητική του μεταβατικού που διαμορφώνει η ετεροτοπία, ως ένας ενδιάμεσος χώρος, ανάμεσα στο ίδιο και το άλλο, την πραγματικότητα και τη φαντασία, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Η είσοδος σε έναν τέτοιο χώρο προσομοιάζει στο δέος της παραβίασης που αισθάνεται κανείς στον ελάχιστο χώρο που ορίζει ένα κατώφλι, η λειτουργία του οποίου αντιπαρατίθεται στην έννοια του αδιαπέραστου συνόρου, παρέχοντας τον απαραίτητο, αν και σχεδόν μηδενικό, χώρο και χρόνο για την ανανοηματοδότηση τόσο της έννοιας της προέλευσης, όσο και εκείνης του προορισμού.
Το imagiИation αποτελεί εικονοθεσία ενός άλλου χώρου και χρόνου, μέσω της χρήσης «ανοικτών» και «κλειστών» συστημάτων νοηματικής επεξεργασίας και καλλιτεχνικής έκφρασης. Αυτά τα ανοίγματα και κλεισίματα συνδέουν φαντασία και πραγματικότητα, μεταφέροντας στην εικόνα την αίσθηση λειτουργίας ενός μαγικού καθρέφτη, που ταυτοχρόνως απεικονίζει και αντιστρέφει αενάως αντικείμενα και είδωλα. Ένα παχνίδι της φαντασίας, λοιπόν: Ο φυσικός και γεωγραφικός χώρος, ο πολιτικός και ιστορικός, ο εθνικός και φαντασιακός χώρος και οι μεταξύ τους οσμώσεις, μετατροπίες και αντιπαραθέσεις, μέσα από αντικατοπτρισμούς, αδιαπέραστους τοίχους και αναπάντεχα ανοίγματα, πρόσωπα και στόμια, ασφυκτικά όρια, αλλά και περάσματα και γραμμές διαφυγής, ένας παράδοξος άτλας εικόνων, που παιγνιωδώς μνημειοποιεί δια της συμμετρίας, παγιδεύοντας την προσοχή και την αντίληψη, αλλά και αναθεωρώντας σταθερές και βεβαιότητες”.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Παναγιώτης Πανόπουλος
O Παναγιώτης Πανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, από όπου και πήρε διδακτορικό δίπλωμα το 1998. Ασχολείται ερευνητικά με ζητήματα ανθρωπολογίας των μουσικών επιτελέσεων και του ήχου. Οι εθνογραφικές του εργασίες, που έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή ανθρωπολογικά περιοδικά (Journal of the Royal Anthropological Institute, Ethnologie Française) και συλλογικούς τόμους, εστιάζουν στον συμβολισμό του ήχου και της ακοής στην ελληνική κοινωνία, τη μελέτη των τοπικών συλλόγων και το ρόλο των μουσικών επιτελέσεων στη συγκρότηση ταυτoτήτων.
Τα τελευταία χρόνια ασχολείται ερευνητικά με την κοινότητα και τoν πολιτισμό των Κωφών και έχει αναπτύξει πολλαπλές συνεργασίες με εικαστικούς καλλιτέχνες. Είναι μόνιμος επίκουρος καθηγητής ανθρωπολογίας της μουσικής και του χορού στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Έχει διδάξει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει επίσης εργαστεί ως επισκέπτης ερευνητής στο Princeton University και το University of California, Berkeley.
Μάριος Φούρναρης
Ο Μάριος Φούρναρης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1981. Το 2010 αποφοίτησε από το Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου ασχολήθηκε με ζητήματα του χώρου, της γλυπτικής φόρμας και των τρισδιάστατων εγκαταστάσεων. Συνέχισε τις σπουδές του σε μεταπτυχιακό επίπεδο (MFA), στο University of Dundee, Duncan of Jordanstone College of Art and Design (DJCAD), στο Ηνωμένο Βασίλειο, διερευνώντας ζητήματα της τέχνης στο δημόσιο χώρο και την ψηφιακή επεξεργασία εικόνας. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται ομαδικές και ατομικές εκθέσεις, ενώ έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στη μόνιμη συλλογή του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΜΜΣΤ) και στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας.